Herbert Simon
Multi tool use
 Herbert Alexander Simon
|
15 juni 1916 - 9 februari 2001
|
|
Herbert Simon
|
| Geboorteland |
Verenigde Staten
|
| Geboorteplaats |
Milwaukee (Wisconsin)
|
| Plaats van overlijden |
Pittsburgh (Pennsylvania)
|
Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie
|
| In |
1978
|
| Voorganger(s) |
Bertil Ohlin
James Meade
|
| Opvolger(s) |
Theodore Schultz
Arthur Lewis
|
Herbert Alexander Simon (Milwaukee (Wisconsin), 15 juni 1916 - Pittsburgh (Pennsylvania), 9 februari 2001) was een Amerikaanse psycholoog en socioloog. Hij wordt ook wel gezien als de vader van de moderne bedrijfskunde.
Simon werd geboren als zoon van een Duitse immigrant. Hij studeerde aan de Universiteit van Chicago. Later werd hij hoofd van een onderzoeksgroep aan de Universiteit van Californië, Berkeley. Vervolgens ging hij in 1942 aan het werk bij het Illinois Institute of Technology. In 1949 vertrok hij weer, ditmaal naar Pittsburgh om te werken aan het Carnegie Institute of Technology, tegenwoordig de Carnegie Mellon Universiteit. Vervolgens werkte hij veel binnen bedrijven, waardoor hij ideeën ontwikkelde voor zijn baanbrekende besluitvormingstheorie. In zijn latere jaren richtte hij zich meer op de psychologie.
Hij bekwaamde zich behalve in sociale wetenschappen, politieke wetenschappen, toegepaste wiskunde, statistiek, en logica ook in de economie. In dat vakgebied ontving hij in 1978 de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie voor zijn onderzoek naar het proces van het nemen van beslissingen in economische organisaties (besluitvormingstheorie). Hij was de eerste die aantoonde dat managers geen rationele beslissingen nemen, maar dat er veel onzekerheid en subjectieve motivaties aan ten grondslag liggen. In 1975 ontving hij samen met Allen Newell de Turing Award.
De belangrijkste artikelen waarin Simon zijn theorieën ontvouwde, zijn A behavioral model of rational choice, (in Quarterly Journal of Economics, 1955) en On the concept of organizational goal, (in Administrative Science Quarterly, 1964).
Tilburg University vernoemde als een eerbetoon in 2005 het gebouw waarin Sociale Wetenschappen is gehuisvest naar Herbert Simon. In 2016 verhuisde de Tilburg School of Social and Behavioral Sciences naar het gerenoveerde Simon Building op de campus van de universiteit.
Winnaars van de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie
|
|---|
1969: Frisch, Tinbergen ·
1970: Samuelson ·
1971: Kuznets ·
1972: Hicks, Arrow ·
1973: Leontief ·
1974: Myrdal, Hayek ·
1975: Kantorovitsj, Koopmans ·
1976: Friedman ·
1977: Ohlin, Meade ·
1978: Simon ·
1979: Schultz, Lewis ·
1980: Klein ·
1981: Tobin ·
1982: Stigler ·
1983: Debreu ·
1984: Stone ·
1985: Modigliani ·
1986: Buchanan ·
1987: Solow ·
1988: Allais ·
1989: Haavelmo ·
1990: Markowitz, Miller, Sharpe ·
1991: Coase ·
1992: Becker ·
1993: Fogel, North ·
1994: Harsanyi, Nash, Selten ·
1995: Lucas ·
1996: Mirrlees, Vickrey ·
1997: Merton, Scholes ·
1998: Sen ·
1999: Mundell ·
2000: Heckman, McFadden ·
2001: Akerlof, Spence, Stiglitz ·
2002: Kahneman, Smith ·
2003: Engle, Granger ·
2004: Kydland, Prescott ·
2005: Aumann, Schelling ·
2006: Phelps ·
2007: Hurwicz, Maskin, Myerson ·
2008: Krugman ·
2009: Ostrom, Williamson ·
2010: Diamond, Mortensen, Pissarides ·
2011: Sims, Sargent ·
2012: Roth, Shapley ·
2013: Fama, Hansen, Shiller ·
2014: Tirole ·
2015: Deaton ·
2016: Hart, Holmström ·
2017: Thaler ·
2018: Nordhaus, Romer
|
Winnaars van de Turing Award
|
|---|
1966: Alan J. Perlis ·
1967: Maurice V. Wilkes ·
1968: Richard Hamming ·
1969: Marvin Minsky ·
1970: J.H. Wilkinson ·
1971: John McCarthy ·
1972: Edsger Dijkstra ·
1973: Charles W. Bachman ·
1974: Donald E. Knuth ·
1975: Allen Newell, Herbert Simon ·
1976: Michael Rabin, Dana S. Scott ·
1977: John Backus ·
1978: Robert W. Floyd ·
1979: Kenneth E. Iverson ·
1980: Tony Hoare ·
1981: Edgar F. (Ted) Codd ·
1982: Stephen A. Cook ·
1983: Ken Thompson, Dennis M. Ritchie ·
1984: Niklaus Wirth ·
1985: Richard M. Karp ·
1986: John Hopcroft, Robert Tarjan ·
1987: John Cocke ·
1988: Ivan Sutherland ·
1989: William Kahan ·
1990: Fernando J. Corbató ·
1991: Robin Milner ·
1992: Butler W. Lampson ·
1993: Juris Hartmanis, Richard E. Stearns ·
1994: Edward Feigenbaum, Raj Reddy ·
1995: Manuel Blum ·
1996: Amir Pnueli ·
1997: Douglas Engelbart ·
1998: Jim Gray ·
1999: Frederick P. Brooks, Jr. ·
2000: Andrew Chi-Chih Yao ·
2001: Ole-Johan Dahl, Kristen Nygaard ·
2002: Ron Rivest, Adi Shamir, Leonard M. Adleman ·
2003: Alan Kay ·
2004: Vinton G. Cerf, Robert E. Kahn ·
2005: Peter Naur ·
2006: Frances E. Allen ·
2007: Edmund M. Clarke, E. Allen Emerson, Joseph Sifakis ·
2008: Barbara Liskov ·
2009: Charles Thacker ·
2010: Leslie Valiant ·
2011: Judea Pearl ·
2012: Shafi Goldwasser, Silvio Micali ·
2013: Leslie Lamport ·
2014: Michael Stonebraker ·
2015: Martin Hellman, Whitfield Diffie ·
2016: Tim Berners-Lee ·
2017: John L. Hennessy, David Patterson
|
M EEXX PY8qoiG9IDqjdC3c6igV4rAyNl0dmtpi KXVq3RPTq2af,1Py7DCgV0MShWk qVkOKF,hQXcIkdA,A,WXpum1Strq9ZhjvYn
Popular posts from this blog
Deel van de serie over kerkelijk gerei waaronder paramenten en liturgisch vaatwerk gebruikt in de liturgie Liturgisch vaatwerk Vasa sacra Miskelk · Pateen Kelklepeltje Ciborie · Monstrans Pyxis · Custodiale Vasa non sacra Ampullen · Wijwatervat Olievaatje Wierookvat · Ablutievat Paramenten Amict · Albe · Baarkleed · Cingel Tuniek · Dalmatiek · Fanon Kazuifel · Manipel · Stola Gremiale · Benedictievelum Mijter Koorkledij Rochet · Superplie Koorkap · Cappa magna Kovel Kelkgerei Bursa · Kelkvelum Ciborievelum Kerklinnen Corporale · Kelkdoekje Lavabodoekje · Palla Altaardwaal Kerkinterieur Altaar · Ambo Biechtstoel · Communiebank Doksaal · Doopvont Faldistorium Godslamp · Hoogaltaar Heilig Kruisaltaar Katheder · Preekstoel Sedilia Tabernakel · Volksaltaar Liturgische boeken Altaarmissaal Benedictionale · Brevier Evangeliarium · Evangelistarium Graduale · Kyriale Lectionarium Psalter · Rituaal Sacramentarium · Volksmissaal Overige Flambou...
Knooppunt Holsloot Kenmerken Wegen A37 × N34 Type knooppunt klaverblad Portaal Verkeer & Vervoer Knooppunt Holsloot is een verkeersknooppunt op de kruising van de autosnelweg A37 en de N34 in Drenthe, tussen Emmen en Coevorden. Oorspronkelijk was deze aansluiting een afritconstructie van het type Haarlemmermeeraansluiting, zoals bij Knooppunt Hooipolder. Sinds 2002 is het knooppunt omgebouwd tot een volledig klaverblad. Als noviteit werd hier voor het eerst gebruikgemaakt van dimbare verlichting in plaats van de normale vaste tijden waarop de verlichting aan en uit gaat, wat een grote kostenbesparing opleverde. [1] Dat Holsloot als volwaardig knooppunt is uitgevoerd, waarbij alle verkeersstromen en afbuigingen ononderbroken kunnen doorgaan, is uitzonderlijk. Het betreft hier namelijk een aansluiting tussen een autosnelweg en niet-snelweg. Een vergelijkbare situatie treft men nabij Hoensbroek bij het knooppunt Ten Esschen. Aa...
Uniastate De stalen constructie die de vroegere Uniastate uitbeeldt met op de achtergrond de Mariakerk van Bears Locatie Bears, Nederland Algemeen Kasteeltype state Stijl noordelijk maniërisme (poortgebouw) Huidige functie museum, trouwlocatie Gebouwd in eind 15e eeuw voor het eerst vermeld Gesloopt in 1756 Herbouwd in 1993 Monumentale status Rijksmonument Monumentnummer 8472 Website uniastatebears.nl Uniastate (ook wel aangeduid als het Nyenhuis , de Groot Nieuwhuister State of de Nieuw Huistrastate ) is een voormalige state of stins in Bears. Op het in oorspronkelijke staat teruggebrachte terrein vindt men nog de gerestaureerde toegangspoort, alsmede een stalen replica (luchtspiegeling) op ware grootte van de in 1756 gesloopte state. Van Unia was een geslacht van grietmannen en officieren, die meerdere stinsen in Friesland bezaten. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Huidige situatie 2.1 Poortgebouw ...
Herbert Alexander Simon
