Carlo Ripa di Meana








































































Carlo Ripa di Meana


Carlo Ripa di Meana.jpg
Politieke partij
PCI (1953-59)
PSI (1959-93)
Verdi (1993-)
Beroep
Politicus

Vlag van Italië Minister van Milieu
Aangetreden
28 juni 1992
Einde termijn
7 maart 1993
President
Oscar Luigi Scalfaro
Premier
Giuliano Amato
Voorganger
Giorgio Ruffalo
Opvolger
Valdo Spini

Vlag van Europa 13e Europees Commissaris namens Italië
belast met:
1985-1989: Cultuur, Institutionele vraagstukken, Informatiebeleid en Toerisme
1989-1992: Burgerbescherming, Milieu en Nucleaire veiligheid

Aangetreden
6 januari 1985
Einde termijn
26 juni 1992
President
Jacques Delors
Voorganger
Antonio Giolitti
Opvolger
Antonio Ruberti

Vlag van Europa Lid van het Europees Parlement
Aangetreden
17 juli 1979
Einde termijn
23 juli 1984





Portaal  Portaalicoon  

Politiek


Carlo Ripa di Meana (Pietrasanta, 15 augustus 1929 – Rome, 2 maart 2018) was een Italiaanse politicus en milieuactivist. Hij was aangesloten bij de groene partij Verdi. In het verleden was hij lid van de Partido Communista Italia (PCI).



Biografie


Ripa de Meana was een afstammeling van het adellijke geslacht Maena, als de zoon van markies Julius di Meana (1899-1968) en Fulvia Schanzer, dochter van senator Carlo Schanzer. Tussen 1953 en 1956 was Ripa de Meana werkzaam als redacteur bij World Student News in het communistische Tsjecho-Slowakije. In Praag ontmoette hij de latere premier Bettino Craxi. Ripa di Meana was in de jaren zestig werkzaam bij diverse tijdschriften in Italië. In diezelfde periode maakte hij zijn eerste stappen in de Italiaanse politiek. Ripa di Meana was lid van de Regionale Raad van Lombardije. In juli 1979 werd hij tijdens de eerste rechtstreekse verkiezingen gekozen voor het Europees Parlement. Vijf jaar later werd hij benoemd als de Italiaanse afgevaardigde bij de Europese Commissie. Tussen januari 1985 en juni 1992 was Ripa di Meana eurocommissaris.


Tussen juni 1992 en maart 1993 was Ripa di Meana minister van Milieu in het kabinet van Giuliano Amato. In maart 1993 nam hij ontslag.




Europese Commissie (1989-1993: Commissie-Delors II)



Vlag van Nederland Frans Andriessen · Vlag van Duitsland Martin Bangemann · Vlag van Verenigd Koninkrijk Leon Brittan · Vlag van Portugal António Cardoso e Cunha · Vlag van Denemarken Henning Christophersen · Vlag van Frankrijk Christiane Scrivener · Vlag van Frankrijk Jacques Delors · Vlag van Luxemburg Jean Dondelinger · Vlag van Ierland Ray MacSharry · Vlag van Spanje Manuel Marín · Vlag van Spanje Abel Matutes · Vlag van België Karel Van Miert · Vlag van Verenigd Koninkrijk Bruce Millan · Vlag van Italië Filippo Maria Pandolfi · Vlag van Griekenland Vasso Papandréou · Vlag van Italië Carlo Ripa di Meana · Vlag van Duitsland Peter Schmidhuber








Europese Commissie (1985-1989: Commissie-Delors I)



Vlag van Nederland Frans Andriessen · Vlag van Portugal António Cardoso e Cunha · Vlag van Frankrijk Claude Cheysson · Vlag van Denemarken Henning Christophersen · Vlag van Verenigd Koninkrijk Stanley Clinton Davis · Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Francis Cockfield · Vlag van België Willy De Clercq · Vlag van Frankrijk Jacques Delors · Vlag van Spanje Manuel Marín · Vlag van Spanje Abel Matutes · Vlag van Luxemburg Nicolas Mosar · Vlag van Duitsland Karl-Heinz Narjes · Vlag van Italië Lorenzio Natali · Vlag van Duitsland Alois Pfeiffer* · Vlag van Italië Carlo Ripa di Meana · Vlag van Duitsland Peter Schmidhuber · Vlag van Ierland Peter Sutherland · Vlag van Griekenland Grigoris Varfis
*overleden












Popular posts from this blog

Knooppunt Holsloot

Altaar (religie)

Gregoriusmis