Acanthus (bouwkunde)

Multi tool use

Zeer diep uitgewerkt acanthuskapiteel uit de renaissance
Het acanthusmotief is een veel toegepaste vormgeving binnen de bouwornamentiek. Zij is afgeleid van de bladvorm van de Acanthus, een mediterrane plant met sierlijk krullende bladeren. Het acanthusornament is eeuwenlang met name toegepast op kapitelen.
De Grieken gebruikten vooral de stekelige Acanthus spinosus als voorbeeld, terwijl de Romeinen de rondere Acanthus mollis als motief hanteerden.[1] Het blad van deze planten vertoont enige gelijkenis met het blad van de distel, papaver en peterselie.
Oorsprong
De Romeinse schrijver Vitruvius[2] (75-15 v.Chr.) beschreef hoe de Korinthische orde was uitgevonden door Callimachus, een Grieks architect en beeldhouwer, toen deze een grafgift zag op het graf van een jong meisje. Een mandje met wat van haar speelgoed, met een tegel eroverheen om dit te beschermen tegen het weer, waar een acanthusplant zich met zijn diep ingesneden stekelige bladeren doorheen had gewerkt, inspireerde hem tot de vormgeving van het Korinthisch kapiteel.
Het acanthusblad is onder de naam acanthusmotief uitgebreid toegepast binnen de Korinthische orde van de Oud-Griekse architectuur, voornamelijk op zuilen en friezen. Deze ornamentiek is later overgenomen en uitgebreid door de Romeinen en latere middeleeuwse culturen.
In de bouwkunst van de barok, de renaissance en het classicisme werden deze bladeren, net als in de oudheid, als voorbeeld gebruikt voor de versiering van kapitelen en worden dan aangeduid als acanten.
Een zuil met dit type kapiteel wordt Korinthisch genoemd.
Fotogalerij
Acanthus spinosus in bloei
Acanthus-ornament, afbeelding uit het Nordisk familjebok
Acanthusblad op kapiteel (Archeologisch museum Epidauros)
Korinthische zuil in de Zeustempel in Athene
Bronnen, noten en/of referenties
↑ Haslinghuis, E.J. en Janse, H. (2005) Bouwkundige termen. Leiden: Primavera Pers. ISBN 90 5997 033 0.
↑ Vitruvius: Bouwkunde IV
|
Architectonische aspecten Griekse tempelbouw |
Oud-Griekse bouworden: |
Ionische orde · Dorische orde · Korinthische orde
|
Tempelvormen: |
amphiprostylos · antentempel · dipteros · dubbele antentempel · peripteros · prostylos · pseudoperipteros · pseudodipteros · tholos · monopteros
|
Ruimten tempel: |
adyton · naos · opisthodomos · pronaos · prostylon
|
Onderdelen hoofdgestel: |
akroterion · antefix · architraaf · cimaas · fries · fronton · geison · guttae · kroonlijst · metope · mutulus · regula · taenia · tandlijst · triglief
|
Onderdelen zuil: |
abacus · acanthusbladeren · atlant · basement · cannelure · cymatium · echinus · kapiteel · kariatide · propyleeën · scotia · torus · voluut
|
Onderdelen fundering: |
euthynteria · krepis · stereobaat · stylobaat
|
|
WikiWoordenboek
3ckU3Y,PLH522kLgiBW3GPkIqTKQ,8pJ6sIZ0gBslEEroY wN4IMvTF3fe0dTJ,jp8iTVydgkn75MXwmVqvY0vmJEkL1
Popular posts from this blog
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...