Ndtyhij

Nederlands Dagblad
Pand Nederlands Dagblad in Amersfoort
Type	Landelijk dagblad
Eerste editie	1967
Land(en)	Nederland
Talen	Nederlands
Portaal    Media

Het Nederlands Dagblad is een dagblad van orthodox-protestantse signatuur.

Geschiedenis

Het Nederlands Dagblad werd in de zomer van 1944 als een half illegaal blad onder de naam Reformatie Stemmen opgericht als gevolg van de onenigheid binnen de toenmalige Gereformeerde Kerken in Nederland.
Onder de naam De Vrije Kerk werd het na de oorlog de kerkelijke spreekbuis van de in 1944 van de Gereformeerde Kerken afgescheiden Gereformeerde Kerken vrijgemaakt.

Daar het destijds op de Gereformeerde Kerken in Nederland geënte dagblad Trouw zich negatief opstelde tegenover alles wat met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt te maken had, begon men in die kerken de behoefte te voelen aan een dagblad uit eigen gelederen.

Dit kon echter slechts geleidelijk gebeuren, daar er een gebrek was aan financiële middelen. Onder de nieuwe naam Gereformeerd Gezinsblad kwam er vanaf 1948 een krant die twee keer per week uitkwam; even later volgde een uitgave die drie keer per week verscheen. Vanaf 1959 was er een dagelijkse uitgave en ging men ertoe over meer algemeen nieuws in de krant op te nemen.

Op 31 december 1967 werd de naam gewijzigd in Nederlands Dagblad, de huidige naam. Reden voor deze naamsverandering was dat men alle Nederlanders wenst(e) te bereiken die geïnteresseerd zijn in nieuws op basis van een gereformeerde levensbeschouwing.

Het Nederlands Dagblad gold jarenlang als spreekbuis van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en de daaraan verbonden politieke partij het Gereformeerd Politiek Verbond (GPV). Vanaf de jaren tachtig en negentig is men zich op een breder christelijk publiek gaan richten. In 1992 maakte het Nederlands Dagblad zich los van de bijzondere band met de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, die als consequentie had dat redacteuren belijdend lid moesten zijn van een van de kerken. Sindsdien bestaat de grondslag alleen nog uit de Bijbel en de Drie Formulieren van Enigheid.

Dit betekende niet een automatisch einde aan kerkelijk 'oud zeer'. Begin 2004 ontsloeg het Nederlands Dagblad fotograaf Piebe Bakker, omdat hij van de Vrijgemaakte Kerk was overgestapt naar een evangelische gemeente. In de arbeidsovereenkomst die elke werknemer sluit staat dat belijdenisgeschriften dienen te worden onderschreven. De fotograaf vocht zijn ontslag aan, maar de Commissie Gelijke Behandeling stelde de krant in het gelijk.^[1][2] Later stopte het ND met dit beleid en werden er ook mensen met een evangelische achtergrond in dienst genomen.

In juni 2016 lanceerde het ND samen met de Evangelische Omroep een nieuwe (online en papieren) nieuwsdienst gericht op jongeren, genaamd Dag6.^[3] Beide organisaties stopten in mei 2018 met de app en het blad, omdat er te weinig betalende abonnees waren.^[4]

Doelgroep

De lezers van deze krant zijn voornamelijk te vinden in diverse orthodox-protestantse en evangelische kerken alsook bij de orthodoxere richtingen binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN).
Wat betreft politieke voorkeur stemmen de meeste lezers op de ChristenUnie en het CDA, voor een geringer deel ook op de SGP. De kiezers van deze partij lezen echter vaker het Reformatorisch Dagblad.

Oplage

Totaal betaalde gerichte oplage volgens HOI, Instituut voor Media Auditing:

• 2000: 32.006


• 2010: 30.019 (-)


• 2011: 27.269 (-9,2%)


• 2012: 24.943 (-8,5%)


• 2013: 23.200 (-7,0%)


• 2014: 21.544 (-7,1%)


• 2015: 22.675 (+5,2%)


• 2016: 20.735 (-8,5%)^[5]
  


• 2017: 19.116 (-7,8%)^[6]
  

Oud-directeur Flip van der Kolk (1951-2017) sprak in 1994 de ambitie uit op te stomen naar 40.000 abonnees in 2000, maar de teller bleef in 2003 steken op 34.000 abonnementen. Toch was het een recordaantal in de geschiedenis van de krant, mede dankzij het afschudden van de vrijgemaakte exclusiviteit.

Redactie en bezorging

De huidige hoofdredacteur Sjirk Kuijper

Het kantoor van het Nederlands Dagblad is via Groningen en Amersfoort naar Barneveld (bedrijventerrein Harselaar) (1985) en per oktober 2017 terug naar Amersfoort gegaan, waar een pand wordt gehuurd aan de Berkenweg.^[7] Het pand in Barneveld is gesloopt en het perceel verkocht.

Vanaf 1948 was het latere GPV-Tweede Kamerlid Piet Jongeling hoofdredacteur. Hij werd in 1974 opgevolgd door zijn schoonzoon J.P. (Jurn) de Vries. In 1993 werd P.A. (Peter) Bergwerff hoofdredacteur, in 2013 kreeg Sjirk Kuijper de redactionele leiding.^[8]

De bezorging werd vanwege de grote verspreiding en de kleine oplage in eerste instantie per post gedaan. Sinds 1992 maakt men gebruik van de faciliteiten van PCM Uitgevers om de krant 's morgens bij de abonnees bezorgd te krijgen. Het ND was op 30 oktober 2010 de eerste Nederlandse krant die overging op berlinerformaat. In november 2015 stapte de krant, door de keuze voor een andere drukker, op tabloid over.

Als eerste Nederlands dagblad verdwenen in juni 2011 de artikelen op de site van het ND achter een betaalmuur. Grotere artikelen zijn alleen tegen vergoeding toegankelijk.^[9] De krant kreeg daarvoor een subsidie van 365.000 euro van het Stimuleringsfonds voor de Pers. In maart 2013 concludeerde directeur Rinder Sekeris dat "het goed ging, maar nog niet goed genoeg". Het zou volgens hem met de huidige werkwijze ongeveer zeven jaar duren voordat de krant de investering had terugverdiend.^[10]

Trivia

• Omstreeks 2005 hield het Nederlands Dagblad een reclamecampagne op de radio waarbij Zeeuwse, Veluwse, Groningse en andere dialectsprekers de krant aanprezen als een krant die niet alleen nieuws uit de Randstad brengt.


• In 2005 gebruikte het ND in advertenties de slogan 'De krant voor christenen'. Er kwamen klachten binnen bij de Reclame Code Commissie dat hier sprake was van discriminatie. De klachten bleven zonder gevolgen.^[11] In 2009 adverteerde de krant met de tekst 'Goed nieuws. En niet alleen voor christenen.', daarna met 'Christelijk betrokken'.

Externe link

• Nederlands Dagblad online