Ndtyhij

Zie ook Constantinopel.

Byzantion (Oudgrieks: Βυζάντιο[ν], Buzántion; Latijn: Byzantium; Turks: Bizans) was een omstreeks 660 v.Chr. door Dorische Grieken uit Megara, Argos en Korinthe gestichte polis in het antieke Thracië (waarvan het de hoofdstad was), gelegen aan de zuidwestelijke uitgang van de Bosporus op een schiereiland tussen de Propontis en de Gouden Hoorn (d.i. op het grondgebied van het huidige Istanboel).^[1] De stad zou worden hersticht door Constantijn de Grote en, hernoemd tot Constantinopel in 330 n.Chr., werd ze de hoofdstad van het Romeinse Rijk, en vervolgens van het Oost-Romeinse of Byzantijnse Rijk.

Voor de stichting van Byzantion

Uit vondsten uit de Neolithische periode in de buurt van het district Kadikoy in Istanbul en uit de Bronstijd in het district Sultanahmed blijkt dat de oevers van de Bosporus reeds vroeg waren bewoond. Al voordat de Grieken er zich vestigden, was deze zeestraat van cruciaal belang. Hier voeren de schepen langs, die Athene en andere poleis van graan uit het huidige Oekraïne moesten voorzien. Om zich van de toegankelijkheid van dit strategisch belangrijk punt, dat ook een sleutelpositie innam in de landverbinding tussen Europa en Azië en in de zeeverbinding tussen de Egeïsche en de Zwarte Zee,^[2] te verzekeren, werd er door Megarische kolonisten rond 685 v.Chr. de eerste kolonie op de Aziatische kust van de Bosporus gesticht: Chalcedon (Oudgrieks: Χαλκηδών), op de plaats van de huidige Kadıköy.

De stichting van Byzantion

In het reeds door Thraciërs bevolkte gebied aan de Europese zijde van de Bosporus, werd 17 jaar na de stichting van Kalchedon (ca. 668 v.Chr.) een tweede stad gesticht door Megariërs, samen met kolonisten uit Argos en Korinthe.

Noten

Referenties

• 
  W.L. McDonald, art. BYZANTIUM later CONSTANTINOPLE (Istanbul) NW Turkey, in R. Stillwell – W.L. McDonald – M. Holland McAllister (edd.), The Princeton Encyclopedia of Clas­sical Sites, Princeton, 1976.