De McGill-universiteit is een universiteit in de Canadese stad Montreal. De universiteit heeft 11 faculteiten en 10 scholen. Er studeren meer dan 30000 studenten, van wie 80% Canadees is. Velen willen er studeren, maar minder dan de helft van de aanvragers kunnen zich ook echt inschrijven. Ook het onderzoek aan McGill staat hoog aangeschreven.
De universiteit werd vernoemd naar James McGill, een rijke handelaar uit Montreal. Hij schonk na zijn dood een stuk grond en een deel van zijn vermogen voor de stichting van een universiteit.
De onderwijstaal is Engels. In 1969 werd daartegen geprotesteerd, omdat Montreal en Quebec in hoofdzaak Franstalig zijn, en Engels als elitair gold. De "McGill français"-beweging leidde echter niet tot resultaten. Anno 2009 beroemt de universiteit zich er echter op ook onderwijs in het Frans aan te bieden.[1]
Inhoud
1Bekende afgestudeerden
2Zie ook
3Externe link
4Referenties
Bekende afgestudeerden
John Falk
Jordan Peterson
Zie ook
Universiteit van Montreal (Université de Montréal)
École Polytechnique de Montréal
École des Hautes Études commerciales de Montréal
Université du Québec à Montréal
Concordia-universiteit (Concordia University)
Externe link
Officiële website
Referenties
↑McGill en français ? Plus que jamais !, McGill News voorjaar 2009
Universiteiten aangesloten bij Universitas 21
Auckland ·
Birmingham · British Columbia (UBC) · Delhi · Dublin (UCD) ·
Edinburgh ·
Fudan ·
Glasgow · Hongkong ·
Korea ·
Lund ·
McGill ·
Melbourne ·
ITESM · New South Wales (UNSW) ·
Nottingham · Shanghai Jiao Tong (SJTU) ·
Queensland ·
NUS ·
Virginia ·
Waseda
Mediabestanden
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina McGill University op Wikimedia Commons.
43
8
I am trying to hunt down a book I read in the 90s, but lost some time ago. It starts with some children wandering in a wood, and they encounter a wood nymph creature that starts following them around. Eventually, the wood nymph becomes accepted, and starts to live with humans. The more time he spends with them, the more human he becomes. There is an incident where he cuts off his finger as a party trick expecting it to grow back, but instead it bleeds, because he is not made of wood any more. So he starts to live as a human, apart from the fact that he does not age at the same rate, and he lives for hundreds of years. Eventually, he becomes an alchemist, although I forgot the purpose of his experiments. Finally, after a few hundred years, he walks into his garden and plants himself, and becomes a tree. Doe...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...