Partij voor de Dieren
Partij voor de Dieren | ||||
Personen | ||||
Partijvoorzitter | Sebastiaan Wolswinkel | |||
Partijleider | Marianne Thieme | |||
Fractieleider Tweede Kamer | Marianne Thieme | |||
Fractieleider Eerste Kamer | Niko Koffeman | |||
Delegatieleider Europees Parlement | Anja Hazekamp | |||
Mandaten | ||||
Zetels in Tweede Kamer | ||||
Zetels in Eerste Kamer | ||||
Zetels in het Europees Parlement | ||||
Geschiedenis | ||||
Opgericht | oktober 2002 | |||
Algemene gegevens | ||||
Actief in | Nederland | |||
Richting | Links tot centrum-links | |||
Ideologie | Groene politiek Dierenrechten | |||
Jongerenorganisatie | PINK! | |||
Wetenschappelijk bureau | Nicolaas G. Pierson Foundation | |||
Internationale organisatie | Animal Politics Foundation | |||
Europese fractie | Europees Unitair Links/Noords Groen Links[1] | |||
Website | PvdD | |||
|
Media afspelen
De Partij voor de Dieren (afgekort PvdD) is een Nederlandse politieke partij, opgericht op 28 oktober 2002. De partijleider is Marianne Thieme. De partij heeft als hoofdthema het streven naar een dier- en milieuvriendelijker beleid. In Duitsland bestond al sinds 1993 een vergelijkbare partij - de Tierschutzpartei - maar op 30 november 2006 werd Nederland het eerste land ter wereld waarin een partij met dit hoofdthema ook daadwerkelijk in het parlement is vertegenwoordigd. Op 1 januari 2019 had de partij 17.043 leden.[2] De partij heeft zetels in de Tweede Kamer, Eerste Kamer, Europees Parlement, provincies, gemeenten en waterschappen.
Inhoud
1 Oorsprong en typering
1.1 Nota Dierenwelzijn
1.2 Vleestaks
1.3 Groeiend Verzet
2 Standpunten
3 Verkiezingen
3.1 Doorbraak en verdere groei
4 Organisatie
4.1 Huidig bestuur
4.2 Partijvoorzitters
5 Afdelingen
6 Jongerenbeweging
7 Wetenschappelijk bureau
8 Internationaal
8.1 Euro Animal 7
9 Controverses
9.1 Kwestie rond Pierson
9.2 Zevendedagsadventisten
9.3 Esther Ouwehand en concept-kieslijst 2010
10 Ledenaantallen
11 Volksvertegenwoordigers en bestuurders
11.1 Tweede Kamer
11.2 Eerste Kamer
11.3 Europees Parlement
11.4 Provincies
11.4.1 Provinciale Staten
11.5 Gemeenten
11.6 Waterschappen
12 Zie ook
13 Externe links
Oorsprong en typering
De Partij voor de Dieren werd direct na de val van het eerste Kabinet-Balkenende op 28 oktober 2002 opgericht uit onvrede over het dieronvriendelijk geachte kabinetsbeleid. Oprichters waren destijds partijleider Thieme, Ton Dekker en Lieke Keller, nu directeur van het partijbureau. Haar echtgenoot, Lammert van Raan, werd in 2017 verkozen tot Tweede Kamerlid[3]. De kritiek richtte zich tevens op meer 'diervriendelijke' politieke partijen als bijvoorbeeld GroenLinks, die al jaren te weinig prioriteit zouden geven aan de bewerkstelliging van meer dierenwelzijn en dierenrechten. Zo zouden ze te weinig (vergaande) diervriendelijke maatregelen hebben genomen tijdens de kabinetten-Kok ("Paars 1 en 2"), toen de 'diervriendelijke' partijen een Kamermeerderheid hadden.
De in 2002 gangbare kritiek op de PvdD was dat het een 'one-issuepartij' is, die zich op niets anders dan dierenwelzijn richt. In het eerste partijprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen van 22 januari 2003 staat dat de PvdD zich op de eerste plaats richt op dierenwelzijn, maar daarnaast ook standpunten heeft die met economie, cultuur, gezondheid en welzijn, verkeer, milieu en onderwijs te maken hadden. De PvdD is van mening dat belangrijke onderwerpen als dierenrechten en dierenwelzijn werden genegeerd door de zittende partijen. Thema's als economie, veiligheid en integratie krijgen nog steeds voorrang boven natuur, milieu en dierenwelzijn. De PvdD ziet zichzelf als 'aanjager'. De PvdD wil de mensen wakker schudden en ze vervolgens concrete handelingsperspectieven bieden voor een betere wereld. De PvdD stelt noch links noch rechts te zijn en stelt dat het dierenrechtenthema de traditionele tegenstellingen tussen links en rechts, religieus en atheïstisch overstijgt. In de regel wordt de Partij voor de Dieren echter geplaatst in het gematigd linkse tot linkse politieke landschap.
De Partij voor de Dieren noemt zichzelf een getuigenispartij, die niet zo zeer naar politieke macht streeft maar probeert de andere partijen te stimuleren voor dierenrechten op te komen.[4] Fractievoorzitter Thieme heeft met het oog hierop ook wel de term 'expressieve politiek' gebruikt (als tegenhanger van de 'instrumentele politiek' die de meer gevestigde partijen zouden voeren)[5], wat inhoudt dat de PvdD bewustzijn voor diergerelateerde onderwerpen probeert te kweken en niet zozeer via overleg, compromissen enz. tot wetgeving probeert te komen. De Partij voor de Dieren staat dan ook bekend om haar vele kamervragen en moties, die niet zelden irritatie oproepen bij bewindslieden, collega's en anderen en is zich daarvan bewust.[6]
Nota Dierenwelzijn
Op 27 januari 2008 was Thieme te gast in het tv-programma Buitenhof waarin ze - ter aftrap voor het Kamerdebat - in debat ging met CDA-Kamerlid Henk Jan Ormel.[7] Een dag later, op 28 januari, werd er voor het eerst in de Tweede Kamer gedebatteerd over dierenwelzijn. Thieme drong aan op een actievere houding van minister Gerda Verburg (CDA) van Landbouw en haar ambtenaren, maar hoewel er negen uur voor het debat was vrijgemaakt, werd na zo'n tien uur kanttekeningen maken en vragen stellen het debat geschorst.[8]
Vleestaks
Op 3 oktober 2011, een dag voor dierendag, stelde Thieme voor een heffing in te voeren voor het kopen van vlees, zoals in Denemarken belasting bestaat op vet voedsel. Onderzoek geeft aan dat twee derde van de Nederlanders vindt dat vlees een luxeproduct is.[9] Bovendien zou door verschillende organisaties zijn beweerd dat het eten van dierlijke producten, met als belangrijkste factor vlees, voor 18% verantwoordelijk is voor klimaatverandering.[10] Daarnaast is voor de productie van vlees en andere dierlijke producten naar verhouding veel meer land en water nodig dan voor plantaardige producten. Toen in 2007 Milieudefensie voorstelde een heffing te innen op niet-duurzaam geproduceerd vlees, werkte Thieme dit plan uit tot deze vleestaks die de btw op vlees moet verhogen van 6 naar 19%.
Groeiend Verzet
Op 8 december 2011 startte de campagne Groeiend Verzet tegen Nieuwe Natuurwet. Binnen vijf dagen werden 19.000 bomen verkocht[11] die geplant gaan worden als protest tegen plannen voor een nieuwe Natuurwet van kabinet-Rutte I.[12]
Standpunten
Een greep uit de standpunten uit haar eigen website:[13]
|
|
|
Verkiezingen
In 2003 deed de Partij voor de Dieren voor het eerst mee aan de verkiezingen. De PvdD deed in 18 van de 19 districten mee aan de Tweede Kamerverkiezingen van 2003. In de provincie Overijssel kon niet op de PvdD worden gestemd vanwege een organisatorische fout. De politieke partij werd op het allerlaatste moment, drie maanden voor de verkiezingen, opgericht en kreeg 47.665 stemmen, iets minder dan driekwart van het aantal dat benodigd is voor een Kamerzetel.
Op 30 november 2003 besloot het congres van de PvdD tot deelname van de partij aan de Europese verkiezingen die in juni 2004 werden gehouden. De 3,2 procent die de partij bij deze verkiezingen haalde, was echter niet genoeg voor een zetel. Eind 2005 had de partij 2408 leden. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 was de partij niet vertegenwoordigd. Naar eigen zeggen was dat om zich te concentreren op een landelijke doorbraak tijdens de verkiezingen van 2007.
Doorbraak en verdere groei
Bij de vervroegde Tweede Kamerverkiezingen van 2006 verwierf de PvdD haar eerste twee zetels in het Parlement. Marianne Thieme kreeg 150.307 voorkeurstemmen, en Esther Ouwehand kreeg er 4.370. De partij had veel lijstduwers op de kandidatenlijst. Dit waren onder andere Paul Cliteur, Martin Gaus, Maarten 't Hart, Kees van Kooten, Rudy Kousbroek, Georgina Verbaan en Jan Wolkers.
Bij de Provinciale Statenverkiezingen 2007 haalde de Partij voor de Dieren negen zetels in acht provincies en voldoende zetels in de Provinciale Staten om één zetel in de Eerste Kamer te behalen. Niko Koffeman is de eerste senator namens de Partij voor de Dieren.
Bij de Waterschapsverkiezingen in november 2008 deed de partij mee in zes waterschappen. In totaal werden er acht zetels gehaald. In het waterschap Amstel Gooi en Vecht en het Hoogheemraadschap van Delfland, dat is het waterschap Delfland, haalde de PvdD twee zetels.
De partij nam in 2009 opnieuw deel aan de Europese Parlementsverkiezingen. Naast lijsttrekker Natasja Oerlemans bestond de lijst met name uit leden van de Provinciale Staten, lijstduwers waren de Eerste en Tweede Kamerleden van de partij. De partij haalde net geen zetel.
Bij de Gemeenteraadsverkiezingen in 2010 behaalde de PvdD één zetel in elk van de zes gemeentes (Amsterdam, Apeldoorn, Buren, Den Haag, Groningen en Leiden) waar zij deelnam.
Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2010 behield de partij haar twee zetels in die Kamer.
Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 werden wederom twee zetels behaald. Ditmaal was er sprake van een groei van 45% van het aantal op de Partij voor de Dieren uitgebrachte stemmen in vergelijking met 2010. Ze behaalde nu 1,9% van de stemmen, net te weinig voor een derde zetel.
Bij de Gemeenteraadsverkiezingen in 2014 behaalde de PvdD één zetel in elk van de twaalf gemeentes waar zij deelnam. Dit waren: Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht, Apeldoorn, Buren, Den Haag, Groningen, Leiden, Arnhem, Gouda, Vlagtwedde en Pijnacker-Nootdorp.
Bij de Europese Parlementsverkiezingen 2014 behaalde de Partij voor de Dieren 4,2% van de stemmen, ruim voldoende voor een zetel. Voor deze verkiezingen maakte de partij ook weer gebruik van lijstduwers op de kandidatenlijst, zoals Paul Cliteur, Babette van Veen, Jan Siebelink, Ewald Engelen, Redmond O'Hanlon en Guido Weijers.
Bij de Provinciale Statenverkiezingen en Waterschapsverkiezingen van 18 maart 2015 haalde de Partij voor de Dieren 15 zetels in acht waterschappen en 18 zetels in tien verschillende Provinciale Staten waardoor er tijdens de Eerste Kamerverkiezingen van 2015 het aantal zetels van één naar twee verdubbelde. Christine Teunissen werd verkozen als jongste vertegenwoordiger van de Eerste Kamer.[14]
In 2017 vonden de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 plaats. Bij deze verkiezingen behaalde de partij 5 kamerzetels. Naast Thieme en Ouwehand werden Lammert van Raan, Frank Wassenberg en Femke Merel Arissen voor de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer gekozen.
Organisatie
De Partij voor de Dieren is een vereniging met leden, donateurs en een bestuur. Doorgaans vindt er tweemaal per jaar een congres voor de leden plaats. De congressen zijn toegankelijk voor de pers.
Huidig bestuur
Sebastiaan Wolswinkel (voorzitter)
Elze Boshart (secretaris)
Gerard Kuipers (penningmeester)
Marjolein Heesters (lid)
Ruud van der Velde (lid)
Floriske van Leeuwen (lid)
Lia van Dijk (lid)
Partijvoorzitters
- 2002-2010: Marianne Thieme
- 2010-2015: Luuk Folkerts
- 2015-2016: Marianne Thieme (a.i.)
- 2016-2019: Floriske van Leeuwen
- 2019-heden: Sebastiaan Wolswinkel
Afdelingen
De Partij voor de Dieren is regionaal actief met 6 afdelingen en 6 provinciale werkgroepen. Onder een afdeling kunnen meerdere werkgroepen bestaan, zoals bij de afdeling Zuid-Holland bijvoorbeeld het geval is. In een afdeling of werkgroep komen actieve leden regelmatig bijeen om de partij op lokaal niveau vorm te geven. Zij ondersteunen het partijbureau bij landelijke activiteiten zoals campagne voeren, maar houden ook de lokale actualiteit in de gaten en ondernemen actie indien nodig. Werkgroepen komen ongeveer één keer per maand bijeen. Iedere werkgroep heeft een eigen coördinator die ook contactpersoon is voor het partijbureau dat gevestigd is aan de Nieuwezijds Voorburgwal in Amsterdam.
Aanvankelijk diende ieder nieuw lid van de partij een ballotage te doorlopen, waarin hij diende te verklaren dat hij niet jaagt, zich niet bezighoudt met hengelsport en niet werkzaam is in de intensieve veeteelt of de pelsdierenfokkerij. Later heeft de partij besloten dat aspirant-leden ook zonder ballotage lid konden worden.
Jongerenbeweging
De jongerenorganisatie van de Partij voor de Dieren heet PINK!. Op 12 september 2006 werd deze jongerenbeweging gelanceerd met een landelijke abripostercampagne op stations van de Nederlandse Spoorwegen.
Wetenschappelijk bureau
De Nicolaas G. Pierson Foundation (afgekort NGPF) is het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren. Het doel van NGPF is het verrichten van wetenschappelijk onderzoek en het verbreden van kennis en bewustzijn over vraagstukken van maatschappelijk belang, in het bijzonder met betrekking tot de kernthema’s van dierenwelzijn, dierenrechten, duurzaamheid en natuur. De NGPF richt zich op het analyseren en presenteren van alternatieven die kunnen bijdragen aan de totstandbrenging van een aangenamere, diervriendelijker en duurzamere samenleving. De NGPF is onder meer bekend van de documentaires "Meat the Truth" over de klimaateffecten van vleesconsumptie en "Sea the Truth" over de vernietiging van het leven op zee.
Internationaal
De PvdD heeft in 2012 een neveninstelling opgericht voor de verdere internationalisering van de partij. Dit is de Animal Politics Foundation (afgekort APF).[15] Er is een internationale site en een wekelijkse 'worldlog' van Marianne Thieme in 11 talen. Er worden internationale congressen georganiseerd, zoals in 2013 in Istanboel, 2014 in Belgrado en 2015 in Tirana. Daarnaast wordt er samengewerkt en kennis uitgewisseld met verwante partijen, zoals de Tierschutzpartei (Duitsland), Fokus, (Denemarken), Djurens parti (Zweden), Hayvan partisi (Turkije) en Animal Justice Party (Engeland).
Inmiddels zijn er wereldwijd naast de PvdD 19 partijen met dezelfde beoogde doelen als de PvdD, vertegenwoordigd in Australië, België, Brazilië, Canada, Cyprus, Duitsland, Finland, Frankrijk, Ierland, Israël, Italië, Portugal, Spanje, Taiwan, Turkije, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten, Zwitserland en Zweden.[16]
Euro Animal 7
In 2014 is een samenwerkingsverband opgericht van dierenbeschermingspartijen uit zeven EU-lidstaten, genaamd 'Euro Animal 7'.[17] Die partijen zijn:
Partei Mensch Umwelt Tierschutz (Duitsland)
Partij voor de Dieren (Nederland)
Partido Animalista - PACMA (Spanje)
Animal Welfare Party (Verenigd Koninkrijk)
Pessoas-Animais-Natureza (Portugal)
Djurens parti (Zweden)
Animal Party Cyprus (Cyprus)[18]
Controverses
Kwestie rond Pierson
Op 10 maart 2007 maakte NRC Handelsblad bekend dat de belangrijkste financier van de Partij voor de Dieren, Nicolaas Pierson, zijn geld verdient met de verkoop van geïmpregneerde klamboes waarvan de chemicaliën zijn getest op dieren. Ook zou zijn bedrijf samenwerken met het chemieconcern Bayer dat erom bekendstaat dierproeven te doen. Als reactie zei partijvoorzitter Thieme dat Pierson het geld op persoonlijke titel doneerde en dat een bijdrage van zijn bedrijf niet geaccepteerd zou zijn. Ook noemde ze de proeven "een noodzakelijk kwaad."[19]
Zevendedagsadventisten
Zowel Marianne Thieme als Eerste Kamerlid Niko Koffeman, behoort tot het kerkgenootschap van de zevendedagsadventisten. Hierdoor ontstond in april 2007 kort opschudding. Thieme gaf een interview aan De Telegraaf, waarin zij verklaarde dat Adam en Eva vegetariërs waren en pas na de zondeval vlees waren gaan eten. Dat ze door deze uitspraak pleitte voor vegetarisme, maar meer nog voor haar geloof in de schepping, viel niet bij iedereen in goede aarde. Thieme zou volgens oud-lijstduwer Maarten 't Hart eerder al een passage uit het verkiezingsprogramma voor de Europese Verkiezingen geschrapt willen hebben waarin de evolutietheorie als verklaring van het ontstaan van soorten werd gegeven. Naar aanleiding hiervan noemde 't Hart Thieme en Koffeman "bij uitstek ongeschikt om een partij te leiden."[20][21]
Thieme vond dat de kritiek geen hout sneed. Haar keuze voor de Adventkerk in 2006 hield volgens haar geen verband met het partijprogramma uit 2004. Verder was de uitspraak over Adam en Eva volgens haar een antwoord op de vraag van de Telegraaf, hoe het beschermen van dieren te rijmen viel met de dierenoffers die in de Bijbel worden genoemd. Dat de passage over de evolutietheorie uit het Europese verkiezingsprogramma geschrapt was, zou volgens Thieme mede in overleg gebeurd zijn met de atheïsten die 80% van het bestuur van de Partij van de Dieren uit zouden maken.[22]
Esther Ouwehand en concept-kieslijst 2010
In april 2010 bleek dat Esther Ouwehand, die naast Marianne Thieme ook voor de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer zit, niet voorkwam op de concept-kieslijst voor de Kamerverkiezingen van 9 juni dat jaar. Er werden naar aanleiding hiervan her en der verwijten geuit over vermeend ondemocratisch gedrag in de partijtop. De werkgroep Zeeland, en later ook Noord-Holland, van de partij kondigde aan geen campagne te zullen voeren zolang Ouwehand van de kieslijst zou worden geweerd.[23] Thieme toonde zich kalm onder de ophef[24], maar zij noch Ouwehand gaf inhoudelijk commentaar. Na een partijcongres op 25 april 2010 kwam Ouwehand alsnog op nummer 2 van de kieslijst. Over de oorzaak van de aanvankelijke schrapping werden geen mededelingen gedaan.[25]
Ledenaantallen
Jaar | Aantal leden |
---|---|
1 januari 2008 | 6.972 |
1 januari 2009 | 8.012 |
1 januari 2010 | 10.310[26] |
1 januari 2011 | 11.610 |
1 januari 2012 | 12.250 |
1 januari 2013 | 12.519[27] |
1 januari 2014 | 11.225[28] |
1 januari 2015 | 11.232[29] |
1 januari 2016 | 11.946[30] |
1 januari 2017 | 12.866 |
1 januari 2018 | 16.156[31] |
1 januari 2019 | 17.043[32] |
Volksvertegenwoordigers en bestuurders
Tweede Kamer
De fractie van de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer bestaat uit vijf leden:
Marianne Thieme (fractievoorzitter)- Esther Ouwehand
- Lammert van Raan
- Frank Wassenberg
- Femke Merel Arissen
Eerste Kamer
De fractie van de Partij voor de Dieren in de Eerste Kamer bestaat uit twee leden:
Niko Koffeman (fractievoorzitter)- Christine Teunissen
Europees Parlement
De Partij voor de Dieren heeft in 2004 voor het eerst deelgenomen aan de verkiezingen voor het Europees Parlement. De partij behaalde een opmerkelijk hoge score van 3,2% van de stemmen, wat echter niet genoeg was voor een zetel. Ook in 2009 lukte dit net niet.
In 2014 haalde de Partij voor de Dieren voor het eerst een zetel in het Europees Parlement. Anja Hazekamp vervult de functie en sloot zich aan bij de Noordse Groen-Linkse Alliantie die in het parlement in de groep Europees Unitair Links/Noords Groen Links zit.[1]
Provincies
Provinciale Staten
Sinds 2007 doet de Partij voor de Dieren mee aan de Provinciale Statenverkiezingen.
Provincie | Zetels 2007 | Zetels 2011 | Zetels 2015 | Zetels 2019 | Huidige statenleden |
---|---|---|---|---|---|
Groningen (provincie) Groningen | 1 van 43 | 1 van 43 | 2 van 43 | 1 van 43 | Ankie Voerman |
Friesland Friesland | 0 van 43 | 0 van 43 | 1 van 43 | 1 van 43 | Rinie van der Zanden |
Drenthe Drenthe | 0 van 41 | 0 van 41 | 0 van 41 | 1 van 41 | Thea Potharst |
Overijssel Overijssel | 0 van 47 | 0 van 47 | 1 van 47 | 1 van 47 | Luuk Folkerts |
Flevoland Flevoland | 1 van 39 | 1 van 39 | 2 van 41 | 2 van 41 | Leonie Vestering en Jesse Luijdendijk |
Gelderland Gelderland | 1 van 53 | 1 van 55 | 2 van 55 | 2 van 55 | Luuk van der Veer en Lester van der Pluijm |
Utrecht (provincie) Utrecht | 1 van 47 | 1 van 47 | 2 van 49 | 2 van 49 | Hiltje Keller en Willem van der Steeg |
Noord-Holland Noord-Holland | 2 van 55 | 1 van 55 | 3 van 55 | 3 van 55 | Fabian Zoon, Ines Kostic en Jaap Hollebeek |
Zuid-Holland Zuid-Holland | 1 van 55 | 1 van 55 | 2 van 55 | 2 van 55 | Carla van Viegen en Hanke Hoogerwerf |
Zeeland Zeeland | - | - | - | 1 van 39 | Trees Janssens |
Noord-Brabant Noord-Brabant | 1 van 55 | 1 van 55 | 2 van 55 | 2 van 55 | Marco van der Wel en Anne-Miep Vlasveld |
Limburg Limburg | 1 van 47 | 0 van 47 | 1 van 47 | 2 van 47 | Pascale Plusquin en Peter Loomans |
Nederland | 9 van 564 | 7 van 566 | 18 van 570 | 20 van 570 |
Gemeenten
De Partij voor de Dieren nam in 2010 voor het eerst deel aan de gemeenteraadsverkiezingen. De partij nam deel in Amsterdam, Den Haag, Leiden, Apeldoorn, Groningen en Buren, en in al deze gemeentes wist zij een zetel te bemachtigen.[33]
Op 19 maart 2014 nam de Partij voor de Dieren naast deze zes gemeenten ook in de gemeentes Rotterdam, Utrecht, Arnhem, Gouda, Vlagtwedde en Pijnacker-Nootdorp deel aan de gemeenteraadsverkiezingen.[34] De partij heeft in alle 12 gemeentes 1 zetel behaald.
In 2017 behaalde de partij tijdens de Gemeentelijke herindelingsverkiezingen in Nederland 2017 zetels in Leeuwarden en Westerwolde.[35]
Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart 2018 behaalde de partij 30 zetels in 15 gemeenten, waarvan voor het eerst in Alkmaar, Almere, Heerlen, Nijmegen en Zaanstad.[36]
Tijdens de Gemeentelijke herindelingsverkiezingen in Nederland 2018 werden 3 zetels behaald in Groningen, waarmee het totaal aantal gemeenteraadszetels op 35 uitkwam.[37]
Waterschappen
Waterschap | Zetels 2008[38] | Zetels 2015[39] | Zetels 2019 | Huidige waterschapsbestuurders |
---|---|---|---|---|
Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden | 1 | 3 | 3 | Anjo Travaille, Merel Hendriks en René van der Kruk |
Hoogheemraadschap van Delfland | 2 | 2 | 3 | Bart Simon, Suzanne Onderdelinden en Heleen Jonker |
Hoogheemraadschap van Rijnland | 1 | 2 | 2 | Judith Boomsma en Harbert van der Kaap |
Waterschap Amstel, Gooi en Vecht | 2 | 3 | 4 | Peter van der Kraan, Jennifer Bloemberg-Issa, Friso van Lierop en Mario Blom |
Waterschap Brabantse Delta | - | - | 2 | Cynthia Pallandt en Ellen Putman |
Waterschap Hunze en Aa's | 1 | 2 | - | - |
Waterschap Noorderzijlvest | 0 | 1 | - | - |
Waterschap Rivierenland | 0 | 1 | 2 | Paul van Gent en Dana van der Kraan |
Waterschap Zuiderzeeland | 1 | 0 | 0 | - |
Wetterskip Fryslân | 0 | 1 | 1 | Suzanne van Wijlick |
Totaal | 8 van 502 | 15 van 444 | 17 van 444 |
Zie ook
- Kandidatenlijst voor de Europese Parlementsverkiezingen 2009
- Kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen 2010
Externe links
- Officiële website
- PvdD op DNPP.nl
Zie de categorie Partij voor de Dieren van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Bronnen, noten en/of referenties
|
Politieke partijen in Nederland | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
(aantal zetels tussen haakjes)
|