Birgit Hogefeld

Multi tool use
Birgit Hogefeld (Wiesbaden, 27 juli 1956) is een voormalige Duits terrorist. Zij was één van de aanvoerders van de zogenaamde "Derde generatie" van de Rote Armee Fraktion (RAF). Hogefeld was de laatste RAF-terroriste die nog in de gevangenis zat, voor ze op 21 juni 2011 werd vrijgelaten.[1][2]
Birgit Hogefeld werd op 27 juni 1993 in Bad Kleinen tijdens een antiterreuroperatie door de elite-eenheid GSG 9 gearresteerd. Medeverdachte Wolfgang Grams en een politieagent kwamen hierbij om het leven. Ze werd op 5 november 1996 veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf onder andere wegens de moord op de Amerikaanse militair Edward Pimental en de bomaanslag (twee personen stierven en elf raakten gewond) op de Amerikaanse vliegbasis Rhein-Main Air Base bij Frankfurt am Main in 1985. Haar betrokkenheid bij de moord op Treuhand-manager Detlev Rohwedder op 1 april 1991 wordt ernstig vermoed, maar is tot nu toe niet aangetoond.
Gezien de zwaarte van de begane misdaden is een voorwaardelijk vrijlating niet mogelijk. Een verzoek om gratie werd in mei 2007 afgewezen. Een vervroegde vrijlating was pas mogelijk in 2011.[1]
Ook het tweede verzoek om gratie van voormalig RAF-lid Birgit Hogefeld was in 2010 afgewezen. Bondspresident Horst Köhler van Duitsland wees het verzoek van de vrouw af. Ze was in 1996 veroordeeld tot levenslang, wat later werd omgezet in 18 jaar gevangenisstraf.
Köhler maakte zijn beslissing bekend na een interview met Hogefeld maar een reden voor het afwijzen van de clementie werd niet gegeven. Hij had in 2007 een eerder verzoek van de vrouw ook al afgewezen. Op 10 juni 2011 maakte de rechtbank in Frankfurt bekend dat Hogefeld nog in die maand vrij zou komen. De resterende 5 jaar van haar straf werden omgezet in een voorwaardelijke gevangenisstraf.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
↑ ab (de) Ex-RAF-Terrorist Christian Klar ist frei, Der Spiegel, 19 december 2008
↑ Laatste RAF-lid uit de gevangenis vrijgelaten, VRT Nieuws, 21 juni 2011
↑ Oud-RAF-terroriste Birgit Hogefeld komt vervroegd vrij Elsevier.nl, 10 juni 2011
|
DJQtek,Y6,BEN,xISjIAKZ1Xp1i2bq2Wmhy1A20H 3bh459W8cZ,W
Popular posts from this blog
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...