Service du travail obligatoire

Multi tool use

Foto van Franse mannen en vrouwen uit Parijs die zijn gekozen om in Duitsland te gaan werken.
Tijdens de bezetting van Frankrijk door nazi-Duitsland, werd in 1943 de Service du travail obligatoire (Verplichte werkdienst) opgericht door Pierre Laval onder druk van de nazi's en met actieve steun van Vichy-Frankrijk.
STO deporteerde honderdduizenden Franse arbeiders (tegen hun wil) naar nazi-Duitsland om er te werken in de industrie, landbouw, enz. Ze werden ondergebracht in Duitse werkkampen. De STO diende om het verlies van werkkrachten in Duitsland te compenseren, deze werkkrachten werden almaar meer opgeroepen aan het oostfront.
Velen ontsnapten aan de verplichte werkdienst door zich aan te sluiten bij de verschillende verzetsbewegingen. Voor de werkweigeraars werd na de oorlog een ereteken, het Insigne voor Werkweigeraars ingesteld.
Beroemde Franse ex-STO-werknemers
- André Bergeron
- Antoine Blondin
- Auguste Boncors
- Jean Boudou
- Georges Brassens
- José Cabanis
- François Cavanna
- Arthur Conte
- Raymond Devos
- Michel Galabru
- Stéphane Just
- Boby Lapointe
- Claude Ollier
- Alain Robbe-Grillet
- André Tissier
Literatuur
(fr) La déportation des travailleurs français dans le III Reich, Jacques Evrard, Fayard, Les grandes études contemporaines, Parijs, 1972.
(fr) La Main-d'œuvre française exploitée par le IIIe Reich, akten van het internationale colloquium van Caen (november 2001), Centre de Recherche d’Histoire quantitative, Caen, 2001, teksten verzameld door B. Garnier, J. Quellien et F. Passera
(fr) Les travailleurs civils français en Allemagne pendant la Seconde guerre mondiale: travail, vie quotidienne, accommodement, résistance et répression, Patrice Arnaud, doctoraatsthesis, Université de Paris-I, 2006, 1942 p.
(fr) Jeannot chez les nazis - Journal d'un Déporté du Travail 1943-45, Jean Pasquiers, Bibliotheek Alexandrie Online
(fr) La reconnaissance juridique des requis du STO, Christophe Chastanet, mémoire de DEA (2002), Limoges, 147 p.
Externe links
(fr) la Fédération Nationale des Rescapés et Victimes des Camps Nazis du Travail Forcé
ysMQn2,t,j8,Wn9bEm 5SPgabJhr GwS8Kg,7zJvXqiqd5tySL j H
Popular posts from this blog
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...