Ndtyhij

Tony Martin
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Der Panzerwagen
Geboortedatum	23 april 1985
Geboorteplaats	Cottbus, Oost-Duitsland
Nationaliteit	Duitse
Lengte	186 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	Team Jumbo-Visma
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Tijdrijder
Ploegen
2005 2006–2007 2008–2011 2012–2014 2015–2016 2017–2018 2019–	→Gerolsteiner (stagiair) Thüringer Energie HTC-Columbia Omega Pharma-Quick-Step Etixx-Quick Step Katjoesja Alpecin Team Jumbo-Visma
Beste prestaties (top-20)
UCI World Tour	6e (2011)
Extra
Zeges:
Eneco Tour Parijs-Nice Ronde van Peking	2010 2011 2011, 2012
Portaal    Wielersport

Tony Martin (Cottbus, 23 april 1985) is een Duits wielrenner die op de weg actief is en vroeger ook op de baan reed. Hij is vooral bekend als tijdritspecialist. Martin won in 2011, 2012, 2013 en 2016 het wereldkampioenschap tijdrijden.

Loopbaan

Martin boekte zijn eerste grote overwinning op de fiets in 2003, toen hij Duits tijdritkampioen werd bij de junioren. Een jaar later behaalde hij samen met Christian Bach, Sascha Damrov en Jens Lehmann de nationale titel in de ploegenachtervolging op de baan.

Martin tijdens de Eneco Tour 2009

In 2005 reed hij als stagiair bij Team Gerolsteiner. In dat jaar won hij een lastige tijdrit in de Rothaus Regio-Tour en behaalde hij twee etappezeges in de Giro delle Regioni, een voorname wedstrijd voor beloften (renners onder 23). Hij nam in dat jaar ook deel aan het wereldkampioenschap in Madrid bij de beloften. In 2006 behaalde hij wederom de nationale tijdrittitel, ditmaal bij de beloften. Ook won hij de meerdaagse beloftenwedstrijd Ronde van Thüringen.

2007 was voor Martin een succesvol jaar, met verscheidene zeges en onder andere een tweede plaats in de Ronde van de Toekomst, achter de Nederlander Bauke Mollema. Na zijn goede resultaten kon hij in 2008 aan de slag bij Team Columbia. Wederom behaalde hij etappe- en eindoverwinningen en ook eindigde hij bij het wereldkampioenschap tijdrijden als zevende bij de eliterenners.

In 2009 verraste hij in de Ronde van Zwitserland door zijn prestaties bergop en in het tijdrijden; hij behaalde een etappezege, eindigde als tweede in het eindklassement en won het bergklassement. Kort daarna nam hij eveneens overtuigend deel aan de Ronde van Frankrijk: hij reed lange tijd rond in de witte trui en eindigde als tweede in twintigste etappe, met finish op de Mont Ventoux. Bij het wereldkampioenschap tijdrijden wist hij op het podium te eindigen. Voorts behaalde hij ritzeges in het Internationaal Wegcriterium en de Ronde van Beieren.

In 2010 was hij een van de weinige renners die Fabian Cancellara kon kloppen in een tijdrit. Ook won hij de laatste rit in de Eneco Tour, alsook het eindklassement en het jongerenklassement.

Op 1 september 2011 raakte bekend dat Martin voor drie seizoenen naar Quick Step zou gaan. Op 21 september 2011 won hij het Wereldkampioenschap tijdrijden in Kopenhagen en onttroonde zo viervoudig wereldkampioen Cancellara, die derde werd na Bradley Wiggins.

Op woensdag 5 oktober 2011 won Tony Martin zijn 1e wedstrijd in de regenboogtrui. Dit deed hij door de proloog van de Ronde van Peking te winnen.

In april 2012 brak hij tijdens een training na een aanrijding met een wagen zijn kaakbeen, jukbeen en oogkas.^[1]

Op zondag 16 september won Martin op de wereldkampioenschappen samen met zijn ploeg Omega Pharma-Quickstep de WK-ploegentijdrit voor mannen. De andere vijf renners waren Niki Terpstra, Peter Velits, Tom Boonen, Kristof Vandewalle en Sylvain Chavanel. Het BMC van Philippe Gilbert strandde op drie seconden. Enkele dagen later prolongeerde Martin zijn wereldtitel op de individuele tijdrit. De nummer twee, Taylor Phinney, was slechts vijf seconden langzamer dan de Duitser.

Op donderdag 29 augustus 2013 verbaasde Martin de hele wereld door in de 6e etappe van de Ronde van Spanje de volle 175 km (de volledige rit) helemaal alleen op kop te blijven rijden. Door toedoen van Fabian Cancellara, die het peloton in de laatste hectometers in het wiel van Martin had teruggebracht, raasde de Deen Michael Mørkøv op een tiental meter van de meet hem voorbij; Martin eindigde zevende. Volgens wielercommentator Michel Wuyts leverde Martin hiermee de koersprestatie van het jaar.^[2]

Op 25 september 2013 kroonde Tony Martin zich voor de derde keer tot individueel wereldkampioen tijdrijden in Florence voor Bradley Wiggins en viervoudig kampioen Cancellara. Dit gebeurde nadat hij enkele dagen eerder op hetzelfde parcours ook al de wereldtitel ploegentijdrit had geprolongeerd met zijn ploegmaats van Omega Pharma-Quickstep. Indien Martin in zijn eentje had meegedaan met de ploegentijdrit, was hij zesde geëindigd.^[3]

In 2016 nam Martin deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar reed deze niet uit. Vier dagen later werd hij twaalfde in de tijdrit. Op 12 oktober 2016 werd de Oost-Duitser wereldkampioen tijdrijden in Doha, Qatar.

Belangrijkste overwinningen

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Resultaten in kleinere rondes

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Eneco/BinckBank Tour	Ronde van Duitsland	Ronde van Peking
2008					94e			opgave		50e (1)
2009	85e				8e		2 ↑ (1)		68e
2010	opgave		92e				6e (1)		↑ (1)
2011	↑ (1)			107e (1)	2 ↑	37e (1)					↑ (1)
2012	62e			5e		23e					↑ (1)
2013		29e (1)		60e (1)	11e (1)	opgave (1)					6e
2014		75e		30e (2)	83e		4e (2)
2015	38e			32e	30e (1)	opgave
2016		117e				65e			15e
2017	93e					90e			54e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Ploegen

• 2005 – Gerolsteiner (stagiair vanaf 1-8)


• 2006 – Thüringer Energie Team
  


• 2007 – Thüringer Energie Team
  


• 2008 – Team Columbia^[4]
  


• 2009 – Team Columbia-HTC^[5]
  


• 2010 – Team HTC-Columbia
  


• 2011 – HTC-Highroad
  


• 2012 – Omega Pharma-Quick-Step
  


• 2013 – Omega Pharma-Quick-Step
  


• 2014 – Omega Pharma-Quick-Step
  


• 2015 – Etixx-Quick Step
  


• 2016 – Etixx-Quick Step
  


• 2017 – Team Katusha Alpecin
  


• 2018 – Team Katusha Alpecin
  


• 2019 – Team Jumbo-Visma
  

Voorganger: Fabian Cancellara	Wereldkampioen tijdrijden 2011, 2012, 2013	Opvolger: Bradley Wiggins
Voorganger: Vasil Kiryjenka	Wereldkampioen tijdrijden 2016	Opvolger: Tom Dumoulin

Zie de categorie Tony Martin (cyclist) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.