Osbert Salvin

Multi tool use
Osbert Salvin (Finchley, 25 februari 1835 - Fernhurst, 1 juni 1898) was een Engels zoöloog (vooral ornitholoog en herpetoloog.
Salvin genoot onderwijs aan de Westminster School en studeerde aan de Trinity Hall van de Universiteit van Cambridge waar hij in 1857 afstudeerde. Kort daarna ondernam hij zijn eerste wetenschappelijke expeditie samen met Henry Baker Tristram naar Noord-Afrika. In datzelfde jaar 1857 ging hij bovendien voor het eerst naar Midden-Amerika. Daarop volgde nog meer reizen naar dat gebied. De resultaten van deze verzamelreizen werden beschreven in de Biologia Centrali-Americana dat na zijn dood in 1918 verscheen met hem en Frederick DuCane Godman als auteurs.[1]
In 1871 werd hij de uitgever van het ornithologisch tijdschrift The Ibis. Verder werd hij conservator van de Stricklandcollectie van het museum van de Universiteit van Cambridge en was hij medeoprichter van de British Ornithologists' Union. Hij bezorgde de delen over kolibries (Trochilidae) en stormvogels en pijlstormvogels (Procellariidae) van de Catalogue of Birds van het Brits Museum.
Salvin was lid van de Royal Society, de Linnean Society of London, de Zoological Society of London en de Royal Entomological Society of London en tot zijn dood was hij secretaris van de British Ornithologists’ Union.
De Godman-Salvin Medal, een prestigeueze onderscheiding van de British Ornithologists’ Union is naar hem genoemd.
Soms alleen, maar vaker samen met P.L. Sclater en F.D. Godman is Salvin de auteur van 234 vogelsoorten.[2] Daarnaast beschreef hij twee nieuwe soorten reptielen: een groefkopadder Bothriechis aurifer en een wormslang Typhlops tenuis en als eerbetoon aan hem zijn drie soorten reptielen naar hem vernoemd: de anolis Anolis salvini, de stekelleguaan Sceloporus salvini en Salvins modderschildpad (Staurotypus salvinii).
Bronnen, noten en/of referenties
↑ (en) Godman, F.D. & Salvin, O., 1918. Biologia Centrali-Americana (Prospectus): Zoology, Botany and Archæology. full text
↑ (en) F. Gill, M. Wright D. & Donsker (2012) - IOC World Bird Names (version 3.2)
|
pyvyrV1sqDVeu6O44isVqgMvgfylLRPXDyx42fGrGRE1,ar7CjR,HmrOhVme4rSXb,r1,irrkXjGo8,oc Q ZIsUwDvXb1 CW9Sqk
Popular posts from this blog
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...