André Rosseel Raymond Impanis Briek Schotte Walter Godefroot Daniel Van Ryckeghem Walter Planckaert Eric Vanderaerden Jelle Nijdam Johan Museeuw Tristan Hoffman Niko Eeckhout Niki Terpstra Yves Lampaert (2 zeges)
Portaal:
Wielersport
Dwars door Vlaanderen is een Vlaamse wielerklassieker. Hij vormt traditioneel de start van de Vlaamse Wielerweek, met de E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem, de Driedaagse van De Panne-Koksijde en de Ronde van Vlaanderen. Dwars door Vlaanderen wordt altijd op een woensdag verreden.
De aankomst ligt altijd in het West-Vlaamse Waregem.
Inhoud
1Geschiedenis
2Hellingen
3Mannen
3.1Podiumplaatsen
3.2Meervoudige winnaars
3.3Overwinningen per land
4Vrouwen
4.1Erelijst
4.2Meervoudige winnaars
4.3Overwinningen per land
5Externe link
Geschiedenis
Vroeger heette de wedstrijd Dwars door België. De eerste editie was in 1945, de start lag toen in Sint-Truiden, de finish in Waregem. In 1946 werd het een tweedaagse koers, de eerste etappe van Waregem naar Sint-Truiden, de dag erna van Sint-Truiden terug naar Waregem. Het bleef daarna een tweedaagse koers, met uitzondering van 1948 toen het weer een eendaagse wedstrijd was. In 1953 werd er zelfs een tijdrit toegevoegd aan de twee etappes. Naast Sint-Truiden fungeerden in latere edities ook Genk, Ciney, Eisden en Spa als aankomstplaatsen.
Vanaf 1965 werd de wedstrijd weer een eendaagse wedstrijd, met start en finish in Waregem. Het parkoers wisselde, maar zocht altijd wel de hellingen en kasseistroken in de Vlaamse Ardennen of Henegouwen (voornamelijk rond Ronse). Sinds 2000 is de start verlegd naar Roeselare en heet de koers Dwars door Vlaanderen.
Vanaf 2017 maakt de wedstrijd deel uit van de UCI World Tour. Ook wordt er in de finale een extra kasseistrook aangedaan om vluchters meer kans te geven richting de finish in Waregem. In 2018 schoof Dwars door Vlaanderen op naar de woensdag voor de Ronde van Vlaanderen. Om geen kopie te zijn werd het parkoers drastisch gewijzigd. Ook is het aantal kilometers relatief laag wat mogelijk tot een spannender wedstrijdverloop zou kunnen leiden.
Hellingen
In 2019 moeten de volgende hellingen worden beklommen:
Nieuwe Kwaremont Kluisberg Knokteberg Kortekeer
Steenbeekdries Taaienberg Berg ten Houte
Knokteberg (2e maal)
Tiegemberg Holstraat Nokereberg
Voor een volledig overzicht, zie de lijst van beklimmingen in Dwars door Vlaanderen
Mannen
Podiumplaatsen
Jaar
Winnaar
Tweede
Derde
1945
Rik Van Steenbergen
Briek Schotte
Norbert Callens
1946
Maurice Desimpelaere
Norbert Callens
Briek Schotte
1947
Albert Sercu
Julien Van Dijcke
Émile Masson junior
1948
André Rosseel
Mathieu Florent
Roger Desmet
1949
Raymond Impanis
Lionel Van Brabant
Maurice Mollin
1950
André Rosseel
Emilie Vanderveken
Jules Depoorter
1951
Raymond Impanis
Marcel Hendrickx
André Rosseel
1952
André Maelbrancke
Lode Wouters
Karel De Baere
1953
Briek Schotte
Adri Voorting
Marcel De Mulder
1954
Germain Derycke
Briek Schotte
Florent Rondele
1955
Briek Schotte
Fred De Bruyne
Alfons Van den Brande
1956
Lucien Demunster
Frans Schoubben
André Rosseel
1957
Noël Foré
Michel Van Aerde
André Noyelle
1958
André Vlayen
Norbert Van Tieghem
Ernest Heyvaert
1959
Roger Baens
Louis Proost
Briek Schotte
1960
Arthur Decabooter
Edgard Sorgeloos
Julien Schepens
1961
Maurice Meuleman
Romain Van Wynsberghe
Leon Vandaele
1962
Martin Vangeneugden
Piet Rentmeester
Piet van Est
1963
Clément Roman
Dieter Puschel
Robert Seneca
1964
Piet van Est
Etienne Vercauteren
Jos Dewit
1965
Alfons Hermans
Julien Haelterman
Roger de Breuker
1966
Walter Godefroot
Willy Bocklant
Peter Post
1967
Daniel Van Ryckeghem
Georges Vandenberghe
Joseph Spruyt
1968
Walter Godefroot
Willy Monty
Bernard Van De Kerckhove
1969
Eric Leman
Albert Van Vlierberghe
Willy Van Neste
1970
Daniel Van Ryckeghem
Eric Leman
Frans Verbeeck
1971
Niet gereden
1972
Marc Demeyer
Noël Vantyghem
Eddy Verstraeten
1973
Roger Loysch
Jozef Abelshausen
Freddy Maertens
1974
Louis Verreydt
Ronny De Witte
René Pijnen
1975
Cees Priem
Tino Tabak
Roger Swerts
1976
Willy Planckaert
Marc Demeyer
Walter Planckaert
1977
Walter Planckaert
Luc Leman
Marc Demeyer
1978
Jos Schipper
Frank Hoste
Guido Van Sweevelt
1979
Gustaaf Van Roosbroeck
Walter Planckaert
Jan Raas
1980
Johan van der Meer
Jan Raas
Guido Van Sweevelt
1981
Frank Hoste
Cees Priem
Gerrit Van Gestel
1982
Jan Raas
Jean-Luc Vandenbroucke
Eddy Vanhaerens
1983
Etienne De Wilde
Jan Raas
Eric Vanderaerden
1984
Walter Planckaert
Rudy Mathys
Marc Sergeant
1985
Eddy Planckaert
Eric Vanderaerden
Jozef Lieckens
1986
Eric Vanderaerden
Adrie van der Poel
Peter Stevenhaagen
1987
Jelle Nijdam
Herman Frison
Seán Kelly
1988
John Talen
Fons De Wolf
Nico Verhoeven
1989
Dirk De Wolf
Theo de Rooij
Johan Museeuw
1990
Edwig Van Hooydonck
Adrie van der Poel
Marc Sergeant
1991
Eric Vanderaerden
Uwe Raab
Remig Stumpf
1992
Olaf Ludwig
Michel Zanoli
Jean-Pierre Heynderickx
1993
Johan Museeuw
Franco Ballerini
Jo Planckaert
1994
Carlo Bomans
Marc Sergeant
Ludwig Willems
1995
Jelle Nijdam
Tom Steels
Adriano Baffi
1996
Tristan Hoffman
Edwig Van Hooydonck
Brian Holm
1997
Andrei Tchmil
Ludovic Auger
Hans De Clercq
1998
Tom Steels
Johan Capiot
Andrei Tchmil
1999
Johan Museeuw
Michel Vanhaecke
Chris Peers
2000
Tristan Hoffman
Peter Van Petegem
Lars Michaelsen
2001
Niko Eeckhout
Wilfried Peeters
Arvis Piziks
2002
Baden Cooke
László Bodrogi
Jo Planckaert
2003
Robbie McEwen
Baden Cooke
Max van Heeswijk
2004
Ludovic Capelle
Jaan Kirsipuu
Roger Hammond
2005
Niko Eeckhout
Roger Hammond
Gabriele Balducci
2006
Frederik Veuchelen
Jeremy Hunt
Lloyd Mondory
2007
Tom Boonen
Niko Eeckhout
Stuart O'Grady
2008
Sylvain Chavanel
Steven de Jongh
Niko Eeckhout
2009
Kevin Van Impe
Niko Eeckhout
Tom Boonen
2010
Matti Breschel
Björn Leukemans
Niki Terpstra
2011
Nick Nuyens
Geraint Thomas
Tyler Farrar
2012
Niki Terpstra
Sylvain Chavanel
Koen de Kort
2013
Oscar Gatto
Borut Božič
Mathew Hayman
2014
Niki Terpstra
Tyler Farrar
Borut Božič
2015
Jelle Wallays
Edward Theuns
Dylan van Baarle
2016
Jens Debusschere
Bryan Coquard
Edward Theuns
2017
Yves Lampaert
Philippe Gilbert
Aleksej Loetsenko
2018
Yves Lampaert
Mike Teunissen
Sep Vanmarcke
Meervoudige winnaars
Renners in het cursief gedrukt zijn renners die nu nog actief zijn.
Overwinningen
Renner
Land
Jaren
2
André Rosseel
België
1948 + 1950
Raymond Impanis
België
1949 + 1951
Briek Schotte
België
1953 + 1955
Walter Godefroot
België
1966 + 1968
Daniel Van Ryckeghem
België
1967 + 1970
Walter Planckaert
België
1977 + 1984
Eric Vanderaerden
België
1986 + 1991
Jelle Nijdam
Nederland
1987 + 1995
Johan Museeuw
België
1993 + 1999
Tristan Hoffman
Nederland
1996 + 2000
Niko Eeckhout
België
2001 + 2005
Niki Terpstra
Nederland
2012 + 2014
Yves Lampaert
België
2017 + 2018
Overwinningen per land
Overwinningen
Land
55
België
12
Nederland
2
Australië
1
Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Italië
Vrouwen
Dwars door Vlaanderen
Regio
Vlaanderen, België
Periode
eind maart
Organisator
KSV Waregem Vooruit en Flanders Classics
Discipline
weg
Type
Kasseiwedstrijd
Categorie
1.1
Geschiedenis
Eerste editie
2012
Aantal edities
7 (2018)
Eerste winnaar
Monique van de Ree
Laatste winnaar
Ellen van Dijk
Laatste Nederlandse winnaar
Ellen van Dijk (2018)
Meeste zeges
Amy Pieters (3 zeges)
Portaal:
Wielersport
Vanaf 2012 wordt er ook een vrouwenwedstrijd gereden, onder de naam GP Stad Waregem.[1][2] Vanaf 2017 heeft de wedstrijd de UCI 1.1-status.[3]Amy Pieters won drie keer op rij, tussen 2014 en 2016.[4][5][6] In 2018 ging de zege voor de zesde keer naar een Nederlandse: Ellen van Dijk stond op de hoogste trede van een volledig Nederlands podium.[7]
Erelijst
Jaar
Winnaar
Tweede
Derde
2012
Monique van de Ree
Gilke Croket
Petra Dijkman
2013
Kirsten Wild
Jolien D'Hoore
Monique van de Ree
2014
Amy Pieters
Kim de Baat
Amy Cure
2015
Amy Pieters
Floortje Mackaij
Else Belmans
2016
Amy Pieters
Jolien D'Hoore
Eileen Roe
2017
Lotta Lepistö
Gracie Elvin
Lisa Brennauer
2018
Ellen van Dijk
Amy Pieters
Floortje Mackaij
Meervoudige winnaars
Rensters in het cursief gedrukt, zijn rensters die nu nog actief zijn.
Overwinningen
Renster
Land
Jaren
3
Amy Pieters
Nederland
2014 + 2015 + 2016
Overwinningen per land
Overwinningen
Land
6
Nederland
1
Finland
Externe link
Officiële website
Zie de categorie Dwars door Vlaanderen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
↑Van De Ree wint damesvariant Dwars Door Vlaanderen Wielerupdate.nl, 21 maart 2012
↑Wild rondt ploegwerk af in Dwars Door Vlaanderen Wielerupdate.nl, 20 maart 2013
↑(en) Dwars Door Vlaanderen women 2017: preview Cyclingnews.com, 20 maart 2017
↑Wedstrijduitslag GP Stad Waregem 2014 uitslagen.dewielerbond.be, 26 maart 2014
↑(en) Pieters wins Dwars Door Vlaanderen Cyclingnews.com, 26 maart 2015
↑(en) Pieters hopes Dwars Door Vlaanderen win is sign of good things to come Cyclingnews.com, 23 maart 2016
↑Ellen van Dijk wint Dwars door Vlaanderen Cyclingonline.nl, 28 maart 2018
Belangrijkste etappewedstrijden Internationaal Wegcriterium · Driedaagse van De Panne-Koksijde · Ronde van de Alpen · Vierdaagse van Duinkerke · Ronde van Beieren · Ronde van Noorwegen · Ronde van België · Ronde van Luxemburg · Ronde van Oostenrijk · Ronde van Wallonië · Ronde van Burgos · Ronde van Denemarken · Arctic Race of Norway · Ronde van Groot-Brittannië
Belangrijkste eendaagse wedstrijden Trofeo Laigueglia · GP Lugano · GP Nobili Rubinetterie · Dwars door Vlaanderen · Scheldeprijs · Brabantse Pijl · GP Kanton Aargau · Brussels Cycling Classic · GP Fourmies · Grote Prijs Impanis-Van Petegem · Ronde van de Drie Valleien · Milaan-Turijn · Ronde van Piemonte · Ronde van het Münsterland · Ronde van Emilia · Parijs-Tours · GP Beghelli
43
8
I am trying to hunt down a book I read in the 90s, but lost some time ago. It starts with some children wandering in a wood, and they encounter a wood nymph creature that starts following them around. Eventually, the wood nymph becomes accepted, and starts to live with humans. The more time he spends with them, the more human he becomes. There is an incident where he cuts off his finger as a party trick expecting it to grow back, but instead it bleeds, because he is not made of wood any more. So he starts to live as a human, apart from the fact that he does not age at the same rate, and he lives for hundreds of years. Eventually, he becomes an alchemist, although I forgot the purpose of his experiments. Finally, after a few hundred years, he walks into his garden and plants himself, and becomes a tree. Doe...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...