Mitaka

Multi tool use
Mitaka
三鷹市, Mitaka-shi
Stad in Japan 
|
|
Situering
|
Eiland |
Honshu
|
Regio |
Kanto
|
Prefectuur |
Tokio
|
Coördinaten |
35° 39′ NB, 139° 31′ OL
|
Algemeen
|
Oppervlakte |
16,50 km²
|
Inwoners |
180.736
|
Datum |
1 maart 2008
|
Bevolkingsdichtheid |
10950 inw./km2
|
Gemeentenummer |
13204-7
|
Gemeentehuis
|
Adres |
1-1-1, Nozaki, Mitaka-shi
|
Postcode |
〒181-8555
|
Website |
Mitaka
|
Symbolen
|
Boom |
Japanse notenboom
|
Bloem |
Malus halliana
|
Vlag |

|
Detailkaart
|

|
■:seirei shi / ■:shi / ■:cho·mura
|
Foto's
|

|
Portaal
|
Japan
|
|
Mitaka (三鷹市, Mitaka-shi) is een stad in de prefectuur Tokio, Japan. Het ligt direct ten westen van de 23 speciale wijken van de prefectuur. Op 1 maart 2008 had de stad 180.736 inwoners. De bevolkingsdichtheid bedroeg 10950 inw./km². De oppervlakte van de stad is 16,50 km².
Mitaka is bij toeristen vooral bekend vanwege het Ghibli museum met zijn grote Totoroknuffel die te zien is vanaf de straat, en het Inokashira-park, dat de grens vormt met Kichijoji (Musahino).
Geschiedenis
Mitaka is ontstaan in 1889, tijdens de Meiji-periode, en heet zo naar de drie(三)dorpjes waar het shogunaat vroeger de jacht met valken(鷹)bedreef. Mitaka heeft zich vooral als forensenstad ontwikkeld, en is dan ook voornamelijk woongebied geworden.
Externe link
- Officiële website van Mitaka
Prefectuur Tokio |
 |
Speciale Wijken:
Adachi · Arakawa · Bunkyo · Chiyoda · Chuo · Edogawa · Itabashi · Katsushika · Kita · Koto · Meguro · Minato · Nakano · Nerima · Ota · Setagaya · Shibuya · Shinagawa · Shinjuku · Suginami · Sumida · Toshima · Taito Steden:
Akiruno · Akishima · Chōfu · Fuchū · Fussa · Hachiōji · Hamura · Higashikurume · Higashimurayama · Higashiyamato · Hino · Inagi · Kiyose · Kodaira · Koganei · Kokubunji · Komae · Kunitachi · Machida · Mitaka · Musashimurayama · Musashino · Nishitokyo · Ōme · Tachikawa · Tama Districten en subprefecturen:
District Nishitama · Subprefectuur Hachijo · Subprefectuur Miyake · Subprefectuur Ogasawara · Subprefectuur Oshima
|

|
Zie de categorie Mitaka, Tokyo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
FPzU,BvS
Popular posts from this blog
43
8
I am trying to hunt down a book I read in the 90s, but lost some time ago. It starts with some children wandering in a wood, and they encounter a wood nymph creature that starts following them around. Eventually, the wood nymph becomes accepted, and starts to live with humans. The more time he spends with them, the more human he becomes. There is an incident where he cuts off his finger as a party trick expecting it to grow back, but instead it bleeds, because he is not made of wood any more. So he starts to live as a human, apart from the fact that he does not age at the same rate, and he lives for hundreds of years. Eventually, he becomes an alchemist, although I forgot the purpose of his experiments. Finally, after a few hundred years, he walks into his garden and plants himself, and becomes a tree. Doe...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...