De muismaki's (Microcebus) zijn een geslacht uit de familie dwergmaki's (Cheirogaleidae) uit Madagaskar.
Inhoud
1Beschrijving
2Verspreiding
3Taxonomie
4Noten en verwijzingen
5Overige bronnen
Beschrijving
Muismaki's hebben een totale lichaamslengte tussen de 23 en 29 centimeter en een gewicht tussen de 30 en 75 gram. Hiermee zijn ze het kleinste geslacht van primaten. De kleinste muismaki is Microcebus berthae, deze heeft een lichaamslengte van 9 tot 9,5 centiimeter en weegt ongeveer 30,5 gram. Bij elke soort is het gemiddelde gewicht gelijk bij mannetjes en wijfjes.
Muismaki's zijn nachtactieve omnivoren. Naast fruit, bloemen, nectar, bladeren, knoppen en hars eten ze ook geleedpotigen en kleine gewervelden. Ze vormen een belangrijke rol in het bestuiven van bloemen.
Verspreiding
Muismaki's zijn endemisch op Madagaskar en komen in alle typen wouden over het hele eiland voor. Geen ander geslacht van lemuren komt zo veelvuldig op het eiland voor.
Taxonomie
Aanvankelijk telde het geslacht slechts twee soorten: de dwergmuismaki (M. murinus) in de droge regio's in het noorden, zuiden en westen en de rode muismaki (M. murinus) in de tropische regenwouden in het oosten. In de loop der tijd zijn een groot aantal nieuwe soorten ontdekt en onderzoekers geloven dat er nog een groot aantal onontdekt zijn.
Het geslacht Microcebus bestaat uit de volgende bekende soorten:
Microcebus arnholdi[1]
Microcebus berthae
Microcebus bongolavensis
Microcebus danfossi
Microcebus gerpi[2]
Microcebus griseorufus
Microcebus jollyae
Microcebus lehilahytsara
Microcebus macarthurii[3]
Microcebus mamiratra
Microcebus margotmarshae[1]
Microcebus marohita[4]
Microcebus mittermeieri
Microcebus murinus (Dwergmuismaki)
Microcebus myoxinus (Kleine dwergmuismaki)
Microcebus ravelobensis (Goudbruine muismaki)
Microcebus rufus (Rode muismaki)
Microcebus sambiranensis
Microcebus simmonsi
Microcebus tanosi[4]
Microcebus tavaratra
Noten en verwijzingen
↑ ab(en) E. Louis Jr. e.a. in Primate Conservation: Revision of the Mouse Lemurs, M. (Primates, Lemuriformes), of Northern and Northwestern Madagascar with Descriptions of Two New Species at Montagne d’Ambre National Park and Antafondro Classified Forest
↑(en) Ute Radespiel, Jonah H. Ratsimbazafy, Solofonirina Rasoloharijaona, Herimalala Raveloson, Nicole Andriaholinirina, Romule Rakotondravony, Rose M. Randrianarison, Blanchard Randrianambinina: First indications of a highland specialist among mouse lemurs (Microcebus spp.) and evidence for a new mouse lemur species from eastern Madagascar
↑(en) PressRelations.de: New Primate Species Discovered on Madagascar
↑ ab(en) Rodin M. Rasoloarison, David W. Weisrock, Anne D. Yoder, Daniel Rakotondravony, Peter M. Kappeler in International Journal of Primatology: Two New Species of Mouse Lemurs (Cheirogaleidae: Microcebus) from Eastern Madagascar (juni 2013) (en) Stephanie Pappas in Live Science: Tiny Lemur Twins Are 2 New Species (26 maart 2013)
Overige bronnen
(en) Nick Garbutt, Mammals of Madagascar (Yale University Press, 2007)
(en) Primate Factsheets Mouse lemur Microcebus
Geslachten en soorten van Dwergmaki's (Cheirogaleoidea)
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...
Wikimedia Commons
Wikispecies
