Ndtyhij

Eurovisiesongfestival 1978
1978 Concours Eurovision de la Chanson
Gastland	Frankrijk
Locatie	Palais des Congrès, Parijs
Omroep	TF1
Datum	22 april 1978
Presentator	Denise Fabre Léon Zitrone
Winnaar
Land	Israël
Lied	A-ba-ni-bi
Artiest	Izhar Cohen & The Alpha Beta
Tekst	Ehud Manor
Componist	Nurit Hirsch
Andere gegevens
Stemgegevens	Elk land verdeelt 12, 10, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2 en 1 punten
Aantal landen	20
Terugkerend	Denemarken  Turkije
Nul punten	Noorwegen
Intervalact	Stéphane Grappelli Oscar Peterson Yehudi Menuhin
Chronologie
◄ 1977 – 1979 ►

Het Eurovisiesongfestival 1978 was het drieëntwintigste Eurovisiesongfestival en vond plaats op 22 april 1978 in Parijs, Frankrijk.
Het programma werd gepresenteerd door Denise Fabre en Léon Zitrone.
Van de 20 deelnemende landen won Israël met het nummer "Abanibi", uitgevoerd door Izhar Cohen & The Alpha Beta.
Dit lied kreeg 157 punten, 13,5% van het totale aantal punten.
Met 125 punten werd België tweede, gevolgd door Frankrijk op de derde plaats met 119 punten.

Interludium

De interludia kwamen voor rekening van Stéphane Grappelli en Oscar Peterson, Yehudi Menuhin, Kenny Clarke en Nils Henning Ørsted Pedersen.

Puntentelling

Stemstructuur

Net als in 1977 werden in de nationale jury punten toegekend aan elk liedje. Het liedje met het meest aantal stemmen, kreeg twaalf punten. De tweede keus kreeg tien punten en de derde plaats tot en met tiende plaats kregen acht tot en met één punten. Stemmen op het eigen land is niet toegestaan.^[1]

Score bijhouden

De score werd bijgehouden op een scorebord dat in de zaal hing.
De deelnemende landen stonden in het Frans op het bord.
Achter elk land stond het totaal aantal punten
De gegeven punten werden gelijk bij het totaal van het land opgeteld.
De presentatoren stonden op het podium.
Nadat een land alle punten had gegeven, knipperde de score van de koploper op het scorebord.

Stemmen

De jury's werden in volgorde van optreden opgebeld.
Het geven van de punten gebeurde op volgorde van deelname, in plaats van in oplopende volgorde.
De vertegenwoordiger van het land noemde het land en het aantal punten in het Engels of Frans.
Een van de presentatoren herhaalde het land en de punten in de taal (Frans of Engels) waarin ze gegeven werden.
Daarbij werd zowel in het Engels als het Frans points gebruikt.
Tijdens de uitzending toonde de regie, tussen het opbellen door, drie beelden in het scherm: linksboven het scorebord met daarnaast een vak met de presentatoren en onderin een breed beeld van de green room.

Beslissing

België en Israël waren beide koploper, waarbij Israël de koppositie niet meer afstond. Met nog drie jury's te gaan gaf Luxemburg de doorslag: Israël stond na hun stemmen op 149 en België op 110. Ondanks dat Israël zelf nog moest stemmen, was het verschil van 39 punten niet meer te overbruggen.

Afgekapte uitzending

Naarmate de puntentelling vorderde kreeg men in Jordanië in de gaten dat Israël het songfestival zou winnen, daarom brak men de uitzending af en zei men later dat er een storing was en dat België gewonnen had.^[2]

Resultaat

Plaats	Land	Artiest	Titel	Punten
1	Israël	Izhar Cohen & The Alphabeta	A-ba-ni-bi	157
2	België	Jean Vallée	L'amour ça fait chanter la vie	125
3	Frankrijk	Joël Prévost	Il y aura toujours des violons	119
4	Monaco	Caline & Olivier Toussaint	Les jardins de Monaco	107
5	Ierland	Colm Wilkinson	Born to sing	86
6	Duitsland	Ireen Sheer	Feuer	84
7	Luxemburg	Baccara	Parlez-vous français?	73
8	Griekenland	Tania Tsanaklidou	Charlie Chaplin	66
9	Spanje	José Vélez	Bailemos un vals	65
	Zwitserland	Carole Vinci	Vivre	65
11	Verenigd Koninkrijk	Co-Co	The bad old days	61
12	Italië	Ricchi e Poveri	Questo amore	53
13	Nederland	Harmony	't Is O.K.	37
14	Zweden	Björn Skifs	Det blir alltid värre framåt natten	26
15	Oostenrijk	Springtime	Mrs. Caroline Robinson	14
16	Denemarken	Mabel	Boom-boom	13
17	Portugal	Gemini	Dai-li-dou	5
18	Finland	Seija Simola	Anna rakkaudelle tilaisuus	2
	Turkije	Nilüfer & Nazar	Sevince	2
20	Noorwegen	Jahn Teigen	Mil etter mil	0

Deelnemers

Terugkerende artiesten

Land	Artiest	Eerdere deelname
België	Jean Vallée	België 1970
Duitsland	Ireen Sheer	Luxemburg 1974
Oostenrijk	Norbert Niedermayer (deel van Springtime)	Oostenrijk 1972 (deel van Milestones)

Nationale keuzes

In Ierland deed Maxi (Eurovisiesongfestival 1973) mee als lid van de groep Sheeba. Anita Skorgan trad in 1977 nog voor Noorwegen aan, nu was het de beurt aan haar man Jahn Teigen. In Portugal trad Tonicha (Eurovisiesongfestival 1971) met 4 liedjes aan, haar beste plaats was 4de. Noëlle Cordier (Eurovisiesongfestival 1967) was 4de in de Franse preselectie. Pierra Martell ([[ESF '74) was gedeeld laatste in Zwitserland. Jacques Hustin had België in 1974 al vertegenwoordigd maar kon nu niet winnen. Ook nog uit '74 waren Cindy & Bert die het opnieuw probeerden in Duitsland, net als Peter, Sue & Marc die in '71 en '76 al voor Zwitserland aantraden. Na 12 jaar afwezigheid nam Denemarken opnieuw deel, ex-winnares Grethe Ingmann waagde opnieuw haar kans maar werd slechts 5de. In Luxemburg deden Gitte Haenning (Eurovisiesongfestival 1973|ESF'73]]) en Liliane Saint-Pierre mee, zij zou België later nog vertegenwoordigen. Gidi Gov van de groep Poogy (ESF'74) probeerde het nu solo, maar werd voorlaatste.

Terugkerende landen

• 
   Denemarken (zie ook Denemarken op het Eurovisiesongfestival)


• 
   Turkije (zie ook Turkije op het Eurovisiesongfestival)

Kaart

 Deelnemende landen

 Landen die al meegedaan hebben maar niet meedoen

Zie ook

• Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival (alfabetisch)


• Lijst van deelnemers aan het Eurovisiesongfestival (chronologisch)