Édith Cresson
Édith Cresson | ||||
Geboren | 27 januari 1934 Boulogne-Billancourt | |||
Politieke partij | PS | |||
Beroep | Politicus | |||
Europees Commissaris namens Frankrijk belast met Jeugd, Onderwijs, Onderzoek, Technologie en Wetenschap | ||||
Aangetreden | 25 januari 1995 | |||
Einde termijn | 17 september 1999 | |||
President | Jacques Santer Manuel Marín | |||
Voorganger | Christiane Scrivener | |||
Opvolger | Michel Barnier | |||
Premier van Frankrijk | ||||
Aangetreden | 15 mei 1991 | |||
Einde termijn | 2 april 1992 | |||
President | François Mitterrand | |||
Voorganger | Michel Rocard | |||
Opvolger | Pierre Bérégovoy | |||
Minister van Europese Zaken | ||||
Aangetreden | 10 mei 1988 | |||
Einde termijn | 2 oktober 1990 | |||
President | François Mitterrand | |||
Premier | Michel Rocard | |||
Voorganger | Bernard Bosson | |||
Opvolger | Élisabeth Guigou | |||
Minister van Buitenlandse Handel | ||||
Aangetreden | 23 maart 1983 | |||
Einde termijn | 20 maart 1986 | |||
President | François Mitterrand | |||
Premier | Pierre Mauroy Laurent Fabius | |||
Voorganger | Michel Jobert | |||
Opvolger | Michel Noir | |||
Minister van Landbouw | ||||
Aangetreden | 22 mei 1981 | |||
Einde termijn | 23 maart 1983 | |||
President | François Mitterrand | |||
Premier | Pierre Mauroy | |||
Voorganger | Pierre Méhaignerie | |||
Opvolger | Michel Rocard | |||
|
Édith Cresson (Boulogne-Billancourt, 27 januari 1934) is een Franse politica. Zij was van 1991 tot 1992 de eerste vrouwelijke premier in Frankrijk. Van 1994 tot 1999 was zij Europees commissaris.
Achtergrond
Haar vader, Gabriel Campion, was inspecteur bij Financiën. Onder het Vichy-regime werkte hij op de Franse ambassade in Belgrado. Édith Campion is gediplomeerde van de École de Haut Enseignement Commercial pour Jeunes Filles en doctor in de demografie. Zij is gehuwd met Jacques Cresson, directeur bij Peugeot; zij hebben twee dochters.
Politieke loopbaan
- 1975-1981 : lid van het directiecomité van de Franse Socialistische Partij
- 1977 : burgemeester van Thuré (Vienne)
- 1979 : Europees Parlementslid
- 1981 : volksvertegenwoordiger van de Vienne
- 1981-1983 : minister van Landbouw in de regering Mauroy
- 1983-1997 : burgemeester van Châtellerault
- 1983-1984 : minister van Buitenlandse handel en toerisme in de regering Mauroy
- 1984-1986 : minister van Industriële ontwikkeling en buitenlandse handel in de regering Fabius
- 1988-1990 : minister van Europese zaken in de regering Rocard
- 1991-1992 : in mei 1991 benoemde Mitterrand haar tot premier in vervanging van Rocard; in april 1992 nam zij ontslag en werd opgevolgd door Bérégovoy
- 1994-1999 : Europees commissaris voor Wetenschappen
- 1999 : De Commissie-Santer trad af na de onthullingen over financiële onregelmatigheden in de Commissie.
- 2006 : Op 11 juli 2006 werd Cresson schuldig bevonden aan favoritisme
- 1997-2008 : 'adjoint au maire' van Châtellerault
Europees ontslag
Na onthullingen door Paul van Buitenen over gunsten die zij verleend had aan persoonlijke vrienden, vroeg in 1999 de Commissie-Santer ontslag aan. Cresson werd op 11 juli 2006 schuldig bevonden aan favoritisme tijdens haar Europese ambtsperiode. Het Europese Hof van Justitie verklaarde dat ze aan haar verplichtingen als Europees commissaris had verzaakt, maar ze kreeg geen sanctie opgelegd.
Europese Commissie (1995-1999: Commissie-Santer)
Martin Bangemann · Ritt Bjerregaard · Emma Bonino · Leon Brittan · Hans van den Broek · Édith Cresson · João de Deus Pinheiro · Franz Fischler · Pádraig Flynn · Anita Gradin · Neil Kinnock · Erkki Liikanen · Manuel Marín · Karel Van Miert · Mario Monti · Marcelino Oreja · Christos Papoutsis · Jacques Santer · Yves Thibault de Silguy · Monika Wulf-Mathies