Ndtyhij

Voor de muziekgroep zie Interpol (band).

Hoofdkantoor van Interpol in Lyon

Interpol is een internationale organisatie die zich bezighoudt met het ondersteunen van politieorganisaties bij het voorkomen en bestrijden van criminaliteit. De volledige naam van Interpol is International Criminal Police Organisation (ICPO); de afkorting Interpol vindt haar oorsprong in het telexadres dat de organisatie eind jaren veertig kreeg toegekend.

Geschiedenis

Interpol is opgericht in 1923. De inspiratie voor de oprichting werd gehaald uit de onderzoekszaak naar de seriemoordenaar Joseph Vacher.^[1] Bij die zaak werkten de verschillende districten in Frankrijk voor het eerst samen om één zaak op te lossen. Na de zaak Vacher raakten, ook buiten Frankrijk, meerdere onderzoekers en ook forensisch artsen geïnspireerd.

Van 1940 tot 1945 was Interpol gevestigd in Berlijn en fungeerde als inlichtingendienst voor de Gestapo. Na de Tweede Wereldoorlog viel Interpol in handen van de geallieerden. In 2009 waren 187 landen aangesloten bij Interpol. Hoewel Interpol formeel geen intergouvernementele organisatie is, wordt ze sinds 1971 wel als zodanig door de Verenigde Naties beschouwd. In november 2012 hebben de lidstaten de Française Mireille Ballestrazzi verkozen tot presidente van de organisatie.^[2] Op 10 november 2016 is de Chinees Meng Hongwei haar opgevolgd, om op 7 oktober 2018 vervroegd af te treden. Zijn post zal tijdelijk worden waargenomen door de Koreaan Kim Jong-yang. De Duitser Jürgen Stock is sinds 2014 secretaris-generaal van Interpol.

Taak en organisatie

De primaire activiteit van Interpol is het faciliteren van de informatie-uitwisseling tussen de politiediensten van de aangesloten landen. Daarnaast houdt Interpol databases bij van gezochte personen, gestolen voorwerpen en allerhande opsporingsinformatie. Ook assisteert ze de aangesloten politiediensten bij het analyseren van informatie. Het hoofdkantoor van Interpol is gevestigd in Lyon, Frankrijk en elk aangesloten land heeft een Nationaal Centraal Bureau (NCB) dat de communicatie met het hoofdkantoor en de andere NCB's onderhoudt. Het kantoor in Nederland zit in Den Haag.

Op de NCB's werken politiemensen van het betreffende land, zij zijn niet in dienst van Interpol. Het Nederlandse NCB Interpol is ondergebracht bij de Dienst IPOL van de Nationale Politie.

Belangrijkste functies van Interpol

Veilig internationaal communicatiesysteem

De mogelijkheid van de politie om essentiële gegevens snel en veilig uit te wisselen is een hoeksteen voor efficiënte internationale wetshandhaving. Daarom ontwikkelde Interpol het I-24/7, een mondiaal politiecommunicatiesysteem.

Het systeem verbindt het Interpol Secretariaat-generaal in Lyon, de nationale Centrale Diensten (NCB's) van de lidstaten en de regionale bureaus. Op deze manier wordt er een wereldwijd netwerk gecreëerd voor de doorstroming en uitwisseling van politie-informatie en kunnen gerechtelijke diensten van de verschillende lidstaten onmiddellijke toegang krijgen tot deze database.

Interpol wil ervoor zorgen dat de gebruikers volledig gebruik kunnen maken van het I-24/7-systeem door nieuwe diensten en trainingsprogramma's te ontwikkelen. In juni 2006 waren er al 183 landen en 25 extra-diensten met elkaar verbonden. Interpol telt 192 lidstaten.

Voor landen die geen verbinding kunnen maken wegens technische of financiële beperkingen is er een verfijnd en relatief goedkoop satellietsysteem beschikbaar.

Operationele datadiensten en gegevensbestanden voor de politie

Om internationale misdaad tegen te gaan is het belangrijk dat de politie toegang krijgt tot informatie die nuttig kan zijn voor lopend onderzoek of die kan helpen bij de preventie van criminaliteit. Daarvoor zijn verschillende databanken ontwikkeld die toegankelijk zijn voor de Interpoldiensten in alle lidstaten via zijn I-24/7 communicatiesysteem. Deze databanken bevatten informatie over bijvoorbeeld verdachte terroristen, vingerafdrukken, DNA-profielen en gestolen kunstwerken.

Operationele ondersteuningsdiensten voor de politie

Interpol wil de rol van NCB's en regionale bureaus verbeteren en de ontvankelijkheid van het Secretariaat-generaal verhogen. Dit omvat de ontwikkeling van steun bij noodsituaties en de ontwikkeling van operationele activiteiten die gericht zijn op de belangrijkste misdaadgebieden: vluchtelingen, openbare veiligheid en terrorisme, drugs en georganiseerde misdaad, mensenhandel en financiële en high-techcriminaliteit.

Het Command and Co-ordination Centre (CCC) dient als eerste aanspreekpunt voor lidstaten die met een crisissituatie geconfronteerd worden. Deze werken 24 uur op 24 in 4 officiële talen (Engels, Frans, Spaans en Arabisch). Het CCC controleert nieuwskanalen en Interpolberichten die tussen lidstaten worden verstuurd om er zeker van te zijn dat alle middelen van de organisatie klaar en beschikbaar zijn wanneer en waar het nodig is.

Als een terroristische aanval of een natuurramp zich voordoet, zorgen het CCC en de Crisis Support Group voor de coördinatie van de reactie van de organisatie. Alle berichten en informatie- en hulpvragen van de betrokken lidstaten worden met de hoogste prioriteit behandeld.

Daarnaast kunnen Incident Response teams binnen enkele uren naar het getroffen gebied gestuurd worden. Het CCC kan ook een coördinerende rol opnemen als de ramp meerdere lidstaten treft of wanneer de capaciteit van de lidstaat onvoldoende blijkt te zijn.

Een andere component van deze functie is het berichtsysteem van Interpol. Dit systeem alarmeert en informeert de politie over vluchtelingen, vermeende terroristen, gevaarlijke misdadigers, vermiste personen of wapendreiging. De berichten worden onderverdeeld in verschillende types. Ofwel worden ze verdeeld in kleurcodes:

• rood voor de (voorlopige) aanhouding van personen die gezocht worden, met het oog op uitlevering


• blauw om aanvullende informatie te verkrijgen over de identiteit van een persoon of illegale activiteiten in verband met een misdrijf


• groen als waarschuwing en om inlichtingen te verstrekken over personen die strafbare feiten hebben gepleegd en deze waarschijnlijk zullen herhalen in andere landen


• geel om te helpen bij de opsporing van vermiste personen (vooral minderjarigen) of om te helpen bij de identificatie van personen die zichzelf niet kunnen identificeren


• zwart om informatie te verkrijgen over niet-geïdentificeerde lichamen


• oranje om de politie, de overheid en internationale instellingen te waarschuwen over gevaarlijke materialen, criminele feiten en gebeurtenissen die de openbare veiligheid kunnen bedreigen;

ofwel krijgen ze het type 'Interpol-United Nations Speciaal Bericht' opgeplakt. Dit laatste type wordt toegekend aan berichten in verband met individuen of groepen die geviseerd worden door sancties van de VN tegen Al Qaeda en de Taliban.

• 
  

  

  
  

  
  

  Lidstaten van Interpol
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  Interpol-identiteitskaart
  

  
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  

  50 jaar Interpol op een West-Duitse postzegel uit 1973
  

  
  

  
  

Financiering en private sponsoring

Het budget van Interpol is hoofdzakelijk afkomstig van landenbijdragen. Vanaf 2011 ging Interpol werken met "extern gefinancierde projecten". Daarvoor sloot het overeenkomsten af met multinationals en andere private "partners". In 2013 was het aandeel ervan al opgelopen tot ruim een kwart van haar inkomsten (78 miljoen euro). Ook bijdragen in natura waren welkom, zoals detachering van werknemers en terbeschikkingstelling van gebouwen of software. In de internationale pers rezen vragen over het gebrek aan transparantie van dit systeem en de risico's op belangenverstrengeling.

Vooral de deal met tabaksgigant Philip Morris International lag onder vuur.^[3][4][5] Interpol kreeg 15 miljoen euro om drie jaar lang actie te ondernemen tegen namaak. De Wereldgezondheidsorganisatie besliste dat jaar om Interpol niet uit te nodigen op de Tabaksconventie.

Ook de afspraken met Sanofi, Eli Lilly en 27 andere farmabedrijven over de bestrijding van valse medicatie werden bekritiseerd.^[6] Het Russische Kaspersky Lab financierde in 2014 de uitrusting van het Interpol Global Complex for Innovation (IGCI) in Singapore.

De FIFA had Interpol 20 miljoen euro toegezegd voor de bestrijding van fraude en corruptie in de voetbalwereld gedurende tien jaar (2011-2021).^[7] Bij het losbarsten van de corruptiezaak bij FIFA in 2015 bleek dat de Amerikaanse en Zwitserse speurders geen medewerking van Interpol hadden gezocht.

Verdwijning president

Op 6 oktober 2018 bleek dat de president van Interpol, Meng Hongwei op 29 september 2018 bij zijn aankomst voor een bezoek in zijn geboorteland China door de autoriteiten aangehouden was in verband met een corruptie-onderzoek.^[8] Meng vertrok op 25 september vanuit Lyon en had sindsdien niets meer van zich laten horen en ook niet gereageerd op oproepen. Interpol heeft China formeel om informatie gevraagd over de verdwenen topman. De vermissing is door zijn vrouw gemeld bij de Franse autoriteiten.^[9]
Interpol heeft inmiddels meegedeeld dat Meng zijn ontslag heeft ingediend en dat de Koreaan Kim Jong-yang hem tijdelijk vervangt. Op 21 november 2018 werd Kim door de Algemene Vergadering voor de resterende twee jaar van Mengs termijn tot president verkozen.^[10][11]

Lijst van presidenten en secretarissen-generaal

President

Land	Naam	periode
Oostenrijk	Johann Schober	1923–1932
Oostenrijk	Franz Brandl	1932–1934
Oostenrijk	Eugen Seydel	1934–1935
Oostenrijk	Michael Skubl	1935–1938
nazi-Duitsland	Otto Steinhäusl	1938–1940
nazi-Duitsland	Reinhard Heydrich	1940–1942
nazi-Duitsland	Arthur Nebe	1942–1943
nazi-Duitsland	Ernst Kaltenbrunner	1943–1945
België	Florent Louwage	1945–1956
Portugal	Agostinho Lourenço	1956–1960
Verenigd Koninkrijk	Richard Jackson	1960–1963
Finland	Fjalar Jarva	1963–1964
België	Firmin Franssen	1964–1968
West-Duitsland	Paul Dickopf	1968–1972
Canada	William Leonard Higgitt	1972–1976
Zweden	Carl Persson	1976–1980
Filipijnen	Jolly Bugarin	1980–1984
Verenigde Staten	John Simpson	1984–1988
Frankrijk	Ivan Barbot	1988–1992
Canada	Norman Inkster	1992–1994
Zweden	Björn Eriksson	1994–1996
Japan	Toshinori Kanemoto	1996–2000
Spanje	Jesús Espigares Mira	2000–2004
Zuid-Afrika	Jackie Selebi	2004–2008
Chili	Arturo Herrera Verdugo (waarnemend)	2008
Singapore	Khoo Boon Hui	2008–2012
Frankrijk	Mireille Ballestrazzi	2012–2016
China	Meng Hongwei	2016–2018
Zuid-Korea	Kim Jong-yang	2018–heden

Secretaris-generaal

Land	Naam	periode
Oostenrijk	Oskar Dressler	1923–1946
Frankrijk	Louis Ducloux	1946–1951
Frankrijk	Marcel Sicot	1951–1963
Frankrijk	Jean Népote	1963–1978
Frankrijk	André Bossard	1978–1985
Verenigd Koninkrijk	Raymond Kendall	1985–2000
Verenigde Staten	Ronald Noble	2000–2014
Duitsland	Jürgen Stock	2014-heden

Zie ook

• Europol


• Lijst van intergouvernementele organisaties waarvan Nederland lid is

Externe link

• 
  (en) Officiële website
  

Zie de categorie Interpol van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.