India
भारत गणराज्य Bhārat Gaṇarājya Republic of India | ||||||
| ||||||
Basisgegevens | ||||||
Officiële landstaal | Hindi (primair), Engels (geassocieerd) en andere | |||||
Hoofdstad | New Delhi | |||||
Regeringsvorm | Federale republiek | |||||
Staatshoofd | President Ram Nath Kovind | |||||
Regeringsleider | Premier Narendra Modi | |||||
Religie | Hindoeïsme (80%), Islam (13%), Christendom (2,3%), Sikhisme (2%)[1] | |||||
Oppervlakte | 3.287.263 km² [2] (9.5% water) | |||||
Inwoners | 1.210.193.422 (2011)[3] 1.281.935.911 (2017)[4] (0000389971 390/km² (2017)) | |||||
Inwoneraanduiding | Indiër | |||||
Overige | ||||||
Volkslied | Jana Gana Mana | |||||
Munteenheid | Indiase roepie (INR) | |||||
UTC | +5:30 | |||||
Nationale feestdag | 26 januari Dag van de republiek | |||||
Web | Code | Tel. | .in | IND | 91 | |||||
Voorgaande staten | ||||||
| ||||||
Topografie | ||||||
| ||||||
Portaal Landen & Volken |
India, officieel de Republiek India (Hindi: भारत गणराज्य, Bhārat Gaṇarājya, Engels: Republic of India), is een land in Zuid-Azië. Met 1.281.935.911 (2017) inwoners is het na de Volksrepubliek China het grootste land ter wereld naar inwonertal. Wetenschappers verwachten dat India tussen 2020 en 2030 het land met het hoogste inwonertal ter wereld zal worden.[5]
India ligt op het Indisch subcontinent en is voor het grootste deel een schiereiland, dat in het westen en zuiden grenst aan de Indische Oceaan en in het oosten aan de Golf van Bengalen. In het noorden grenst het land (van west naar oost) aan Pakistan, China (voornamelijk Tibet), Nepal, Bhutan, Myanmar en Bangladesh. Ten zuidoosten van India in de Indische Oceaan ligt de eilandstaat Sri Lanka en ten zuidwesten ervan liggen de Maldiven.
De hoofdstad is New Delhi, maar de grootste stad van het land is Bombay. India is een federale republiek onderverdeeld in 29 staten, 6 unieterritoria en 1 nationaal hoofdstedelijk territorium.
Inhoud
1 Naam
2 Geografie
2.1 Natuurlijke situatie
2.2 Steden
2.3 Klimaat
2.4 Flora en fauna
3 Geschiedenis
3.1 Vroege geschiedenis
3.2 Begin van de jaartelling tot de kolonisatie
3.3 Komst van de Europeanen
3.4 Onafhankelijkheid
4 Bevolking
4.1 Bevolkingsgroepen
4.2 Religie
4.3 Talen
5 Cultuur
5.1 Samenleving
5.2 Muziek en dans
5.3 Literatuur
5.4 Filmindustrie
5.5 Eten en drinken
5.6 Sport
6 Politiek
6.1 Staatsinrichting
6.2 Bestuursstructuur
6.3 Partijen
6.4 Interne politieke problemen
6.5 Externe politieke problemen
7 Economie
7.1 Landbouw
7.2 Mijnbouw
7.3 Industrie
7.4 Dienstensector
7.5 Armoede
8 Vervoer
9 Bezienswaardigheden
10 Zie ook
11 Literatuur
12 Externe links
Naam
De naam India of Indië (ινδιη) werd in de oudheid door de Grieken afgeleid van "Sindhu", de lokale naam voor de rivier de Indus (van de Sanskriet stam ind: druppel).
De naam "India" sloeg op alle gebieden ten oosten van de rivier, waarover in die tijd weinig bekend was. De Indus vormde de grens van de Hellenistische wereld en kwam overeen met het einde van de in het Westen toentertijd bekende wereld.
Ook nadat Europese ontdekkingsreizigers en handelaren in de 15e eeuw het zuiden en zuidoosten van Azië verkenden kreeg de naam "Indië" of "India" geen vastomlijnde betekenis. Bovendien werd ook de Nieuwe Wereld wel "Indië" genoemd (en haar bewoners "Indianen"). Om het verschil te benadrukken sprak en wel van "West-Indië" (in Amerika) en "Oost-Indië" (in Azië). In Azië werd het gebied onderverdeeld in "Voor-Indië" (ongeveer wat tegenwoordig Zuid-Azië wordt genoemd) en "Achter-Indië" (ongeveer wat tegenwoordig Zuidoost-Azië heet). Pas met de onafhankelijkheid van India in 1947 ontstond de huidige, vastomlijnde maar veel beperktere betekenis, waarbij het Engelse woord voor Indië voortaan in het Nederlands op de nieuwe staat ging slaan. In historische zin wordt de naam "India" in het Nederlands echter ook vaak voor een veel groter gebied gebruikt, meestal voor heel Voor-Indië of het zuiden van Azië.
De term "India" wordt in navolging van het Engels voor de moderne staat gebruikt. Lange tijd was "Indië" gebruikelijk in België, maar naar Nederlands voorbeeld is het vervangen door "India". "Indië" verwijst in het Nederlands meestal naar de vroegere Nederlandse kolonie Nederlands-Indië, het hedendaagse Indonesië. Dit geldt eveneens voor het adjectief: "Indisch" heeft in Nederland betrekking op Nederlands-Indië of Indonesië, "Indiaas" op India; in België wordt "Indisch" niettemin ook veelvuldig gebruikt in de betekenis van "Indiaas".
De oude Ariërs noemden het land waar zij woonden "Aryavarta", hetgeen in de vroege Vedische periode ook deels in Centraal-Azië lag. Het Sanskriet woord "ārya" betekent 'respectabel iemand' en in later tijden "iemand van de eerste drie kasten" (in tegenoverstelling tot "śūdra"). Omgekeerd betekende anārya 'iemand van de oorspronkelijke donkerkleurige bevolking' die ook "dāsa" of "dasyu" werd genoemd.[6] (De Rig Veda doet er enigszins denigrerend over maar de oorspronkelijk bewoners tijdens de Indusbeschaving werden in het oude Sumerië "meluhha" genoemd, hetgeen mogelijk verwant is aan het Vedische woord "mleccha", wat verwijst naar mensen die de Vedische taal niet goed beheersten.) Het woord "varta" betekent in het Sanskriet "verplaatsingsgebied", "land", "verblijf", "kostwinning" of "bestaansmiddel".[7] De afkorting Varta werd verbasterd tot Bharta en later tot Bharat.
De Perzen noemden (een deel van) het land "Hindoestan", het land van de hindoes. De verschillende politieke partijen hebben wel andere voorkeursnamen voor het land, zoals "Hindoestan", "Hindu Rashtra" en "Bharat". De naam "Bharat" zou afstammen van twee oude koningen die Bharata genoemd werden.[8] De naam Hindoestan werd officieel opgegeven na de onafhankelijkheid op 15 augustus 1947. De naam wordt nog wel gebruikt in het dagelijkse spraakgebruik. Een populair patriottisch lied, geschreven door een Pakistaanse moslim, Mohammed Iqbal, begint met de zin: Sare jahaan se acchaa, Hindustan humaraa (Beter dan de rest van de wereld is ons Hindoestan).
Geografie
Natuurlijke situatie
India ligt op het Indiase schiereiland en bestaat ruwweg uit drie delen. Het noorden van het land is zeer bergachtig met een gedeelte van de Himalaya bergketen (hoogste punt Kanchenjunga 8598 meter) en uitlopers daarvan zoals de Pamir en Karakoram. Hierna de vlakte met grote rivieren zoals de Ganges en de Brahmaputra die beginnen in de Himalaya en de noordelijke vlakten zeer vruchtbaar maken. In het westelijk gelegen gedeelte ligt hier de Tharwoestijn. Het zuiden van India is een groot plateau genaamd het Dekan. Dit plateau ligt tussen de Golf van Bengalen in het oosten en de Arabische Zee in het westen. Het plateau wordt van de kust gescheiden door 2 bergketens: de Oost-Ghats en de West-Ghats.
India is ook het thuis voor verscheidene grote rivieren zoals de Ganges, Brahmaputra, Yamuna, Godavari en de Krishna. Slechts een klein gedeelte van de loop van de rivier die aan het land zijn naam geeft, de Indus, ligt op Indiaas grondgebied. Met Pakistan werd reeds in 1960 het Indus-Waterverdrag afgesloten, om het beheer over het rivierbekken te regelen.
Steden
Bombay (Mumbai) (Maharashtra) is de grootste stad van India. Andere steden met een agglomeratie van meer dan vijf miljoen inwoners zijn:
Delhi (Delhi)
Bangalore (Bengaluru) (Karnataka)
Haiderabad (Hyderabad) (Andhra Pradesh)
Ahmedabad (Gujarat)
Madras (Chennai) (Tamil Nadu)
Calcutta (Kolkata) (West-Bengalen)
Poona (Maharashtra)
Klimaat
India heeft door zijn grootte verscheidene klimaatzones, variërend van een tropisch klimaat in het zuiden tot een gematigd klimaat in het noorden. Het grootste gedeelte van India wordt ook gekenmerkt door een moessonklimaat en kent 3 seizoenen. Het koele seizoen van oktober tot februari, het hete seizoen van maart tot juni en het regenseizoen van midden juni tot september. De stad Delhi heeft een regenval van ongeveer 640 mm per jaar. De zuidwestelijke kust en het noordoosten van het land kennen veel meer regenval. In Darjeeling in het noordoosten tegen Nepal kan de regenval oplopen tot 3040 mm. Dit in tegenstelling tot de Thar-woestijn in het noordwesten, waar de neerslag niet hoger is dan 50 mm. Het centrale Deccan-plateau is relatief droog.
Flora en fauna
In de noordelijke valleien zijn er voornamelijk bossen. In het noordoosten komen er veel bamboebossen voor. Het noordwesten is voornamelijk steppe en woestijn. Het centrale plateau in het zuiden kent een begroeiing van palmbomen met regenwoud naar de regenachtige zuidwestkust toe.
Er zijn diverse Nationale Parken in India zoals:
- Nationaal park Sundarbans
- Nationaal Park Bloemenvallei, uitbreiding van Nanda Devi
- Nationaal park Kaziranga
- Wildpark Manas (wildpark)
- Nationaal park Keoladeo
India kent door zijn grootte, zijn verschillende klimaten en afwisselende geografie een zeer divers dierenrijk.
Geschiedenis
India is de bakermat van meerdere grote religies, waaronder het hindoeïsme, boeddhisme en het sikhisme; het land heeft dan ook veel invloed gehad op de ontwikkelingen in Zuidoost-Azië door middel van het hindoeïsme en het boeddhisme. Al voor het begin van onze jaartelling dreven de Indiërs handel met dit gebied, tot in China aan toe. De Indiërs hebben onder andere invloed uitgeoefend in het begin van het Khmer-rijk, Java en ook in Funan en Champa. Ook in hedendaags Thailand zijn er verscheidene pre-Tai/koninkrijken zoals Haripunchai, Dvaravati en Lopburi, die door de Indiërs beïnvloed zijn.
Vroege geschiedenis
De vroegste vondsten van rotsbewerkingen in India dateren tot ongeveer 40.000 jaar geleden in het paleolithicum in Bhimbetaka in centraal India en op andere locaties. De oudste permanente nederzettingen in Zuid-Azië dateren van ongeveer 9000 jaar geleden. Deze lokale cultuur ontwikkelde zich in de Indusbeschaving (ook wel Sindhu-Sarasvatitraditie). Deze beschaving bereikte haar hoogtepunt tussen 2600 v.Chr. en 1900 v.Chr. en is tevens een van de oudste beschavingen.
Volgens recente archeologische bevindingen in de Harappavallei zouden de veda's (heilige hindoeteksten) tussen 800 en 600 v.Chr. op schrift gesteld zijn. Deze teksten werden geschreven in een oude vorm van Sanskriet, waar uiteindelijk het klassieke Sanskriet uit voortkwam, geschreven in het Devanagari schrift. De officiële taal van India, het Hindi, wordt nog steeds in het Devanagari schrift geschreven, en is net als Nepalees, en Marathi nauw verwant aan het Sanskriet. De Veda's bestaan uit religieuze hymnen over God(en), spirituele filosofie, het universum, de natuur, en de juiste levenswijze. Deze teksten zijn de bakermat geweest voor het Hindoeïsme en de Indiase cultuur en taal. Het Hindi kent grote overeenkomsten met veel in Europa gesproken talen en valt ook onder dezelfde taalfamilie (Indo-Europese talen). Aanhangers van de Arische invasietheorie stellen dat door invasies vanuit de Kaukasus, Griekenland en Macedonië India onderhevig is geweest aan Europese invloeden en dat dit tot de hedendaagse Indiase cultuur en taal heeft geleid. Als voorbeeld wordt vaak de invasie van Alexander de Grote genoemd, die rond 327 v.Chr. het gebied rond de Indus-rivier in het noorden van India veroverde. Tegenstanders van deze theorie stellen dat, hoewel er inderdaad kleine veroveringen zijn geweest, India tot aan de Portugese en Britse overheersing nooit onder controle heeft gestaan van Europese heerschappijen of heerschappijen uit de Kaukasus, en dus onmogelijk bewezen kan worden dat deze invasies de Indiase taal en cultuur hebben veranderd.
Begin van de jaartelling tot de kolonisatie
Van ongeveer het jaar 300 tot het jaar 500 was een groot deel van hedendaags India onderdeel van het Gupta-rijk. India was in die tijd qua beschaving het verst gevorderde gebied op aarde. De Indiase cultuur oefende toen sterke invloed uit op geheel Zuidoost-Azië. Invallen van steppevolkeren uit Centraal-Azië leidden echter ca. 500 tot de instorting van het Gupta-rijk.
Hierna werd een groot rijk gesticht door de Chalukya in Midden-India van ongeveer de jaren 500 tot 750. De islam werd kort na 700 geïntroduceerd in het noordwestelijk deel van het subcontinent, Sindh. Omstreeks 1200 begon de islamitische verovering van geheel Noord-India. De verovering ging aanvankelijk gepaard met onderdrukking van het hindoegeloof, maar na verloop van tijd groeide er een zekere modus vivendi tussen moslims en hindoe's. Slechts in enkele gebieden bekeerde de meerderheid van de bevolking zich tot de islam. In 1526 vestigde het islamitische Mogolrijk zich in India.
Komst van de Europeanen
Portugal was het eerste Europese land dat om Kaap de Goede Hoop zeilde en India bereikte. Zij vestigden daar de kolonie Goa. Vanaf de 17e eeuw begon Engeland de situatie in India te beïnvloeden. In 1676 vestigden ook de Fransen zich aan de oostkust van India bij Pondicherry, ten zuiden van Madras. Van 1858 tot 1947 werd India geregeerd als een onderdeel van het Britse Rijk.
Onafhankelijkheid
Een voornamelijk geweldloze opstand onder Mohandas Karamchand (Mahatma) Gandhi en Jawaharlal Nehru vormde een onderdeel van de weg naar onafhankelijkheid. Hoewel zij in het westen als de grote helden van de onafhankelijkheid worden gezien, waren Chandra Shekhar Azad en zijn groep volgens de Indiërs zelf de echte helden.
Udham Singh, Chandra Shekhar Azad en Bhagat Singh leidden met hun groep de onafhankelijkheid van Brits-Indië in 1947. Het Indiase subcontinent werd door de Britten verdeeld in de seculiere staat India en de kleinere moslimstaat Pakistan. India en Pakistan hebben sindsdien nog verscheidene grensconflicten gehad. India greep ook in bij de burgeroorlog tussen West- en Oost-Pakistan in 1971, waarna het laatste gebied zichzelf afscheidde als het land Bangladesh. Tot op heden staan de verhoudingen tussen Pakistan en India op scherp en zijn de twee landen verwikkeld in een wapenwedloop.
Bevolking
India is na China het land met het grootste bevolkingsaantal ter wereld. Bij het begin van de 20e eeuw telde India 250 miljoen inwoners; dat aantal is nu vervijfvoudigd. Volgens de laatste volkstelling telde India 1.210.193.422 (2011)[3] inwoners en volgens niet-officiële schattingen telt het land anno 2013 1.220.800.000 inwoners.[9]
Ruim 72 procent van de bevolking woont op het platteland. India telt 638.588 dorpen (2012/2013).
Bevolkingsgroepen
India kent een groot aantal etnische groepen. Grofweg wordt Noord- en Centraal-India gedomineerd door de lichter gekleurde Indo-Ariërs en Zuid-India door de donkerkleurige Dravidiërs. Deze twee hoofdgroepen onderscheiden zich ook op taalkundig gebied. Daarnaast zijn er ook kleine groepen die zich niet laten indelen bij deze twee hoofdgroepen.
Religie en het kastensysteem spelen ook een belangrijke rol ter onderscheiding en bepalen vaak iemands positie in de maatschappij.
De deelstaten van India zijn voor een aanzienlijk deel op taalkundige en etnische gronden samengesteld en de grotere etnische groepen hebben daarom allemaal hun eigen deelstaat.
Religie
India is de bakermat van verschillende religies, waaronder het hindoeïsme, boeddhisme en het sikhisme. Ook de islam heeft een belangrijke invloed op de Indiase geschiedenis en India hoort, samen met Indonesië en Pakistan tot de top drie van landen met het grootste aantal moslims. India kent geen staatsgodsdienst en is officieel een seculier land.
Aantal aanhangers van de religies volgens de laatste census van 2011:[1]
Religie | Aantal | % | Top 3 staten e.d. (%) |
---|---|---|---|
Hindoeïsme | 1,066,175,249 | 80% | Himachal Pradesh, Chhattisgarh, Orissa |
Islam | 172,245,158 | 14% | Laccadiven, Jammu en Kasjmir, Assam |
Christendom | 24.080.016 | 2,3% | Nagaland, Mizoram, Meghalaya |
Sikhisme | 19.215.730 | 1,9% | Punjab, Chandigarh, Haryana |
Boeddhisme | 7.955.207 | 0,8% | Sikkim, Arunachal Pradesh, Mizoram |
Jaïnisme | 4.225.053 | 0,4% | Maharashtra, Delhi, Rajasthan |
Overige religies | 6.639.626 | 0,6% | Arunachal Pradesh, Jharkhand, Meghalaya |
Onder de overige religies vallen onder andere aanhangers van het zoroastrisme, het bahá'í-geloof en het jodendom. Er wordt geschat dat er nog ongeveer vijfduizend joden in India wonen, de meeste in en rond Bombay.
De Indiase Katholieke Kerk telt 160 bisdommen, waarvan 128 Latijnse, 6 Syro-Malankaarse en 26 Syro-Malabaarse.
Talen
In India worden lokaal veel verschillende talen gesproken. De overwegend omvangrijkste taalgroepen zijn de Indo-Arische talen in Noord- en Centraal-India en de Dravidische talen in Zuid-India.
De belangrijkste autochtone taal is het Hindi, dat evenals het oude Sanskriet geschreven wordt in het Devanagari-schrift. Deze taal is in allerlei varianten de moedertaal van ongeveer veertig procent van de Indiase bevolking. Het Hindi is tevens de primaire officiële taal die door de federale overheid wordt gebruikt. Het Engels, waarvan de Indiase variant gebaseerd is op het Oxford-Engels, is een geassocieerde extra officiële taal. Deze taal speelt niet alleen in de academische en zakelijke contacten in heel India een grote rol, maar wordt door de federale overheid ook gebruikt in zuidelijke deelstaten, waar het Hindi niet de officiële taal is en ook niet als zodanig geaccepteerd wordt.[10]
Daarnaast erkent de grondwet nog 21 andere officiële talen, die op deelstaatniveau een belangrijke rol kunnen spelen. Los daarvan hebben de staten en territoria zelf ook officiële talen ingesteld. Tot slot zijn er nog 392 (2005[11]) andere levende talen.
Cultuur
De Indiase cultuur is een smeltkroes als gevolg van verscheidene immigratiegolven, die voornamelijk het noorden van het land beïnvloed hebben.
Samenleving
India is een van de grootste en meestbevolkte landen ter wereld en een uiteenlopende samenleving vol tegenstellingen. Het Indische subcontinent strekt zich uit over verschillende klimaatzones, er zijn tal van culturen en volksgroepen, het kastenstelsel speelt een grote rol, er zijn grote verschillen tussen arm en rijk, tussen ouderwets en modern en tussen de stedelijke agglomeraties en het platteland. Al deze tegenstellingen hebben ook een grote invloed op de Indiase kleding. Het land kent ook vele traditionele kostuums, zoals de sari, salwar kameez, dhoti, de kurta en de ghagra choli.
India kent vele festivals. De meeste hiervan komen uit het hindoeïsme, zoals het Holi-Phagwa, Diwali, Vijayadasami, Sankranthi en Pongal.
Muziek en dans
De twee belangrijkste tradities op het gebied van klassieke muziek zijn de Carnatische muziek uit Zuid-India en de Hindoestaanse muziek uit Noord-India. De Hindoestaanse muziek heeft veel mosliminvloeden ondergaan. Beide muzieksystemen zijn gebaseerd op Vedische principes. Een aantal muziekinstrumenten uit India, zoals de sitar en de tabla, zijn wereldwijd bekend. Niet-traditionele muziek, waaronder vooral de muziek uit de Bollywoodfilms is echter het populairst. Er bestaan veel traditionele dansvormen in India, onder andere de Bharata Natyam, Odissi, Kuchipudi, Kathak en Kathakali. De meeste dansen vertellen een verhaal. Bhangra komt uit Punjab.
Literatuur
De literatuur in India wordt zowel in geschreven vorm als oraal overgeleverd. De Hindoeliteratuur vormt een belangrijk onderdeel van de Indiase cultuur. Behalve de Veda's, Upanishads, Bhagavad gita en de Srimad bhagavatam, die een heilige vorm van kennis vertegenwoordigen, zijn belangrijke werken onder andere de epossen: Ramayana en de Mahabharatha. De Vaastu Shastra behandelt de architectuur en stadsplanning. De Artha Shastra is belangrijk in de politieke studies. Ook de boeddhistische Pali-canon is samengesteld in India.
Filmindustrie
Ondanks het feit dat een groot deel van de bevolking arm is, beschikt het land dankzij het beroemde Bollywood over de grootste filmindustrie ter wereld. Cinema is mateloos populair in het subcontinent, volgens velen omdat het als vlucht uit de realiteit kan dienen. Bollywood - de naam is afgeleid van het Amerikaanse Hollywood, waarbij de B staat voor Bombay, het kloppende hart van de Indiase filmwereld - geniet al decennia enorme bekendheid buiten India. In veel landen, van Marokko tot Thailand en van Indonesië tot Rusland, is Bollywood zelfs populairder dan Hollywood. De laatste jaren begint de interesse voor Bollywood ook in de VS toe te nemen, wat al resulteerde in enkele grote, op Bollywood geijkte, films zoals 'Bend It Like Beckham', en 'Bride & Prejudice'. Steeds meer Indiase acteurs maken uitstapjes naar Hollywoodfilms, zoals Aishwarya Rai, Gulshan Grover, Naseeruddin Shah, Anil Kapoor, Om Puri en Jackie Shroff.
Eten en drinken
In de Indiase keuken wordt veel gebruikgemaakt van rijst, granen en specerijen en verse kruiden die tot garam masala's (aromatische mengsels) gemalen worden. Curry's, tikka's en kofta's die met rijst of met vers brood gegeten worden, zijn bekende Indiase gerechten.
Sport
De populairste sport in India is cricket en het is daarmee de inofficiële nationale sport. Het is zo populair dat het gezien wordt als een van India's snelst groeiende industrieën, het nationale team is een van de beste teams ter wereld. In 2011 is het team wereldkampioen geworden. Een andere populaire sport waarin India veel successen heeft behaald, is hockey. Ook populair zijn: tennis, badminton en schaken. Van schaken wordt aangenomen dat het in India ontstaan is (Chaturanga). Traditionele sporten uit India zijn Kabaddi, Gilli-danda, polo en badminton, dat bedacht werd in een Britse club in Poona in de 16e eeuw. De sport rollball is daarnaast ook in Poona ontstaan.
Politiek
Staatsinrichting
India is een democratische republiek met een overwegend federale structuur.
Aan het hoofd staat een president, momenteel Ram Nath Kovind. De taken van deze president zijn grotendeels ceremonieel. De president en de vicepresident worden ieder 5 jaar gekozen door een speciaal kiescollege. De termijnen lopen niet gelijk en de vicepresident volgt niet automatisch de president op bij diens overlijden.
De uitvoerende macht ligt bij de raad van ministers (het kabinet), die geleid worden door een minister-president, momenteel Narendra Modi. De president benoemt de minister-president die wordt voorgedragen door de regerende politieke partij of coalitie. De president benoemt dan ministers op advies van de minister-president.
Het parlement van India kent twee kamers, het hogerhuis genaamd Rajya Sabha (Nederlands: De raad van de staten) en het lagerhuis genaamd Lok Sabha (Nederlands: Het huis van de mensen). De regering legt verantwoording af aan de Lok Sabha.
India kent algemeen stemrecht sinds 1950 (Indiase Grondwet) en de minimale kiesleeftijd is 18 jaar. Het land maakt gebruik van een districtenstelsel. De omvang van een kiesdistrict verschilt per soort verkiezing, omdat er één zetel te behalen valt per kiesdistrict. Voor landelijke verkiezingen zijn ze daarom groter in omvang dan voor verkiezingen voor de verschillende staten.
Bestuursstructuur
India is onderverdeeld in:
- 29 deelstaten, waarvan negen met een bevolkingsaantal van meer dan vijftig miljoen inwoners.
- 6 unieterritoria
- 1 nationaal hoofdstedelijk territorium (Delhi)
De verschillende staten kennen een eigen regering, waarbij de functie van de chief minister vergeleken kan worden met die van een minister-president. De parlementen van de meeste staten kennen een eenkamerstelsel, de Vidhan Sabha of (in vooral niet-Hindi-staten) de Legislative Assembly. Zes staten kennen echter een tweekamerstelsel, waar de Vidhan Sabha of Legislative Assembly de taak van het Lagerhuis vervult en de Vidhan Parishad of Legislative Council die van het Hogerhuis.
Alle staten en unieterritoria zijn weer onderverdeeld in districten. Negen staten kennen tussen het staatsniveau en het districtsniveau nog een extra laag; divisies genaamd. Daarnaast bestaan er in India nog drie kleine autonome gebieden, die door de federale overheid zijn aangewezen en die een bepaalde mate van autonomie hebben binnen de staat waar ze zich bevinden. Hoe de districten weer verder zijn onderverdeeld, verschilt per staat. De districten worden onderverdeeld in tehsils, talukas of mandals. In vijf staten worden de districten gegroepeerd in subdivisies.
India heeft geen territoriale claim gelegd op Antarctica maar heeft daar wel een permanent onderzoeksstation, Dakshin Gangotri.
Partijen
India kent een groot aantal politieke partijen. Er zijn partijen die zich op één of een beperkt aantal staten richten, ook al doen sommige ook met de federale algemene verkiezingen mee. Daarnaast zijn er ook landelijke partijen, die maar in een beperkt aantal staten populair zijn. De meeste partijen groeperen zich in allianties. Een overzicht van partijen die op federaal niveau van belang zijn:
Indiaas Nationaal Congres (INC), sinds haar oprichting in 1947 tot 1989, domineerde deze partij de Indiase politiek. Zij situeert zich links van het politieke spectrum. In 2004 kwam de partij terug meer op de voorgrond met Manmohan Singh als eerste minister.
Bharatiya Janata-partij (BJP): centrum-rechtse partij, steeds belangrijker in de Indiase politiek sinds de jaren 90.
Samajwadi-partij (SP), socialistische partij uit Uttar Pradesh.
Bahujan Samajpartij (BSP), gematigd socialistisch
Janata Dal (United) (JD(U)), centrumpartij, vooral populair in Bihar en Karnataka (DMK)
All India Trinamool Congress (WBTC), socialistisch
Dravida Munnetra Kazhagam, sociaaldemocratische partij uit Tamil Nadu
Communistische Partij van India (Marxistisch) (CPI-M), vooral populair in West-Bengalen en Tripura.- kleinere partijen zijn de Biju Janata Dal (BJD), Shiv Sena (SS), All India Anna Dravida Munnetra Kazhagam (AIADMK), Nationalistische Congrespartij, Telugu Desampartij (TDP), Rashtriya Lok Dal (RLD), Shiromani Akali Dal (SAD), Rashtriya Janata Dal (RJD) en de Communistische Partij van India (CPI).
Na de onafhankelijkheid waren heel wat regeringen uitsluitend door de INC bevolkt. Sinds 1989 is men meestal gedwongen om een coalitie te sluiten tussen enkele partijen.
Interne politieke problemen
In India waren en zijn er verschillende separatistische bewegingen actief. In de staat Punjab werd gestreden voor een onafhankelijke staat door de Khalistan beweging.[12][13][14]
Het noordoosten van India wordt al sinds de onafhankelijkheid geteisterd door groeperingen die tegen de staat of tegen elkaar vechten. Naxalieten, maoïtische militanten, zijn vooral actief in het midden en oosten van het land.[15][16][17] Spanningen tussen hindoes en moslims blijven aanwezig.[18][19] Het kastenstelsel, discriminatie van Dalits, overbevolking, armoede en milieuvervuiling vormen andere bronnen van problemen. Ook is er sprake van corruptie.[20][21][22][23]
Externe politieke problemen
Met Pakistan en China zijn er problemen over de staat Jammu en Kasjmir. Tussen India en Pakistan vinden regelmatig gevechten plaats aan de bestandslijn. Militanten die actief zijn in Kasjmir krijgen steun vanuit Pakistan.
Economie
Meer dan 60% van de bevolking werkt in de agrarische sector. India heeft ook veel potentie voor mijnbouw. Ook de industrie breidt zich gestaag uit, hierbij geholpen door de lage lonen. De dienstensector is ook een sterke groeisector dankzij het hoge opleidingsniveau in India. Vooral de IT-sector is bloeiende. De Indiase economie is sinds het begin van de jaren 90 van de 20e eeuw geliberaliseerd. De Indiase economie is met 6,5% gegroeid in 2012[9] en is de op een na snelst groeiende economie, na China.
Landbouw
Meer dan 60% van de bevolking werkt in de landbouw. De belangrijkste gewassen zijn graansoorten als rijst en gierst (millet en sorghum). Ook bonen en pinda's zijn belangrijk. India heeft meer koeien dan enig ander land ter wereld, maar vanwege het Hindoegeloof mogen deze dieren niet gegeten worden. Ze kunnen daardoor alleen maar gebruikt worden voor hun melk.
Mijnbouw
India heeft grote grondstoffenvoorraden, waaronder olie, gas, steenkool en ijzererts. India is wereldwijd op twee na de grootste producent en consument van steenkool. In het fiscale jaar 2009 produceerde India ongeveer 500 miljoen ton; met de bekende steenkoolreserves kan het land nog 80 jaar op dit niveau doorgaan met de productie. In 14 van de 28 staten wordt steenkool gewonnen; de grootste producenten liggen in het oosten van het land. De steenkool is overigens van matige kwaliteit waardoor alles binnenlands wordt gebruikt. Ruim 70% van de steenkool wordt gebruikt voor de opwekking van elektriciteit. In 1973 is de industrie genationaliseerd, maar sinds 1993 mogen grote steenkoolgebruikers, zoals elektriciteits- en cementbedrijven, zelf mijnen openen. India importeert circa 10% van de steenkoolbehoefte uit het buitenland. Het vervoer van de mijn naar de gebruikers gaat veelal per spoor.[24]
Industrie
Geholpen door de lage lonen en de hoge opleiding van de bevolking slaagt India er steeds meer in om westerse bedrijven aan te trekken en zich er te vestigen. India produceert geavanceerde producten als raketten, auto's en vliegtuigen. Maar ook textiel, staal en machines zijn belangrijk. In het begin van de 21e eeuw remt de groei van de industrie af, hierdoor komen er minder banen voor de niet opgeleide massa. Sindsdien kent de industrie echter weer een groei.
Dienstensector
Geholpen door de lage lonen en hoge opleiding heeft de dienstensector een grote vlucht genomen. Veel westerse bedrijven besteden hele delen van het werk zoals administratie, programmeren en callcenters, uit naar India. India is een van de belangrijkste software-exporteurs van de wereld, de waarde van de software-export lag in 2003 op 10 miljard Amerikaanse dollar.
Armoede
India wordt gerekend tot de ontwikkelingslanden met een laag gemiddeld inkomen. De Indiase overheid schatte zelf dat over de jaren 2004 en 2005 gemiddeld 27,5% onder de armoedegrens leefde, wat neer kwam op ruim driehonderd miljoen mensen. Het verschil tussen de armoede in de landelijke gebieden (28,3%) en de armoede in de stedelijke gebieden (25,7%) is relatief gezien niet zo groot, ook al is het absolute aantal mensen dat in armoede leeft in de landelijke gebieden ruim tweeënhalve keer hoger. Ook is het zo dat het leven in de stedelijke gebieden duurder is, waardoor de armoedegrens daar anderhalf keer hoger is gelegd dan die in de landelijke gebieden.
Er bestaan grote verschillen in welvaart per staat. De staten rond de Ganges en die ter zuiden daarvan gelden als de armste gebieden van India. De vijf armste staten waren in 2004 en 2005 Orissa (46,4% onder de armoedegrens), Bihar (41,4%), Chhattisgarh (40,9%), Jharkhand (40,3%) en Uttarakhand (39,6%). Het noordwesten, de noordoostelijke staten en het zuiden kennen de minste armoede. Zeven staten en drie territoria hebben minder dan vijftien procent van de bevolking onder de armoedegrens leven.[25]
Vervoer
India heeft een groot en uitgebreid vervoersnet. Het land bezit een van de grootste spoorweg- en wegennetten ter wereld, die miljoenen mensen per jaar vervoeren. Desondanks blijven er grote delen van het vervoersnet onderontwikkeld.
De trein is het meest gebruikte transportmiddel voor de lange afstand en wordt verzorgd door de Indian Railways. De spoorwegen vormen een belangrijk onderdeel van de Indiase cultuur.
India heeft een netwerk van nationale snelwegen, dat alle belangrijke steden en staatshoofdsteden met elkaar verbindt. In 2005 had India totaal 65.569 km aan snelweg, waarvan 4.885 km geclassificeerd wordt als expresweg. De meeste snelwegen hebben twee rijstroken, terwijl in de meer ontwikkelde gebieden ze vier rijstroken hebben. Nabij grote steden kunnen de snelwegen ook acht rijstroken hebben. De snelwegen zijn de economische ruggengraat van India. De snelwegen zorgen voor veel ontwikkeling en vele steden langs de belangrijkste snelwegen hebben een economische impuls gekregen. De vraag naar auto's is een van de hoogste ter wereld. In India rijdt men links.
In verband met een groeiende middenklasse groeit ook het vliegverkeer in India. De vier grootste luchtvaartmaatschappijen waren anno 2008 Air India, Jet Airways, Kingfisher Airlines en Air Deccan. Er is een groot aantal vliegvelden.
Bezienswaardigheden
Enkele bezienswaardigheden in India zijn:
|
|
Zie ook
- Lijst van beroemde Indiërs
- Indusbeschaving
Literatuur
- Geschiedenis
Angot, M. L'Inde classique, Soc. éd. Les Belles Lettres, Paris, 2001 ISBN 2-251-41015-5
Brown, Judith M., Modern India: The Origins of an Asian Democracy, Oxford University Press, Oxford and New York, 1994, p. xiii, 474. ISBN 0198731132.
Kulke, Hermann; Dietmar Rothermund, A History of India, Routledge, 2004, p. xii, 448. ISBN 0415329205.
Metcalf, Barbara; Thomas R. Metcalf, A Concise History of Modern India (Cambridge Concise Histories), Cambridge University Press, Cambridge and New York, 2006, p. xxxiii, 372. ISBN 0521682258.
Spear, Percival, A History of India, Penguin Books, New Delhi and London, 1990, p. 298. ISBN 0140138366.
Stein, Burton, A History of India, Oxford University Press, New Delhi and Oxford, 2001, p. xiv, 432. ISBN 0195654463.
Thapar, Romila, A History of India, Penguin Books, New Delhi and London, 1990, p. 384. ISBN 0140138358.
Wolpert, Stanley, A New History of India, Oxford University Press, Oxford and New York, 2003, p. 544. ISBN 0195166787.
Ancient India: Land of Mystery, Time-Life Books- Jouwersma, Saskia (vert.) Het Oude India, Septuaginta, Alphen aan den Rijn, 1979, ISBN 90-6113-058-1
- Geografie
Dikshit, K.R.; Joseph E. Schwartzberg, Encyclopædia Britannica, 2007, “India: The Land”, p. 1-29.
Government of India, India Yearbook 2007, Publications Division, Ministry of Information & Broadcasting, 2007. ISBN 81-230-1423-6.
Heitzman, J.; R.L. Worden, India: A Country Study, Library of Congress (Area Handbook Series), 1996. ISBN 0-8444-0833-6.
Posey, C.A, The Living Earth Book of Wind and Weather, Reader's Digest Association, 1994. ISBN 0-8957-7625-1.
Externe links
(en) Officieel portaal van de Indiase overheid
(en) Officiële index van websites van de Indiase overheid
(en) Bevolkingsopbouw van India
(en) Oude kaarten van India
(nl) Landelijke India Werkgroep
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie ook de Atlas van India op Wikimedia Commons. |
Landen in Azië |
---|
Afghanistan · Armenië · Azerbeidzjan · Bahrein · Bangladesh · Bhutan · Brunei · Cambodja · China · Cyprus · Egypte · Filipijnen · Georgië · India · Indonesië · Irak · Iran · Israël · Japan · Jemen · Jordanië · Kazachstan · Kirgizië · Koeweit · Laos · Libanon · Maldiven · Maleisië · Mongolië · Myanmar · Nepal · Noord-Korea · Oezbekistan · Oman · Oost-Timor · Pakistan · Palestina · Qatar · Rusland · Saoedi-Arabië · Singapore · Sri Lanka · Syrië · Tadzjikistan · Taiwan · Thailand · Turkije · Turkmenistan · Verenigde Arabische Emiraten · Vietnam · Zuid-Korea |
Gemenebest van Naties (voorheen: Britse Gemenebest) |
---|
Antigua en Barbuda · |
Zuid-Aziatische Associatie voor Regionale Coöperatie (SAARC) |
---|
Lidstaten: Afghanistan · Bangladesh · Bhutan · India · Maldiven · Nepal · Pakistan · Sri Lanka |