Ndtyhij

Mikojan-Goerevitsj MiG-17 Een MiG-17 van de Poolse luchtmacht (jul 2006). Algemeen Rol Gevechtsvliegtuig Bemanning 1 Varianten Zie #Varianten Status Eerste vlucht 14 januari 1950 Aantal gebouwd 10.367 Gebruik Zie #Gebruikers Afmetingen Lengte 11,36 m Hoogte 3,8 m Spanwijdte 9,63 m Vleugeloppervlak 22,6 m² Gewicht Leeggewicht 3930 kg Brandstofgewicht: 1143 kg Wapenlast 500 kg Startgewicht 5354 kg Max. gewicht 6286 kg Krachtbron Motor(en) 1 × Klimov VK-1 turbojet met naverbrander Stuwkracht 33,1 kN Prestaties Topsnelheid 1144 km/h Vliegbereik 1080 km Dienstplafond 16.600 m Bewapening Boordgeschut 1 × Nudelman N-37 - 2 × Nudelman-Rikhter NR-23 Ophangpunten 2 Portaal:  Luchtvaart

Het MiG-I-300-prototype (1950).

Een MiG-17F van de Egyptische luchtmacht in vlucht (dec 1981).

Een MiG-17AS van de Oost-Duitse luchtmacht (feb 2004).

Een Russische MiG-17 (Moskou, aug 2005).

Een Iraakse MiG-17 (Israël, mrt 2006).

Een Poolse MiG-17 in vlucht (Oregon, jul 2006).

Een Duitse MiG-17 (Berlijn, aug 2007).

De Mikojan-Goerevitsj MiG-17 of kortweg MiG-17 (Russisch: Микоян и Гуревич МиГ-17) (NAVO-codenaam: Fresco) was een straaljager uit de Sovjet-Unie uit het begin van de jaren 1950.

Ontwikkeling

De MiG-17 werd gebaseerd op de succesvolle voorloper van Mikojan-Goerevitsj, de MiG-15. De ontwikkeling ervan begon in 1949. Het toestel werd ontworpen om de tekortkomingen van de 15 bij hoge snelheden weg te werken. De belangrijkste vernieuwing was het gebruik van hoekvleugels. Samen met de hertekende staart zorgden die voor meer stabiliteit voorbij de geluidsmuur. De MiG-17 kreeg ook nieuwe van Rolls-Royce gekopieerde turbojets met naverbrander.

Het prototype van de MiG-17 maakte een eerste vlucht op 14 januari 1950. Op een gecrasht prototype op 17 maart na werd het toestel met succes getest en op 1 september 1951 werd het in productie gebracht. Het basistoestel was bestemd als gevechtsvliegtuig uitgerust met drie boordkanonnen. Een tweede prototype was ontwikkeld als onderscheppingsjager. Dit toestel werd uitgerust met een radar. Er werd ook een variant met radar ontwikkeld voor alle weersomstandigheden (17P). Midden 1953 verscheen de 17F-variant met de VK-1F motor met naverbrander wat betere prestaties gaf. In 1956 werden 47 toestellen omgebouwd tot 17PM's. Ze werden uitgerust met de nieuwe K-5-lucht-luchtraket. Ten slotte werd ook een kleine serie 17R-verkenningsvliegtuigen gebouwd.

Vanaf 1955 mocht Polen de MiG-17 in licentie zelf produceren. De Poolse toestellen heetten Lim-5. Het eerste toestel werd gebouwd op 28 november 1956 en tegen 1960 waren 477 toestellen geproduceerd. Polen bouwde naast de standaardversie ook de verkenningsversie (5R), de onderscheppingsjager (5P) en een eigen aanvalsvariant (5M). Andere Poolse versies waren de 6bis vanaf 1963, de 6M in de jaren 70 en de 6R en MR verkenningsvliegtuigen.

Nadat er in 1956 reeds 17F's geassembleerd werden verkreeg ook China een licentie op het toestel in 1957. De Chinese versie ervan heette Shenyang J-5 en de Chinese exporttoestellen F-5. In 1964 begon het land met de ontwikkeling van een variant uitgerust met radar, de J-5A. Er werd ook een trainingstoestel ontwikkeld (JJ-5/FT-5) met twee zitplaatsen. Dit was de enige tweezitsvariant van de MiG-17 en werd tussen 1966 en 1986 ook als laatste variant geproduceerd. Het toestel is nog steeds in dienst bij de Chinese luchtmacht. Ook in landen als Noord-Korea, Pakistan en Soedan zijn varianten van de MiG-17 nog steeds in dienst wat het tot een van de langst operationele gevechtsvliegtuigen ooit maakt.

Operationele geschiedenis

Het hoofddoel van de MiG-17 waren Amerikaanse lange-afstandsbommenwerpers die destijds nog propelleraangedreven waren. Toen die vervangen werden door supersonische bommenwerpers was de MiG-17 verouderd en werd opgevolgd door de supersonische onderscheppers MiG-21 en de MiG-23.

Alvorens dat gebeurde werd het toestel wel operationeel in twintig luchtmachten. Begin jaren 1960 werd de MiG-17 standaard in de landen van het Warschaupact. Andere kopers waren bondgenoten van de Sovjet-Unie in Afrika en Azië.

In 1958 was de MiG-17 voor het eerst bij gevechtshandeling betrokken toen Chinese toestellen op Taiwanese F-86 Sabre's botsten boven de Straat van Taiwan. Midden jaren 1960 werden MiG-17's van Noord-Vietnam ingezet in de Vietnamoorlog. Ook MiG-17's van Arabische landen zagen actie in de verscheidene oorlogen tegen Israël. Hier kenden de toestellen weinig succes wat geweten wordt aan de ondermaatse opleiding van hun piloten.

Varianten

I-300 

Prototype.

MiG-17 

Basisversie met VK-1-motor.

MiG-17A 

Gevechtsvliegtuig met VK-1A-motor.

MiG-17AS 

Multirol-toestel voorzien voor raketten.

MiG-17P 

Toestel voor alle weersomstandigheden met radar.

MiG-17F 

Basisgevechtsvliegtuig met VK-1F-motor.

MiG-17PF 

Toestel voor alle weersomstandigheden met radar en VK-1F-motor.

MiG-17PM/PFU 

Gevechtsvliegtuig met radar en K-5-raketten.

MiG-17R 

Verkenningsvliegtuig met camera en VK-1F-motor.

MiG-17SN 

Prototype met twee zijluchtinlaten en 23mm-kanonnen in de neus.

Shenyang J-5 

Chinese versie in licentie.

Gebruikers

Kaart met de gebruikers.

Afghaans Nationaal Luchtkorps 

Ongeveer 100 MiG-17F's vanaf 1957.

Albanese luchtmacht 

12 J-5's en 8 JJ-5-trainers van Chinese makelij.

Algerijnse luchtmacht

Angolese volksluchtmacht/luchtverdediging en luchtafweer 

Toestellen in dienst.

Bangladese luchtmacht

Bulgaarse luchtmacht

Burkina Fasaanse luchtmacht

Koninklijke Cambodiaanse luchtmacht 

Toestellen mogelijk in opslag.

Luchtmacht van het Volksbevrijdingsleger 

Eigen Shenyang J-5-variant.

Congolese luchtmacht

Cubaanse revolutionaire luchtmacht

Egyptische luchtmacht

Ethiopische luchtmacht

Guinese luchtmacht

Guinee-Bissause luchtmacht

Hongaarse luchtmacht

Indonesische luchtmacht 

MiG-17F en -17PF toestellen geopereerd van 1961 tot 1969.

Iraakse luchtmacht

Jemenitische luchtmacht

Libische luchtmacht

Madagascarse luchtmacht

Malinese luchtmacht 

Toestellen in dienst.

Koninklijke Marokkaanse luchtmacht

Mongools luchtverdedigingsmachtcommando

Mozambikaanse luchtmacht 

Toestellen in dienst.

Nigeriaanse luchtmacht

Koreaanse volksluchtmacht 

Toestellen J-5 in dienst.

Ugandese luchtmacht

Oost-Duitse luchtmacht

Pakistaanse luchtmacht

Poolse luchtmacht 

Eigen Lim-5-variant.

Roemeense luchtmacht 

12 17PF's vanaf 1955 en 50 17F's vanaf 1956.

Soedanese Luchtmacht 

Toestellen 17 en J-5 in dienst.

Somalisch Luchtkorps

Somaliland

Luchtmacht van de Sovjet-Unie

Sri Lankaanse Luchtmacht 

Toestellen uit dienst.

Syrische luchtmacht

Tanzaniaanse Volksverdedigingsluchtmacht 

Toestellen J-5 in dienst.

Tsjechische luchtmacht

Luchtmacht van de Verenigde Staten

Vietnamese Volksluchtmacht

Zimbabwaanse luchtmacht

Zie ook

Commons heeft mediabestanden op de pagina Mikoyan-Gurevich MiG-17.

• Mikojan


• Mikojan-Goerevitsj MiG-15

Externe links

• 
  (en) fas.org - MiG-17 FRESCO / J-5 FRESCO


• 
  (en) globalsecurity.org - MiG-17 FRESCO