Pages (vlinders)



















Pages

Koninginnenpage (Papilio machaon)

Koninginnenpage (Papilio machaon)

Taxonomische indeling
























Rijk:
Animalia (Dieren)

Stam:
Arthropoda (Geleedpotigen)

Klasse:
Insecta (Insecten)

Orde:
Lepidoptera (Vlinders)

Superfamilie:		 Papilionoidea


Familie

Papilionidae
Latreille, 1802

Typegeslacht

Papilio Linnaeus, 1758


Afbeeldingen Pages op Wikimedia CommonsWikimedia Commons

Pages op WikispeciesWikispecies





Portaal  Portaalicoon  
Biologie
Insecten


De pages (Papilionidae) zijn een familie van vlinders. Het zijn meestal grote kleurrijke vlinders die vaak staarten aan de vleugels dragen. De familie is op alle continenten, uitgezonderd Antarctica, vertegenwoordigd maar de meeste soorten komen voor in tropische gebieden. De familie telt ongeveer 570 soorten.




Inhoud






  • 1 Kenmerken


  • 2 Leefwijze


  • 3 Voortplanting


  • 4 Verspreiding en leefgebied


  • 5 Onderfamilies, geslachtengroepen en geslachten


    • 5.1 Papilioninae Latreille, 1802 (480 soorten)


    • 5.2 Baroniinae Bryk, 1913 (1 soort)


    • 5.3 Parnassiinae Duponchel, 1835 (67 soorten)







Kenmerken


De rupsen van de Papilionidae hebben een orgaan genaamd osmeterium waarmee vijanden kunnen worden afgeschrikt. Bij bedreiging komt het gevorkte orgaan tevoorschijn en scheidt het een vieze geur af. Veel dieren zullen zich wel twee keer bedenken voor ze de rups toch proberen op te eten. Ook de vleugels van de vlinders onderscheiden zich van alle andere vlinders door een speciale adering bij de binnenste rand. Ze zijn kenmerkend gekleurd: donker met witte, gele, oranje, rode of blauwe banden en vlekken. Veel pages hebben staartjes aan de achtervleugels. De vleugelspanwijdte varieert van 4,5 tot 28 cm.



Leefwijze


De waardplanten van de rupsen zijn voornamelijk soorten uit de families Aristolochiaceae, Annonaceae, Lauraceae, Apiaceae, en Rutaceae. De vlinder heeft een voorkeur voor rode en paarse bloemen, waaruit de nectar al vliegend gedronken wordt.



Voortplanting


De ronde eieren worden afgezet op de waardplant, waar ook de verpopping plaatsvindt.



Verspreiding en leefgebied


Deze familie komt wereldwijd voor in warmere streken, op bloemrijke, open of beschaduwde plaatsen.



Onderfamilies, geslachtengroepen en geslachten



Papilioninae Latreille, 1802 (480 soorten)



  • Papilionini Latreille, 1802


    • Papilio Linnaeus, 1758


    • Chilasa Moore, 1881


    • Meandrusa Moore, 1888







  • Chilasa clytia







  • Papilio antimachus







  • Papilio alexanor
    Zuidelijke koninginnenpage







  • Papilio appalachiensis







  • Papilio elwesi







  • Papilio hospiton
    Corsicaanse koninginnenpage







  • Papilio maackii







  • Papilio machaon
    Koninginnenpage







  • Papilio polyxenes







  • Papilio rutulus







  • Papilio zelicaon






  • Leptocircini Kirby, 1896 (= Lampropterini Bryk, 1929 = Graphiini Talbot, 1939)


    • Lamproptera Gray, 1832
      • = Leptocircus Swainson, 1833



    • Eurytides Hübner, 1821


    • Graphium Scopoli, 1777


    • Iphiclides Hübner, 1819


    • Mimoides Brown, 1991


    • Protesilaus Swainson, 1832


    • Protographium Munroe, 1961
      • = Neographium Möhn, 2002








  • Graphium agamemnon







  • Graphium sarpedon







  • Iphiclides podalirius
    Koningspage






  • Teinopalpini Grote, 1899

    • Teinopalpus Hope, 1843






  • Teinopalpus imperialis
    mannetje bovenzijde







  • Teinopalpus imperialis
    mannetje onderzijde






  • Troidini Talbot, 1939


    • Troides Hübner, 1819


    • Atrophaneura Reakirt, 1865


    • Battus Scopoli, 1777


    • Byasa Moore, 1882


    • Cressida Swainson, 1832


    • Euryades C. & R. Felder, 1864


    • Losaria Moore, 1902


    • Ornithoptera Boisduval, 1832


    • Pachliopta Reakirt, 1865


    • Parides Hübner, 1819


    • Pharmacophagus Haase, 1891


    • Trogonoptera Rippon, 1890







  • Battus philenor







  • Battus polydamas







  • Ornithoptera alexandrae
    Alexandra's vogelvlinder







  • Ornithoptera euphorion







  • Pachliopta hector







  • Trogonoptera brookiana







  • Troides helena







  • Troides trojana






Baroniinae Bryk, 1913 (1 soort)



  • Baronia Bryk, 1913





  • Baronia brevicornis






Parnassiinae Duponchel, 1835 (67 soorten)



  • Parnassiini Duponchel, 1835


    • Parnassius Latreille, 1804


    • Archon Hübner, 1822


    • Hypermnestra Ménétriés, 1848







  • Archon apollinus
    Pijpbloemapollo







  • Parnassius apollo
    Apollovlinder







  • Parnassius mnemosyne
    Zwarte apollovlinder







  • Parnassisus phoebus
    Kleine apollovlinder






  • Luehdorfiini Chapman, 1895 (= Zerynthiini Grote, 1899)


    • Luehdorfia Crüger, 1878


    • Bhutanitis Atkinson, 1873


    • Sericinus Westwood, 1851


    • Zerynthia Ochsenheimer, 1816
      • = Allancastria Bryk, 1934








  • Bhutanitis lidderdalii







  • Zerynthia cerisy
    Oostelijke pijpbloemvlinder







  • Zerynthia rumina
    Spaanse pijpbloemvlinder







  • Zerynthia polyxena
    Zuidelijke pijpbloemvlinder








-

Popular posts from this blog

Knooppunt Holsloot

Image
Knooppunt Holsloot Kenmerken Wegen A37 × N34 Type knooppunt klaverblad Portaal     Verkeer & Vervoer Knooppunt Holsloot is een verkeersknooppunt op de kruising van de autosnelweg A37 en de N34 in Drenthe, tussen Emmen en Coevorden. Oorspronkelijk was deze aansluiting een afritconstructie van het type Haarlemmermeeraansluiting, zoals bij Knooppunt Hooipolder. Sinds 2002 is het knooppunt omgebouwd tot een volledig klaverblad. Als noviteit werd hier voor het eerst gebruikgemaakt van dimbare verlichting in plaats van de normale vaste tijden waarop de verlichting aan en uit gaat, wat een grote kostenbesparing opleverde. [1] Dat Holsloot als volwaardig knooppunt is uitgevoerd, waarbij alle verkeersstromen en afbuigingen ononderbroken kunnen doorgaan, is uitzonderlijk. Het betreft hier namelijk een aansluiting tussen een autosnelweg en niet-snelweg. Een vergelijkbare situatie treft men nabij Hoensbroek bij het knooppunt Ten Esschen.     Aa
Read more

Altaar (religie)

Image
Deel van de serie over kerkelijk gerei waaronder paramenten en liturgisch vaatwerk gebruikt in de liturgie Liturgisch vaatwerk Vasa sacra Miskelk · Pateen Kelklepeltje Ciborie · Monstrans Pyxis · Custodiale Vasa non sacra Ampullen · Wijwatervat Olievaatje Wierookvat · Ablutievat Paramenten Amict · Albe · Baarkleed · Cingel Tuniek · Dalmatiek · Fanon Kazuifel · Manipel · Stola Gremiale · Benedictievelum Mijter Koorkledij Rochet · Superplie Koorkap · Cappa magna Kovel Kelkgerei Bursa · Kelkvelum Ciborievelum Kerklinnen Corporale · Kelkdoekje Lavabodoekje · Palla Altaardwaal Kerkinterieur Altaar · Ambo Biechtstoel · Communiebank Doksaal · Doopvont Faldistorium Godslamp · Hoogaltaar Heilig Kruisaltaar Katheder · Preekstoel Sedilia Tabernakel · Volksaltaar Liturgische boeken Altaarmissaal Benedictionale · Brevier Evangeliarium · Evangelistarium Graduale · Kyriale Lectionarium Psalter · Rituaal Sacramentarium · Volksmissaal Overige Flambou
Read more

Gregoriusmis

Image
Een afbeelding van de Gregoriusmis uit een getijdenboek gemaakt in de zuidelijke Nederlanden tussen 1500 en 1525 Gregoriusmis, Meester van het Akense Altaar, ca. 1500-1525. Collectie Museum Catharijneconvent De Gregoriusmis of de Mis van Sint Gregorius is een motief in katholieke kunst, dat het eerst verscheen in de late Middeleeuwen en dat nog steeds werd gebruikt tijdens de contrareformatie. Paus Gregorius I (ca. 540-604) is afgebeeld, de H. Mis opdragend, terwijl Christus als de Man van Smarten verschijnt op het altaar dat voor Sint Gregorius staat. Volgens de legende had St. Gregorius gebeden om een teken voor een betwijfelaar van de transsubstantiatieleer, waarop de lijdende Christus tijdens het opdragen van de Mis verscheen om hem te overtuigen en waarbij zijn bloed in de altaarkelk liep. Vaak zijn ook de passiewerktuigen afgebeeld. Zie de categorie Mass of Saint Gregory van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. This page is onl
Read more