Het Nationaal park Peruaçu Caverns is een nationaal park in Brazilië, opgericht in 1999. Doel is het waardevolle geologische en archeologische erfgoed in deze regio te beschermen. Het park heeft een oppervlakte van 58.000 ha en ligt op ongeveer 45 km van de stad Januária en 15 km van Itacarambi, in het noorden van Minas Gerais. Het park herbergt meer dan 140 grotten, meer dan 80 archeologische vindplaatsen en grotschilderingen. het gebied wordt bewoond door de inheemse stam van de Xakriabá.
Het gebied werd al 11.000 jaar geleden bewoond door mensen.
Inhoud
1Geologie
2Fauna
3Toerisme
4Externe link
Geologie
De oorsprong van het gebied gaat terug tot miljoenen jaren geleden, toen een deel van Brazilië werd overspoeld door het water van een binnenzee. Dit l;eidde tot het ontstaan van grote getallen enorme kalkstenen formaties en duizenden grotten verspreid over heel Brazilië. De Peruaçu rivier, een zijrivier van de Rio Sao Francisco, zocht zijn weg en door de eroderende werking van het water ontstond het landschap.
Fauna
In het park komen de volgende bedreigde diersoorten voor: de manenwolf Chrysocyon brachyurus, Leopardus pardalis mitis, Leopardus colocolo, Panthera onca, Penelope ochrogaster, Phylloscartes roquettei, Puma concolor capricornensis en Tritacarambiensis Trichomycterus.
Toerisme
Bezoek aan het gebied is alleen na toestemming mogelijk, mede vanwege risico's de formaties te beschadigen. De beheerder is ICMBio.
Externe link
Officiële website
Zie de categorie Parque Nacional Cavernas do Peruaçu van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Nationale Parken van Brazilië
Abrolhos ·
Amazônia ·
Aparados da Serra ·
Araguaia ·
Araucárias ·
Boa Nova ·
Brasília ·
Cabo Orange ·
Campos Amazônicos ·
Campos Gerais ·
Caparaó ·
Catimbau ·
Cavernas do Peruaçu ·
Chapada das Mesas ·
Chapada Diamantina ·
Chapada dos Guimarães ·
Chapada dos Veadeiros ·
Descobrimento ·
Emas ·
Fernando de Noronha ·
Grande Sertão Veredas ·
Iguaçu ·
Ilha Grande ·
Itatiaia ·
Jamanxim ·
Jaú ·
Jericoacoara ·
Juruena ·
Lagoa do Peixe ·
Lençóis Maranhenses ·
Montanhas do Tumucumaque ·
Monte Pascoal ·
Monte Roraima ·
Nascentes do Rio Parnaíba ·
Pacaás Novos ·
Pantanal Matogrossense ·
Pau Brasil ·
Pico da Neblina ·
Pontões Capixabas ·
Restinga de Jurubatiba ·
Rio Novo ·
Saint-Hilaire/Lange ·
São Joaquim ·
Sempre Vivas ·
Serra da Bocaina ·
Serra da Bodoquena ·
Serra da Canastra ·
Serra da Capivara ·
Serra da Cutia ·
Serra da Mocidade ·
Serra das Confusões ·
Serra de Itabaiana ·
Serra do Cipó ·
Serra do Divisor ·
Serra do Itajaí ·
Serra do Pardo ·
Serra dos Órgãos ·
Serra Geral ·
Sete Cidades ·
Superagüi ·
Tijuca ·
Ubajara ·
Viruá
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...
