Gouvernementen van de Palestijnse Autoriteit
De Gouvernemnenten van de Palestijnse Autoriteit zijn de 16 bestuurlijke afdelingen van Palestina, waarvan 11 gouvernementen zich op de Westelijke Jordaanoever bevinden en 5 in de Gazastrook.[1]
In 1967 bezette Israël de Palestijnse gebieden. Na de ondertekening van de Oslo-akkoorden in 1993 werden de 16 gouvernementen (Arabisch: muḩāfaz̧at) gevormd onder het gezag van de Palestijnse Nationale Autoriteit (PA) en in 1995 (Oslo II) opgedeeld in drie gebieden, gebied A (3%), gebied B (27%) en gebied C 70%). De macht van de PA werd hiermee beperkt in vele van deze gouvernementen doordat Israël ze onder militaire controle houdt: alleen in het A-gebied is de PA verantwoordelijk voor zowel civiele zaken als veiligheidszaken, in het B-gebied alleen voor civiele zaken, en het C-gebied staat civiel en militair volledig onder Israëlisch bestuur waaronder de sinds 1967 illegaal gestichte Israëlische nederzettingen. In de Oslo-akkoorden was binnen 5 jaar een onafhankelijke Palestijnse staat in het vooruitzicht gesteld op basis van de VN-resoluties 242 (1967) en 338 (1973). Israël zou zich op grond van de Oslo-Akkoorden langzamerhand uit die gebieden terugtrekken, maar heeft sinds die tijd alleen maar Palestijns gebied geconfisceerd, Annexatiegeannexeerd]] en nederzettingen gebouwd, wat in strijd is met internationaal recht, internationale verdragen en Resoluties van de V.N.
Westelijke Jordaanoever
Gouvernement | Aantal inwoners (2007)[2] |
---|---|
Jenin | 256.619 |
Tubas | 50.261 |
Tulkarm | 157.988 |
Nablus | 320.830 |
Qalqilya | 91.217 |
Salfit | 59.570 |
Ramallah & Al-Bireh | 279.730 |
Jericho | 42.320 |
Jeruzalem | 363.649 |
Bethlehem | 176.235 |
Hebron | 552.164 |
Totaal | 2.350.583 |
Gazastrook
Gouvernement | Aantal inwoners (2007)[2] |
---|---|
Noord-Gaza | 270.494 |
Gaza | 496.691 |
Deir el-Balah | 205.414 |
Khan Yunis | 270.828 |
Rafah | 173.539 |
Totaal | 1.416.966 |
Zie ook
- ISO 3166-2:PS
Bronnen, noten en/of referenties
|