Stedenbouwkundige
Een stedenbouwkundige doet onderzoek naar wenselijke en mogelijke ontwikkelingen voor bestaande en nieuw in te richten stedelijke gebieden, ontwerpt de openbare ruimte of richt deze in, houdt zich bezig met stedelijke processen en kan regels opstellen voor het bouwen (stedenbouwkunde). De vakgebieden van de architectuur, de planologie, de verkeerskunde en de landschapsarchitectuur hebben raakvlakken met het werk van de stedenbouwkundige. Hij of zij is doorgaans werkzaam bij de overheid of een stedenbouwkundig ontwerpbureau.
In Nederland is stedenbouwkundige een beschermde benaming in het kader van de Wet op de architectentitel (WAT). De erkende stedenbouwkundigen zijn als zodanig ingeschreven in het Architectenregister.
Opleiding
Een stedenbouwkundige heeft een hogere stedenbouwkundige opleiding. Aan universiteit en hogeschool is het een master na master, dat wil zeggen dat men vooraf reeds een master-opleiding heeft voltooid. Dit kan een opleiding zijn aan een:
- Technische universiteit
- Academie van Bouwkunst
- Academie voor Stedenbouw, Verkeer en Logistiek
- Architectenschool
Industrieel of burgerlijk Ingenieur
Om het beroep te mogen uitoefenen moeten stedenbouwkundigen in Vlaanderen opgenomen zijn in het register van ruimtelijke planners[1]
Beroepsvereniging
De BNSP is de Beroepsvereniging van Nederlandse Stedebouwkundigen en Planologen. De BNSP-leden zijn betrokken bij de ruimtelijke inrichting van het land, zowel in stedelijk als in landelijk gebied. De Vlaamse vereniging voor ruimte & planning is Vlaamse tegenhanger.
Bronnen, noten en/of referenties
|