Ndtyhij

Nederland
Eerste deelname	1956
Aantal deelnamen	59
Winst	4
Zender	AVROTROS
Statistieken
Hoogste positie	1ste (1957, 1959, 1969, 1975)
Laagste positie	laatste (1958, 1962, 1963, 1968, 2011 HF)
Portaal    Eurovisiesongfestival

Nederland is een van de weinige landen die al sinds de eerste editie (1956) deelnemen aan het Eurovisiesongfestival. In totaal heeft Nederland nu 59 keer deelgenomen. Alleen België, Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk waren nog vaker van de partij.

Resultaten

Corry Brokken verdedigt haar titel in 1958, maar eindigt deze keer als laatste

Lenny Kuhr en schrijver David Hartsema na de gedeelde Nederlandse overwinning op het Eurovisiesongfestival 1969

Door de jaren heen heeft Nederland zeer wisselende successen gekend op het songfestival. Vaak eindigden de Nederlandse inzendingen in de middenmoot, met soms een uitschieter naar boven, maar vaker naar beneden toe.

Vier keer werd er gewonnen:

• 
  1957: Corry Brokken – Net als toen
  


• 
  1959: Teddy Scholten – 'n Beetje
  


• 
  1969: Lenny Kuhr – De troubadour (deze overwinning moest gedeeld worden met Frankrijk, Spanje en het Verenigd Koninkrijk)


• 
  1975: Teach-In – Ding-a-dong
  

Vijf keer eindigde Nederland helemaal onderaan:

• 
  1958: Corry Brokken – Heel de wereld
  


• 
  1962: De Spelbrekers – Katinka
  


• 
  1963: Annie Palmen – Een speeldoos
  


• 
  1968: Ronnie Tober – Morgen
  


• 
  2011: 3JS – Never alone (halve finale)

De Spelbrekers en Annie Palmen waren de enige inzendingen van Nederland die geen enkel punt kregen. De inzending van de 3JS eindigde als laatste in de tweede halve finale.

Het succesvolste Nederlandse songfestivalliedje is Ding-a-dong van Teach-In uit 1975. Nederland won toen het songfestival met 152 punten.

Taal

Lange tijd was het voor de deelnemende landen op het Eurovisiesongfestival verplicht om in de eigen taal te zingen. Veruit de meeste Nederlandse inzendingen (39) zijn dan ook vertolkt in het Nederlands. Tussen 1974 en 1976 bestond er een vrije taalregel en kozen de Nederlandse deelnemers voor het Engels. Sinds de vrije taalregel in 1999 heringevoerd werd, heeft Nederland steeds Engelstalige liedjes naar het songfestival gestuurd, met uitzondering van 2010, toen er opnieuw voor een Nederlandstalig liedje werd gekozen. In 2006 bestond het lied Amambanda van Treble uit een combinatie van Engels en kunsttaal.

In 1974, 1975, 2007 en 2011 werd via het Nationaal Songfestival gekozen voor een Nederlandstalige inzending, maar traden de deelnemers op het Eurovisiesongfestival aan met een Engelstalige versie.

Songfestivals zonder Nederland

Nederland heeft praktisch altijd meegedaan aan het Eurovisiesongfestival. Slechts vier keer was Nederland er niet bij. In 1985 en 1991 nam Nederland niet deel aan het Eurovisiesongfestival omdat het evenement werd gehouden op 4 mei, de dag waarop in Nederland de Nationale Dodenherdenking plaatsvindt. Het werd niet passend geacht op deze datum ook verwikkeld te zijn in een wedstrijd voor amusementsmuziek. In 1995 en 2002 moest Nederland noodgedwongen thuisblijven vanwege een te lage score in het jaar ervoor. Sinds in 2004 de halve finale is ingevoerd, kan ieder land elk jaar meedoen. Van 2005 tot en met 2012 en in 2015 bereikte Nederland de finale niet.

Deelnames in de 21e eeuw

Na de achtste plaats van Marlayne met het lied One good reason in 1999 kwam er een periode waarin de Nederlandse inzendingen eerst nog matig succes boekten, maar daarna ronduit slechte resultaten behaalden.

De negatieve reeks resultaten werd beëindigd door zangeres Anouk, die Nederland in 2013 met het lied Birds in de finale bracht. Daar eindigde zij met 114 punten op een negende plaats. Hiermee bracht Anouk een omkeer teweeg in de publieke opinie over het Eurovisiesongfestival.

Aangemoedigd door het succes van Anouk deden Ilse DeLange en Waylon in 2014 mee, als de formatie The Common Linnets met het lied Calm after the storm.^[1] Ook zij wisten een finaleplaats te halen en veroverden in de finale een tweede plaats: het beste resultaat voor Nederland sinds 1975 en met 238 punten tevens het hoogste puntentotaal ooit behaald door een Nederlandse inzending.

In 2015 slaagde zangeres Trijntje Oosterhuis met het lied Walk along er niet in om het succes voort te zetten, zij strandde in de halve finale.

Douwe Bob behaalde in 2016 weer een finaleplaats. Met Slow down behaalde hij in de finale 153 punten en eindigde op de elfde plaats.

De Nederlandse deelnemer van 2017, meidengroep O'G3NE, behaalde met het nummer Lights and shadows eveneens de finale. Hierin behaalden de zusjes Vol 150 punten en werden ook elfde.

In 2018 deed Waylon opnieuw mee, dit keer als als solo-artiest. Met Outlaw in 'em werd hij 18e met 121 punten.

In 2019 doet Duncan Laurence mee. Nadat het nummer bekend werd gemaakt in maart, schoot Laurence naar de eerste positie bij de bookmakers.

Marcel Bezençon Awards

Sinds 2002 worden jaarlijks de Marcel Bezençon Awards uitgereikt. Deze prijzen zijn vernoemd naar de bedenker van het Eurovisiesongfestival. Nederland wist tot nog toe drie van deze Awards te winnen.^[2]

Bijzonderheden

• 
  Corry Brokken en Sandra Reemer zijn ieder drie keer voor Nederland uitgekomen en zijn daarmee recordhouder.


• Het allereerste songfestivalliedje ooit was een Nederlandse inzending. Jetty Paerl opende namelijk namens Nederland het allereerste songfestival in 1956 met haar liedje De vogels van Holland. De resultaten van het songfestival van 1956 zijn overigens nooit bekendgemaakt.


• 
  Anneke Grönloh was in 1964 namens Nederland de eerste Aziatische deelnemer die op het songfestival aantrad.


• 
  Milly Scott was in 1966 namens Nederland de eerste zwarte deelnemer die op het songfestival aantrad.


• 
  Corry Brokken is de enige artiest die op het songfestival de eerste en de laatste plaats wist te behalen, in respectievelijk 1957 en 1958.


• In 1970 had Nederland de meidengroep Hearts of Soul afgevaardigd, maar omdat het songfestivalreglement nog niet voorzag in optredende groepen, werd de groepsnaam voor het festival tijdelijk veranderd in "Patricia en The Hearts of Soul".


• In totaal heeft Nederland zes keer het songfestival geopend. Naast het eerste songfestival in 1956 gebeurde dat ook in 1965, 1967, 1970, 1975 en 2001.


• In 2000 werd de rechtstreekse uitzending van het Eurovisiesongfestival in Nederland afgebroken voor de berichtgeving rondom de Vuurwerkramp in Enschede. De televoting kon hierdoor niet plaatsvinden, waardoor de Nederlandse punten gegeven moesten worden door een vakjury. Het jaar daarop, vlak voor de editie van 2001, werd de show alsnog integraal uitgezonden.

Nederlandse deelnames

Conny Vandenbos in Napels (1965)

Teach-In vertrekt vanaf Schiphol voor het Eurovisiesongfestival 1975

Edsilia Rombley in Helsinki (2007)

De Toppers in Moskou (2009)

Anouk in Malmö (2013)

The Common Linnets in Kopenhagen (2014)

Douwe Bob in Stockholm (2016)

O'G3NE in Kiev (2017)

Jaar Artiest Titel Fin. Ptn. Semi Ptn. Taal 1956 Jetty Paerl De vogels van Holland ? ? Nederlands Corry Brokken Voorgoed voorbij ? ? Nederlands 1957 Corry Brokken Net als toen 1 31 Nederlands 1958 Corry Brokken Heel de wereld 9 1 Nederlands 1959 Teddy Scholten 'n Beetje 1 21 Nederlands 1960 Rudi Carrell Wat een geluk 12 2 Nederlands 1961 Greetje Kauffeld Wat een dag 10 6 Nederlands 1962 De Spelbrekers Katinka 13 0 Nederlands 1963 Annie Palmen Een speeldoos 13 0 Nederlands 1964 Anneke Grönloh Jij bent mijn leven 10 2 Nederlands 1965 Conny Vandenbos 't Is genoeg 11 5 Nederlands 1966 Milly Scott Fernando en Filippo 15 2 Nederlands 1967 Thérèse Steinmetz Ring-dinge-ding 14 2 Nederlands 1968 Ronnie Tober Morgen 16 1 Nederlands 1969 Lenny Kuhr De troubadour 1 18 Nederlands 1970 Hearts Of Soul Waterman 7 7 Nederlands 1971 Saskia & Serge Tijd 6 85 Nederlands 1972 Sandra & Andres Als het om de liefde gaat 4 106 Nederlands 1973 Ben Cramer De oude muzikant 14 69 Nederlands 1974 Mouth & MacNeal I see a star 3 15 Engels 1975 Teach-In Ding-a-dong 1 152 Nederlands 1976 Sandra Reemer The party's over 9 56 Engels 1977 Heddy Lester De mallemolen 12 36 Nederlands 1978 Harmony 't Is O.K. 13 37 Nederlands 1979 Xandra Colorado 12 51 Nederlands 1980 Maggie MacNeal Amsterdam 5 93 Nederlands 1981 Linda Williams Het is een wonder 9 51 Nederlands 1982 Bill van Dijk Jij en ik 16 8 Nederlands 1983 Bernadette Sing me a song 7 66 Nederlands 1984 Maribelle Ik hou van jou 13 34 Nederlands 1986 Frizzle Sizzle Alles heeft ritme 14 40 Nederlands 1987 Marcha Rechtop in de wind 5 83 Nederlands 1988 Gerard Joling Shangri-la 9 70 Nederlands 1989 Justine Pelmelay Blijf zoals je bent 15 45 Nederlands 1990 Maywood Ik wil alles met je delen 15 25 Nederlands 1992 Humphrey Campbell Wijs me de weg 9 67 Nederlands 1993 Ruth Jacott Vrede 6 92 Nederlands 1994 Willeke Alberti Waar is de zon 23 4 Nederlands 1996 Maxine & Franklin Brown De eerste keer 7 78 Nederlands 1997 Mrs. Einstein Niemand heeft nog tijd 22 5 Nederlands 1998 Edsilia Rombley Hemel en aarde 4 150 Nederlands 1999 Marlayne One good reason 8 71 Engels 2000 Linda Wagenmakers No goodbyes 13 40 Engels 2001 Michelle Out on my own 18 16 Engels 2003 Esther Hart One more night 13 45 Engels 2004 Re-union Without you 20 11 6 146 Engels 2005 Glennis Grace My impossible dream X X 14 53 Engels 2006 Treble Amambanda X X 20 23 Verzonnen en Engels 2007 Edsilia Rombley On top of the world X X 21 38 Engels 2008 Hind Your heart belongs to me X X 13 27 Engels 2009 De Toppers Shine X X 17 11 Engels 2010 Sieneke Ik ben verliefd (sha-la-lie) X X 14 29 Nederlands 2011 3JS Never alone X X 19 13 Engels 2012 Joan Franka You and me X X 15 35 Engels 2013 Anouk Birds 9 114 6 75 Engels 2014 The Common Linnets Calm after the storm 2 238 1 150 Engels 2015 Trijntje Oosterhuis Walk along X X 14 33 Engels 2016 Douwe Bob Slow down 11 153 5 197 Engels 2017 O'G3NE Lights and shadows 11 150 4 200 Engels 2018 Waylon Outlaw in 'em 18 121 7 174 Engels 2019 Duncan Laurence Arcade Engels

Kleur Betekenis Eerste plaats Tweede plaats Derde plaats Laatste plaats Gastland

Het songfestival op Nederlandse bodem

Het Eurovisiesongfestival heeft vier keer in Nederland plaatsgevonden:

1958, Hilversum

De regel dat een winnend land het songfestival van het jaar erop mag organiseren, was voor het eerst van kracht in 1958. In dat jaar nam Nederland de organisatie op zich als gevolg van de overwinning in 1957. Het festijn vond op 12 maart plaats in de AVRO-studio's in Hilversum en werd gepresenteerd door Hannie Lips.

1970, Amsterdam

Nederland was in 1969 een van de vier winnende landen, naast Frankrijk, gastland Spanje en het Verenigd Koninkrijk. Er werd geloot tussen Frankrijk en Nederland; het Verenigd Koninkrijk had het evenement in 1968 al georganiseerd en Spanje wilde niet twee keer achter elkaar.^[3] Het festival ging uiteindelijk naar Amsterdam. Op 21 maart was het RAI Congrescentrum decor van dit festival. De presentatie was in handen van Willy Dobbe.

1976, Den Haag

In 1976 keerde het songfestival terug naar Nederlandse bodem nadat Teach-In in 1975 voor Nederland het festijn had gewonnen. Het vond plaats op 3 april in het Congresgebouw in Den Haag. Voormalig winnares Corry Brokken nam de presentatie op zich. Teach In-zangeres Getty Kaspers reikte aan het eind van de avond de prijs uit aan de winnaars.

1980, Den Haag

Het laatste songfestival dat in Nederland heeft plaatsgevonden was dat van 1980. De winnaar van 1979, Israël, zag van de organisatie af omdat het festival aldaar zou plaatsvinden op een nationale rouwdag. Ook de nummers twee en drie van 1979, Spanje en het Verenigd Koninkrijk, bedankten voor de eer. Uiteindelijk nam Nederland de organisatie op zich. Het Haagse Congresgebouw werd wederom het decor en de presentatie was in handen van Marlous Fluitsma.

Verder is er nog tweemaal sprake van geweest dat Nederland het festival zou organiseren:

• Omdat Nederland in 1959 opnieuw het festival won, kreeg het in 1960 wederom de organisatie toegewezen. De NTS deed hier echter afstand van omdat de productiekosten te hoog zouden zijn. Het songfestival ging daarom naar het land dat in 1959 als tweede was geëindigd, het Verenigd Koninkrijk.


• In 2001 werd het Eurovisiesongfestival gewonnen door Estland, maar dit land gaf aan niet over de financiële middelen en de technische knowhow te beschikken het festival in 2002 te organiseren. Hierop toonde Nederland interesse om het festival op zich te nemen. Dat was opvallend, aangezien Nederland in 2002 zelf niet mocht meedoen. Uiteindelijk werd het festival toch in Estland gehouden.

Eurovision in Concert

Edsilia Rombley zingt On top of the world tijdens een openingsfeest van het Songfestival in 2007

Eurovision in Concert is een evenement dat ieder jaar gehouden wordt in de periode voorafgaand aan het songfestival. Verschillende songfestivaldeelnemers van het betreffende jaar komen dan naar Amsterdam om met elkaar kennis te maken en er op te treden met hun inzending. De eerste editie vond plaats in 2009, naar aanleiding van de vijftigste deelname van Nederland aan het Eurovisiesongfestival. In 2013 was de Nederlandse act zelf opvallend genoeg niet aanwezig. In 2017 telde het evenement een recordaantal van 34 deelnemers.

Songfestival Sing Along

In mei 2015 werd er ter ere van 60 jaar Eurovisiesongfestival een Songfestival Sing Along gehouden in de Ziggo Dome, waarbij er meegezongen kon worden met verschillende Nederlandse inzendingen en internationale deelnemers uit het verleden. Optredens werden verzorgd door onder meer Edsilia Rombley, Ruth Jacott, Marlayne Sahupala, Lenny Kuhr, Johnny Logan, Brotherhood of Man, Alexander Rybak en Emmelie de Forest.

Nationaal Songfestival

De Toppers tijdens het Nationaal Songfestival 2009

Zie Nationaal Songfestival voor het hoofdartikel over dit onderwerp. Hier worden ook de auteurs en componisten van de Nederlandse inzendingen vermeld.

Het Nationaal Songfestival (afgekort NSF) is het Nederlandse concept om de kandidaat voor het Eurovisiesongfestival aan te duiden. Het werd voor het eerst gehouden in 1956, toen de zeven deelnemende landen aan het allereerste songfestival door de EBU werden verplicht om een nationale voorronde te organiseren. In dat eerste jaar mocht behalve het winnende lied ook de nummer twee naar het Eurovisiesongfestival. Winnares Corry Brokken en nummer twee Jetty Paerl werden de eersten die Nederland op het Eurovisiesongfestival mochten vertegenwoordigen.

Door de jaren heen heeft het Nationaal Songfestival vele formats gekend. Vaak werd een grote televisieshow gehouden waaraan verschillende artiesten deelnamen, terwijl in andere jaren de artiest al intern gekozen was en alleen het lied nog gekozen moest worden. Dit laatste was het geval in 1993, 1994, 2007, 2009 en 2011. In 2010 was het lied al gecomponeerd en kon men kiezen tussen verschillende vertolkers. Vaak is er sprake van een vakjury, wiens punten gecombineerd worden met de stemmen van de kijkers. In 2010 kwamen het publiek en de vakjury er niet uit. De componist van het lied, Pierre Kartner, moest toen tegen zijn wil in zelf de vertolker van het lied kiezen, waarbij hij na enige twijfel koos voor Sieneke.
Sinds 2013 worden de Nederlandse inzendingen (zowel de artiest als het lied) helemaal intern gekozen. In 1980 en 2008 werd de Nederlandse inzending eveneens door een interne commissie geselecteerd. In 1961 en 1963 werd het Nationaal Songfestival niet op televisie uitgezonden vanwege een staking. In 1985, 1991, 1995 en 2002 werd er helemaal geen nationale voorronde gehouden omdat Nederland in die jaren niet meedeed aan het Eurovisiesongfestival.

Soms worden ook de liedjes die niet winnen en dus niet worden ingezonden worden voor het Eurovisiesongfestival, een succes. Nederland werd driemaal uitgeroepen tot winnaar van het OGAE Second Chance Contest.

Televisiecommentatoren

Willem van Beusekom gaf 17 keer het Nederlands commentaar

Het Nederlandse commentaar is lang in handen geweest van Willem van Beusekom. Hij gaf zeventien keer het Nederlands commentaar. Tussen 2004 en 2010 was Cornald Maas de commentator, maar de TROS beëindigde de samenwerking met Maas nadat deze een voor de TROS onacceptabel Twitterbericht had verstuurd. Maas werd vervangen door Jan Smit, maar keerde terug in 2014, als vervanger voor Daniël Dekker.

Een overzicht van de Nederlandse commentatoren door de jaren heen:

• 
  Piet te Nuyl (1956-1957, 1959-1961)


• 
  Siebe van der Zee (1958)


• 
  Willem Duys (1962-1963, 1974-1976, 1978-1979, 1983)


• 
  Ageeth Scherphuis (1964)


• 
  Teddy Scholten (1965-1966)


• 
  Leo Nelissen (1967)


• 
  Elles Berger (1968)


• 
  Pim Jacobs (1969-1973, 1980-1982)


• 
  Ati Dijckmeester (1977)


• 
  Ivo Niehe (1984)


• 
  Gerrit den Braber (1985)^[4][5]
  


• 
  Leo van der Goot (1986)


• 
  Willem van Beusekom (1987-1990, 1992-1994, 1996-2005)


• 
  Paul de Leeuw (1995, 2006-2007)


• 
  Cornald Maas (2004-2010, 2014-heden)


• 
  Daniël Dekker (2010-2013)


• 
  Jan Smit (2011-heden)

In 1985 en 1991 is het Eurovisiesongfestival vanwege Dodenherdenking niet op de Nederlandse televisie uitgezonden. Nederland nam toen ook niet deel aan het festival. In 1985 was het Songfestival alleen te zien via het satellietproject Olympus. Deze uitzending vond plaats in de ochtend na het festival en werd van commentaar voorzien door Gerrit den Braber.

In 1995 gaf Paul de Leeuw het commentaar en veroorzaakte commotie door zich zeer negatief uit te laten over de Israëlische inzending en daardoor verzuimde het liedje uit Malta aan te kondigen. Hij vond het Israëlische liedje een 'kutnummer' en dacht 'dat de hele familie Binnendijk als een gek op tafel staat te jubelen'.

In 2016 kwam Douwe Bob voor Nederland in actie in de eerste halve finale, om vervolgens tijdens de tweede halve finale samen met Jan Smit en Cornald Maas het commentaar te verzorgen. Hij heeft toen de inzending van Litouwen aangekondigd, maar ging toen terug naar zijn (tijdelijke) café.

Puntengevers

Na haar deelname in 1999 las Marlayne drie keer de Nederlandse punten voor. Zij heeft het vaakst deze taak namens Nederland verricht

Sinds 1994 worden de punten per communicatiesatelliet doorgegeven. De woordvoerders worden vanaf dan ook in beeld gebracht. De personen die namens de Nederlandse jury's en televoters de punten hebben voorgelezen, zijn meestal oud-deelnemers of televisiepersoonlijkheden. Sinds 2015 worden de punten doorgegeven door degene die het jaar ervoor deelnam aan het Songfestival.

• 1994: Joop van Os, journalist


• 1996: Marga Bult, deelneemster in 1987
  


• 1997: Corry Brokken, deelneemster in 1956, 1957 en 1958, presentatrice in 1976
  


• 1998: Conny Vandenbos, deelneemster in 1965
  


• 1999: Edsilia Rombley, deelneemster in 1998
  


• 2000, 2001, 2003: Marlayne, deelnemer in 1999
  


• 2004: Esther Hart, deelneemster in 2003
  


• 2005: Nance Coolen, presentatrice van het Nationaal Songfestival
  


• 2006: Paul de Leeuw, presentator van het Nationaal Songfestival
  


• 2007: Paul de Leeuw, presentator van het Nationaal Songfestival
  


• 2008: Esther Hart, deelneemster in 2003
  


• 2009: Yolanthe Cabau van Kasbergen, televisiepersoonlijkheid


• 2010: Yolanthe Sneijder-Cabau, presentatrice van het Nationaal Songfestival
  


• 2011: Mandy Huydts, deelneemster in 1986 als lid van Frizzle Sizzle
  


• 2012: Vivienne van den Assem, copresentatrice van het Nationaal Songfestival
  


• 2013: Cornald Maas, commentator van 2004 tot 2010
  


• 2014: Tim Douwsma, presentator Songfestival Top 25 en deelnemer aan het Nationaal Songfestival 2012
  


• 2015: Edsilia Rombley, deelneemster in 1998 en 2007
  


• 2016: Trijntje Oosterhuis, deelneemster in 2015
  


• 2017: Douwe Bob, deelnemer in 2016
  


• 2018: O'G3NE, deelneemsters in 2017
  


• 2019: Emma Wortelboer, startte een campagne bij De Wereld Draait Door om dit jaar de punten te mogen geven

In 1998 ontstond hilariteit naar aanleiding van het babbeltje tussen Conny Vandenbos en presentatrice Ulrika Jonsson. Jonsson vertelt dat Vandenbos ooit heeft deelgenomen, waarop Vandenbos reageert met: "A long time ago." Deze opmerking wordt echter slecht verstaan, omdat Jonsson erdoorheen praat. Ze herhaalt vervolgens: "A long time ago, is it?" waarmee ze de indruk wekt dat ze wil aangeven dat dat wel lang geleden moet zijn. Het publiek barst hierop in lachen uit.

Paul de Leeuw zorgde voor een gedenkwaardig moment in de puntentelling van 2006. Terwijl de woordvoerders vanaf 2006 alleen nog hoogste drie punten voorlezen, las hij als enige ook in rap tempo de punten 1 tot en met 7 voor. Daarnaast begroette hij presentator Sakis Rouvas met kalisperma in plaats van het Griekse kalispera, sprak hij Sakis aan als Tzatziki en gaf hij hem zijn telefoonnummer. Hij vond tevens dat het presentatorsduo op Will & Grace leek. In 2007 mocht De Leeuw opnieuw de punten voor Nederland voorlezen, maar had een waarschuwing gekregen van de EBU. Als hij in beeld verschijnt, wordt hij door de mensen in de zaal herkend en hij krijgt een enthousiast applaus. Hoewel hij dit jaar de punten op een beleefdere manier voorleest vergelijkt hij de Servische deelneemster met Kelly Osbourne. Voor de 12 punten heeft hij een verrassing in petto. De in de halve finale uitgeschakelde Edsilia Rombley verschijnt in beeld en roept dat de 12 punten voor Turkije zijn.

In 2011 mocht Mandy Huydts namens Nederland de punten doorgeven. Toen de twaalf punten naar Denemarken gingen, reageerde de leadzanger van A Friend in London met de woorden: "I want to fuck you!". De uitspraak leidde in Denemarken tot enige ophef.^[6]

Zanger en acteur Tim Douwsma, die in 2014 namens Nederland de punten door mocht geven, kreeg na zijn verschijning op de Europese televisie massaal liefdesverklaringen van over de hele wereld en was tijdelijk "trending topic" op. Hij werd door heel Europa bekend als the dutch hot guy^[7]

Toen Edsilia Rombley in 2015 de punten uitreikte, droeg ze daarbij de beruchte en gewaagde 'scheurjurk' die haar schoonzus Trijntje Oosterhuis enkele dagen daarvoor uiteindelijk toch niet had aangetrokken in de halve finale van het festival.^[8]

Dirigenten

Dolf van der Linden was dertien keer de Nederlandse dirigent op het Eurovisiesongfestival

Tot en met het songfestival van 1998 werden de liedjes met een live orkest ten gehore gebracht. De dirigenten bij de Nederlandse inzendingen waren:

• 
  Fernando Paggi 1956
  


• 
  Dolf van der Linden 1957-1962, 1964-1968, 1970-1971
  


• 
  Eric Robinson 1963
  


• 
  Frans de Kok 1969
  


• 
  Harry van Hoof 1972-1979, 1986, 1988-1990, 1992-1994
  


• 
  Rogier van Otterloo 1980-1982, 1984, 1987
  


• 
  Piet Souer 1983
  


• 
  Dick Bakker 1996-1998
  

De Zwitserse dirigent Fernando Paggi dirigeerde in 1956 ook de beide inzendingen van Nederland en Duitsland, omdat deze landen geen eigen dirigent naar Lugano afgevaardigd hadden.

In 1963 stuurde Nederland geen dirigent mee naar het songfestival, maar werd de Nederlandse inzending gedirigeerd door de Engelsman Eric Robinson.

In 1969 was Dolf van der Linden niet betrokken bij het Eurovisiesongfestival en de Nederlandse preselectie. De reden van zijn afwezigheid is niet precies duidelijk. Mogelijk trok hij zich terug omdat het Songfestival dat jaar plaatsvond in het dictatoriale Spanje onder Franco. Zijn plaats werd ingenomen door Frans de Kok. Het jaar daarop nam Van der Linden zijn plaats weer in.

Nederlandse kijkcijfers

Vijf Nederlandse Songfestivaldeelnemers uit vijf decennia: Esther Hart (2003), Ben Cramer (1973), Marlayne (1999), Marga Bult (1987) en Anneke Grönloh (1964)

Halve finales:^[bron?]

2004, 12 mei (deelname Re-union): 1.630.000

2005, 19 mei (deelname Glennis Grace): 1.631.000

2006, 18 mei (deelname Treble): 1.449.000

2007, 10 mei (deelname Edsilia Rombley): 1.645.000

2008, 20 mei (deelname Hind): 1.777.000

2009, 14 mei (deelname Toppers): 2.492.000

2010, 27 mei (deelname Sieneke): 2.452.000

2011, 12 mei (deelname 3JS): 2.012.000

2012, 24 mei (deelname Joan Franka): 2.119.000

2013, 14 mei (deelname Anouk): 3.769.000

2014, 6 mei (deelname The Common Linnets): 3.299.000

2015, 19 mei (deelname Trijntje Oosterhuis): 3.391.000, 21 mei: 964.000

2016, 10 mei (deelname Douwe Bob): 2.916.000

2017, 11 mei (deelname O'G3NE): 2.451.000

2018, 10 mei (deelname Waylon): 2.643.000

Finales:^[bron?]

2003 (deelname Esther Hart): 3.836.000

2004 (deelname Re-union): 2.950.000

2005 (Nederland niet in de finale): 1.247.000

2006 (Nederland niet in de finale): 1.336.000

2007 (Nederland niet in de finale): 915.000

2008 (Nederland niet in de finale): 753.000

2009 (Nederland niet in de finale): 1.333.000

2010 (Nederland niet in de finale): 1.245.000

2011 (Nederland niet in de finale): 1.216.000

2012 (Nederland niet in de finale): 1.063.000

2013 (deelname Anouk): 4.890.000

2014 (deelname The Common Linnets): 5.149.000

2015 (Nederland niet in de finale): 1.995.000

2016 (deelname Douwe Bob): 4.286.000

2017 (deelname O'G3NE): 4.067.000

Gegeven en gekregen punten

In de periode 1975-2018. Punten uit halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.
Vanaf 2016 zijn de punten van de jury en de televoting apart van elkaar opgeteld bij het huidige aantal punten.

Gegeven door Nederland Plaats Land Punten 01  België 164 02  Duitsland 149 03  Zweden 142 04  Turkije 132 05  Israël 130 06  Ierland 127 07  Frankrijk 126 08  Noorwegen 119 09  Denemarken 117 10  Verenigd Koninkrijk 106 11  Zwitserland 102 12  Portugal 90 13  Griekenland 89 14  Oostenrijk 71 15  Armenië 66 16  Cyprus 59 17  Spanje 57 18  Italië 52 19  Hongarije 47 20  Bosnië en Herzegovina 45 =  Luxemburg 45 22  IJsland 44 =  Estland 44 24  Finland 41 25  Malta 34 =  Rusland 34 27  Oekraïne 31 =  Servië 31 29  Roemenië 27 29  Bulgarije 26 30  Australië 25 =  Joegoslavië 25 =  Polen 25 33  Azerbeidzjan 20 34  Litouwen 19 35  Monaco 18 =  Kroatië 18 37  Servië en Montenegro 14 38  Tsjechië 13 =  Slovenië 13 40  Letland 09 41  Moldavië 05 42  Georgië 02 43  Albanië 01 44  Andorra 00 =  Noord-Macedonië 00 =  Marokko 00 =  Montenegro 00 =  San Marino 00 =  Slowakije 00 =  Wit-Rusland 00

Gegeven aan Nederland Plaats Land Punten 01  België 159 02  Duitsland 120 03  Ierland 118 04  Oostenrijk 110 05  Frankrijk 109 06  Israël 103 07  Zwitserland 101 08  Spanje 95 09  Noorwegen 94 10  Zweden 91 11  Verenigd Koninkrijk 85 12  Denemarken 84 13  Turkije 76 14  Finland 74 15  Portugal 70 16  Luxemburg 61 =  Hongarije 61 18  Griekenland 58 19  IJsland 56 20  Italië 53 21  Polen 48 22  Slovenië 46 23  Malta 45 24  Estland 41 25  Joegoslavië 40 26  Kroatië 35 27  Cyprus 27 =  Litouwen 27 29  Roemenië 25 30  Tsjechië 23 31  Bulgarije 22 =  San Marino 22 33  Letland 20 34  Bosnië en Herzegovina 18 35  Rusland 17 =  Australië 17 37  Monaco 16 38  Noord-Macedonië 14 =  Oekraïne 14 40  Servië 12 =  Wit-Rusland 12 42  Armenië 07 =  Georgië 07 44  Slowakije 06 45  Albanië 04 46  Montenegro 03 47  Moldavië 01 48  Andorra 00 =  Azerbeidzjan 00 =  Marokko 00 =  Servië en Montenegro 00

Twaalf punten gegeven aan Nederland

Aantal	Land	Wanneer
4	België	1998, 1999, 2013, 2018 (televoting)
3	Oostenrijk	1980, 1996, 2017 (jury)
2	Frankrijk	1980, 1987
	Hongarije	1998, 2014
	IJsland	2014, 2016 (jury)
	Israël	1975, 1978
	Luxemburg	1980, 1988
	Noorwegen	1975, 2014
1	Duitsland	2014
	Estland	2014
	Griekenland	1988
	Ierland	1993
	Letland	2014
	Litouwen	2014
	Malta	1975
	Polen	2014
	Roemenië	2017 (jury)
	Spanje	1975
	Turkije	1980
	Verenigd Koninkrijk	1975
	Zweden	1975
	Zwitserland	1983

Twaalf punten gegeven door Nederland

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar	Land	Jaar	Land	Jaar	Land	Jaar	Land
1975	Luxemburg	1989	Denemarken	2003	Turkije	2017	Portugal (jury & televoting)
1976	Frankrijk	1990	Frankrijk	2004	Turkije	2018	Duitsland (jury & televoting)
1977	België	1991	Geen deelname	2005	Turkije
1978	Israël	1992	Italië	2006	Turkije
1979	Frankrijk	1993	Portugal	2007	Turkije
1980	Duitsland	1994	Ierland	2008	Armenië
1981	Verenigd Koninkrijk	1995	Geen deelname	2009	Noorwegen
1982	Cyprus	1996	Ierland	2010	Armenië
1983	Israël	1997	Verenigd Koninkrijk	2011	Denemarken
1984	Frankrijk	1998	Duitsland	2012	Zweden
1985	Geen deelname	1999	Duitsland	2013	België
1986	Zwitserland	2000	Turkije	2014	Oostenrijk
1987	Ierland	2001	Estland	2015	België
1988	Denemarken	2002	Geen deelname	2016	Australië (jury),  België (televoting)

Nederland op het Eurovisiesongfestival

1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019