Niccolò dell'Abbate
De redding van Mozes uit het water (ca. 1560, Louvre)
Niccolò dell'Abbate (ook bekend als Niccolo dell'Abbate of Niccolo Abbati) (Modena, ca. 1509-1512 - Fontainebleau, 1571) was een Italiaans maniëristisch kunstschilder.
Biografie en werk
Niccolò dell'Abbate studeerde beeldhouwkunst bij Antonio Begarelli en later schilderkunst onder Giulio Romano en werd beïnvloed door Dosso Dossi, Correggio en Parmigianino. Zijn schilderstijl karakteriseert zich door een zachtheid van belijning en omtrekken en door een vaardige beknoptheid.
In 1552 trok dell'Abbate naar Frankrijk, waar hij als lid van de School van Fontainebleau toonaangevend werd voor de verspreiding van het Italiaanse maniërisme. Men schrijft hem ook de ontwikkeling van de landschapsschilderkunst in Frankrijk toe, aangezien hij één van de eersten was om landschappen te schilderen en tentoon te stellen. Een voorbeeld hiervan is het werk Landschap met Orfeus en Eurydice van ca. 1555 (National Gallery, Londen). Verder zijn ook zijn portretten vermeldenswaard, zoals dat van het Franse koningspaar of Jongeman met papegaai (Kunsthistorisches Museum, Wenen). Andere belangrijke werken zijn bijvoorbeeld De Ingetogenheid van Scipio en De roof van Proserpina (Louvre, Parijs).
Vanaf ca. 1552 tot zijn dood assisteerde hij Primaticcio bij de decoraties voor het paleis van Fontainebleau.
Bronnen, noten en/of referenties
|
 | Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Nicolò dell'Abate op Wikimedia Commons. |
