De Nationale Vergadering (Bulgaars: Народно събрание, Narodno Sobranie), opgericht in 1879, is het eenkamerparlement van Bulgarije. Volgens de grondwet[1] ligt de wetgevende macht in handen van de Nationale Vergadering.
Inhoud
1Nationale Vergadering
2Grote Nationale Vergadering
3Onderkomen
4Samenstelling Nationale Vergadering 2005-2009
5Verwijzing
6Zie ook
7Externe links
Nationale Vergadering
De Nationale Vergadering bestaat thans uit 240 leden die gekozen worden via algemeen en enkelvoudig kiesrecht voor een periode van vier jaar. De verkiezing verloopt via het stelsel van evenredige vertegenwoordiging. Om in de Nationale Vergadering te worden gekozen moet een partij of persoon ten minste 4% van de stemmen behalen.
De Nationale Vergadering kan wetten en de begroting goedkeuren, de datum van de presidentsverkiezingen vaststellen, ministers benoemen en ontslaan, de oorlog verklaren, toestemming geven aan het zenden van troepen naar het buitenland en internationale verdragen en afspraken ratificeren.
Grote Nationale Vergadering
In bijzondere gevallen kan er volgens de grondwet ook een Grote Nationale Vergadering (Bulgaars: Велико народно събрание, Veliko Narodno Sobranie) worden gekozen van 400 leden. Via het stelsel van evenredige vertegenwoordiging, worden er dan 200 leden gekozen en 200 leden via getrapte verkiezingen. Een Grote Nationale Vergadering heeft de bevoegdheden om een nieuwe grondwet aan te nemen of een grondwet drastisch te wijzigen, een regent of staatshoofd aan te stellen alsook territoriale veranderingen goed te keuren. In de geschiedenis van Bulgarije is er zeven keer een Grote Nationale Vergadering gekozen.
Onderkomen
Nationale Vergadering van Bulgarije
De Nationale Vergadering is gevestigd in een historisch gebouw in het centrum van Sofia, dat tussen 1884 en 1886 in Neorenaissancestijl werd opgetrokken. Het gebouw is cultureel erfgoed, ontworpen door de in Wenen en Zwitserland opgeleide architect Konstantin Jovanovitsj, die ook het Parlement van Servië ontwierp.
Samenstelling Nationale Vergadering 2005-2009
De 40e Nationale Vergadering werd op 25 juni 2005 gekozen.
Meer informatie: Parlementsverkiezingen 2005
Verwijzing
↑[Artikelen 62 tot 91 van de Bulgaarse Grondwet]
Zie ook
Lijst van voorzitters van de Nationale Vergadering (Bulgarije)
Lijst van staatshoofden van Bulgarije
Externe links
Officiële website (in het Bulgaarse en in het Engels)
Nationale parlementen van Europa
Abchazië: Parlement ·
Albanië: Kuvendi ·
Andorra: Consell General de les Valls ·
Armenië: Azgayin Zhoghov ·
Azerbeidzjan: Milli Məclis ·
België: Federaal Parlement (Senaat en Kamer) ·
Bosnië en Herzegovina: Parlementarna Skupština ·
Bulgarije: Narodno Sobranie ·
Cyprus: Vouli ton Antiprosópon ·
Denemarken: Folketing ·
Duitsland: Bundestag (en Bundesrat) ·
Estland: Riigikogu ·
Finland: Eduskunta ·
Frankrijk: Assemblée Nationale (en Sénat) ·
Georgië: Parlement ·
Griekenland: Vouli ·
Hongarije: Országgyűlés ·
Ierland: Oireachtas (Dáil en Seanad) ·
IJsland: Alþingi ·
Italië: Parlement (Kamer en Senaat) ·
Kazachstan: Parlamenti (Majilis en Senaat) · Kosovo: Assemblee ·
Kroatië: Sabor ·
Letland: Saeima ·
Liechtenstein: Landtag ·
Litouwen: Seimas ·
Luxemburg: Chambre ·
Macedonië: Sobranie ·
Malta: Il-Kamra ·
Moldavië: Parlamentul ·
Monaco: Conseil National ·
Montenegro: Skupština · Nagorno-Karabach: Azgayin Zhoghov ·
Nederland: Staten-Generaal (Eerste Kamer en Tweede Kamer) · Noord-Cyprus: Cumhuriyet Meclisi ·
Noorwegen: Storting ·
Oekraïne: Verchovna Rada ·
Oostenrijk: Nationale Raad ·
Polen: Sejm (en Senat) ·
Portugal: Assembleia da Republica ·
Roemenië: Camera Deputaţilor ·
Rusland: Federatieve vergadering (Staatsdoema en Federatieraad) ·
San Marino: Consiglio Grande e Generale ·
Servië: Narodna skupština ·
Slowakije: Národná Rada ·
Slovenië: Državni Zbor en Državni Svet ·
Spanje: Cortes Generales (Senado en Congreso de los Diputados) · Transnistrië: Opperste Sovjet ·
Tsjechië: Parlament ·
Turkije: Meclis ·
Verenigd Koninkrijk: Parliament (House of Commons en House of Lords) ·
Wit-Rusland: Nationale Vergadering (Huis van Afgevaardigden en Raad van de Republiek) · Zuid-Ossetië: Parlement ·
Zweden: Riksdag ·
Zwitserland: Bondsvergadering
Cursief: wijst op een niet of slechts deels erkende staat
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...
Politiek
Meer informatie: Parlementsverkiezingen 2005
