Hell-Volhard-Zelinsky-halogenering

Multi tool use
De Hell-Volhard-Zelinsky-halogenering is een halogeneringsreactie van een carbonzuur aan het α-koolstofatoom.
Deze reactie kreeg de naam van drie scheikundigen, namelijk de Duitsers Carl Magnus von Hell (1849-1926) en Jacob Volhard (1834-1910), en de Rus Nikolay Zelinsky (1861-1953).[1][2][3][4]
Schema
In tegenstelling tot andere halogeneringsreacties, gaat deze reactie door zonder een halogeenverbinding. Het halogeen wordt in zuivere vorm toegevoegd. Om deze reactie te starten voegt men als katalysator een hoeveelheid fosfortribromide (PBr3) toe. Vervolgens voegt men nog een equivalente hoeveelheid dibroom toe.
De reactie van het carbonzuur met fosfortribromide vervangt de hydroxylgroep met broom, zodat men een zuurhalogenide, meer bepaald een acylbromide, krijgt. Het acylbromide kan door tautomerisatie een enol vormen, dat met het dibroom reageert, zodat een tweede bromering plaatsgrijpt, nu op een α-plaats.
In een neutraal tot lichtjes zuur waterig milieu krijgt men een spontane hydrolyse van het α-broomacylbromide, een voorbeeld van nucleofiele acylsubstitutie, waarbij water het nucleofiel is en het broom aan de carbonylgroep vervangt. Bij lage aanwezigheid van water in de oplossing levert de reactie van de α-broomacylbromide met het oorspronkelijke carbonzuur een het α-broomcarbonzuur (het eindproduct) en een nieuw acylbromide, waardoor de reactie in feite zichzelf in stand kan houden, en geen water moet worden toegevoegd. In de praktijk wordt toch een extra hoeveelheid fosfortribromide toegevoegd om de reactie te versnellen.
Het uitwisselingsmechanisme tussen een acylbromide en het carbonzuur is hieronder te zien. Het α-broomacylbromide heeft een sterk elektrofiel carbonylkoolstofatoom doordat de twee broomatomen elektronen wegzuigen. Het carbonzuur kan dan optreden als een nucleofiel en het acylbromide subsitueren.
Zie ook
- Reformatski-reactie
- Halogeneren
- Halogeen
Bronnen, noten en/of referenties
↑ Hell C. (1881). Ueber eine neue Bromirungsmethode organischer Säuren. Berichte 14: 891–893 . DOI: 10.1002/cber.188101401187.
↑ Volhard J. (1887). Ueber Darstellung α-bromirter Säuren. Annalen der Chemie 242: 141–163 . DOI: 10.1002/jlac.18872420107.
↑ Zelinsky N. (1887). Ueber eine bequeme Darstellungsweise von α-Brompropionsäureester. Berichte 20: 2026 . DOI: 10.1002/cber.188702001452.
↑ Allen C. F., Kalm M. J., 2-Methylenedodecanoic Acid, 1963, 4 - 616
|
POk,xlhm,pM2fy,TTaU8We0h,1dTtO1Yt4qJIca1ZU7F1DFDPE,eF tbgmrlMfcTy3CLUL
Popular posts from this blog
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...