Mijnbouwkunde
Multi tool use
De
Schlägel und Eisen zijn het symbool van de mijnbouwkunde
Mijnbouwkunde is de tak van wetenschap die zich concentreert op het winnen en verwerken van grondstoffen in de breedste zin: brandstoffen (olie, gas, kolen), metalen (ijzer, koper, zink, goud etc.), mineralen (zouten, kleurstoffen etc) en niet-metalen (bijvoorbeeld kalksteengroeve).
Het vakgebied bevindt zich op de grens van techniek en aardwetenschappen en heeft als specifieke kennisgebieden onder andere: geologie, geodesie, werktuigbouw, scheikunde, statistiek, wiskunde etc.
Mijnbouwkundige kennis wordt tegenwoordig in Nederland en België veel gebruikt in niet direct herkenbare mijnbouwvakgebieden zoals recycling en bodemsanering.
Het vak wordt in Nederland op slechts één plaats onderwezen, namelijk aan de TU Delft. De opleiding heet Technische aardwetenschappen en leidt op tot ingenieur (Ir) in: Oliewinning, Geofysica, Ingenieursgeologie, Grondstoffenwinning en Grondstoffenverwerking. De studievereniging voor studenten Technische Aardwetenschappen heet de Mijnbouwkundige Vereeniging.
In Vlaanderen kon je opgeleid worden tot mijnbouwkundig ingenieur aan de Katholieke Universiteit Leuven. De opleiding heet "geotechniek en mijnbouwkunde", maar er worden geen nieuwe inschrijvingen aangenomen vanaf het studiejaar 2011-2012.[1][2] De studievereniging voor masterstudenten in de ingenieurswetenschappen geotechniek en mijnbouwkunde is de Vlaamse Technische Kring.
Zie ook
Vakgebieden van de aardwetenschappen
|
|---|
Bodemkunde · Biogeografie · Biogeologie · Fysische geografie · Geoarcheologie · Geochemie · Geodesie · Geofysica · Geomorfologie · Geologie · Glaciologie · Hydrografie · Hydrologie · Klimatologie · Limnologie · Meteorologie · Mijnbouwkunde · Mineralogie · Oceanografie · Paleo-oceanografie · Paleoklimatologie · Paleontologie · Sedimentologie · Seismologie · Speleologie · Stratigrafie · Vulkanologie
|
Bronnen, noten en/of referenties
↑ Master in de ingenieurswetenschappen: geotechniek en mijnbouwkunde, Katholieke Universiteit Leuven
↑ Master of Science in de ingenieurswetenschappen: geotechniek en mijnbouwkunde, Katholieke Universiteit Leuven
|
z rC5bYO j 1B,LEa3Qy06qeHIO,o DUsXd EbsAT,HQasjlGgdrF 1F0wPSXtCG9,Y MCAdip
Popular posts from this blog
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...
