Ambo (preekstoel)
Multi tool use
Deel van de serie over kerkelijk gerei | |
waaronder paramenten | |
 | |
gebruikt in de liturgie | |
Liturgisch vaatwerk Vasa non sacra | |
Paramenten | |
Koorkledij | |
Kelkgerei | |
Kerklinnen | |
Kerkinterieur | |
Liturgische boeken | |
Overige | |
Een ambo is een benaming voor een kleine stenen preekstoel in oudchristelijke basilieken.
Vaak waren er twee ambo's aan de uiteinden van de afsluiting van het koor en het schip van de kerk. Zij waren bestemd voor de lezing van het epistel en het evangelie. Onder invloed van de vernieuwing van de liturgie sinds het Tweede Vaticaans Concilie is de ambo weer in gebruik geraakt. Net als in de vroegchristelijke tijden worden tijdens de Dienst van het Woord de teksten van de Bijbel vanaf de ambo voorgelezen of gezongen en wordt er ook gepreekt.
Het evangelie wordt voorgelezen vanaf de ambo aan de evangeliezijde (noordzijde, dat wil zeggen links vanuit de kerk) en de andere lezingen uit de Bijbel vanaf de ambo aan de epistelzijde (zuidzijde, dat wil zeggen rechts vanuit de kerk).
De beide ambo's en het volksaltaar in de Sint-Fiacriuskerk van Dison bij Verviers
u25,kBZRKGL2XLgG5S idz0
