Voor zijn bijdrage aan de dynamische macro-economie.
Samen met
Finn Kydland
Voorganger(s)
Robert Engle Clive Granger
Opvolger(s)
Robert Aumann Thomas Schelling
Edward Christian Prescott (Glens Falls, 26 december 1940) is een Amerikaans econoom. Hij won in 2004 samen met Finn Kydland de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie voor zijn bijdrage aan de dynamische macro-economie.
Inhoud
1Biografie
1.1Jonge jaren
1.2Academische carrière
1.3Polititieke activiteit
2Prijzen
3Externe links
Biografie
Jonge jaren
Prescott werd geboren als de zoon van Mathilde Helwig Prescott en William Clyde Prescott. In 1962 ontving hij een Bachelor in wiskunde van het Swarthmore College, waar hij lid was van het Delta Upsilon-genootschap. In 1963 haalde hij aan de Case Western Reserve University een master, en in 1967 aan de Carnegie Mellon University een Ph.D..
Academische carrière
Van 1966 tot 1971 gaf Prescott les aan de Universiteit van Pennsylvania. Daarna keerde hij terug naar Carnegie Mellon, waar hij tot 1980 werkzaam was. Van 1980 tot 2003 werkte hij aan de Universiteit van Minnesota.
In 1978 was Prescott gastdocent aan de Universiteit van Chicago, waar hij de titel Ford Foundation Research Professor kreeg. Het jaar erop bezocht hij de Northwestern-universiteit, waar hij tot 1982 regelmatig gastdocent was.[1][2] Sinds 2003 geeft hij les aan de Arizona State University. In 2004 bezat hij de Maxwell en Mary Pellish-stoel in Economie aan de Universiteit van Californië – Santa Barbara.
Momenteel werkt Prescott eveneens als econoom bij de Federal Reserve Bank of Minneapolis en als professor aan de W.P. Carey School of Business van de Arizona State University. Hij is een belangrijk figuur in de macro-economie.
Polititieke activiteit
Prescott ondertekende een kritische verklaring tegen het economische plan (de American Recovery and Reinvestment Act of 2009) van de in november 2008 verkozen Amerikaanse president Barack Obama. Deze verklaring was een initiatief van het Cato Institute en werd in januari 2009 gepubliceerd in onder meer The New York Times.[3][4]
Prijzen
Prijs van de Zweedse Rijksbank voor Economie. (2004)
Erwin Plein Nemmers Prize in Economics, Northwestern University (2002)
Fellow, American Academy of Arts and Sciences (1992)
Fellow, Econometric Society (1980)
Alexander Henderson Award, Carnegie Mellon (1967)
Externe links
Federal Reserve Bank of Minneapolis
Nobel Foundation
IDEAS/RePEc
Kehoe, T. J., and E. C. Prescott, editors, Great Depressions of the Twentieth Century, Federal Reserve Bank of Minneapolis, 2007.
Finn Kydland (1977). Rules Rather than Discretion: The Inconsistency of Optimal Plans. Journal of Political Economy: 473–492 .
Prescott, Edward C. and Mehra, Rajnish (1980). Recursive Competitive Equilibrium: The Case of Homogeneous Households. Econometrica48(6): 1365–79 .
Finn Kydland (1982). Time to Build and Aggregate Fluctuations. Econometrica50: 1345–1370 . DOI: 10.2307/1913386.
Mehra, Rajnish, Edward C. Prescott (1985). The Equity Premium: A Puzzle. Journal of Monetary Economics15: 145–161 . DOI: 10.1016/0304-3932(85)90061-3.
Finn Kydland (1990). Business Cycles: Real Facts and a Monetary Myth. Federal Reserve Bank of Minneapolis Quarterly Review: 3–18 .
↑Edward Prescotts autobiografie op de site van de nobelprijs.
↑Edward Prescotts profiel op de site van de ASU
↑"With all due respect Mr. President, that is not true." op de website van het Cato Institute.
↑Etro, Federico (2009). Endogenous Market Structures and the Macroeconomy, p. 282. Uitg.: Springer, ISBN 9783540874263.
Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Engelstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Lucas, Robert E, Jr. and Prescott, Edward C. (1971). Investment Under Uncertainty. Econometrica39(5): 659–681 .
Timothy J. Kehoe
Winnaars van de Prijs van de Zweedse Rijksbank voor economie
Knooppunt Holsloot Kenmerken Wegen A37 × N34 Type knooppunt klaverblad Portaal Verkeer & Vervoer Knooppunt Holsloot is een verkeersknooppunt op de kruising van de autosnelweg A37 en de N34 in Drenthe, tussen Emmen en Coevorden. Oorspronkelijk was deze aansluiting een afritconstructie van het type Haarlemmermeeraansluiting, zoals bij Knooppunt Hooipolder. Sinds 2002 is het knooppunt omgebouwd tot een volledig klaverblad. Als noviteit werd hier voor het eerst gebruikgemaakt van dimbare verlichting in plaats van de normale vaste tijden waarop de verlichting aan en uit gaat, wat een grote kostenbesparing opleverde. [1] Dat Holsloot als volwaardig knooppunt is uitgevoerd, waarbij alle verkeersstromen en afbuigingen ononderbroken kunnen doorgaan, is uitzonderlijk. Het betreft hier namelijk een aansluiting tussen een autosnelweg en niet-snelweg. Een vergelijkbare situatie treft men nabij Hoensbroek bij het knooppunt Ten Esschen. Aa...
Laan van Meerdervoort De Laan van Meerdervoort bij de kruising met de Zoutmanstraat, gezien vanuit de toren van het Haganum Geografische informatie Locatie Den Haag, Nederland Lengte 6 km Algemene informatie Aangelegd in 1875-1960 Bebouwing woningen Opvallende gebouwen 20 rijksmonumenten Openbaar vervoer tram Portaal: Nederland De Chinese Muur en het einde van de Laan van Meerdervoort De Laan van Meerdervoort in Den Haag is met een lengte van 5800 meter [1] de langste laan (maar niet de langste straat of weg) van Nederland. Aan de kant van de lage huisnummers zet de Laan van Meerdervoort zich voort in de Javastraat en vervolgens de Wassenaarseweg, wat de totale lengte op 8,5 km brengt. De Laan van Meerdervoort, voorheen 'Dekkerslaantje', is naar een oude boerderij buiten de Haagse grachtengordel genoemd. Daar bevindt zich thans de buurt Willemspark. De boerderij lag ongeveer ter hoogte van het huidig...