José Rizal

Multi tool use
José Rizal (volledige naam: José Protasio Rizal Mercado y Alonso Realonda) (Calamba, 19 juni 1861 - Manilla, 30 december 1896) is de nationale held van de Filipijnen en was een schrijver, nationalist en de meeste prominente voorstander van hervormingen in de Filipijnen aan het einde van het Spaanse koloniale tijdperk en van de uiteindelijke onafhankelijkheid. De militaire berechting en de executie van Rizal in 1896 (hij werd gefusilleerd) maakte van hem een martelaar van de Filipijnse revolutie. Zijn sterfdag wordt nog steeds herdacht middels de Filipijnse nationale feestdag Rizal Day.
Rizal was een vruchtbaar schrijver. Zo schreef hij gedichten, essays, dagboeken, brieven en romans. Zijn twee bekendste werken zijn de romans Noli Me Tangere en El Filibusterismo.[1] Deze werken, waarin commentaar werd geleverd op de Filipijnse samenleving, waren de kern van de literatuur die de inspiratie vormde voor een afwijkende mening onder vreedzame hervormers en spoorden de strijdlust onder gewapende revolutionairen aan.
Rizal was de oprichter van La Liga Filipina, een organisatie waaruit uiteindelijk de revolutionaire beweging Katipunan geleid door Bonifacio en Aguinaldo voortkwam.[2] Rizal was voorstander van vreedzame institutionele hervormingen in plaats van een gewelddadige revolutie. De algemene consensus is echter dat zijn martelarendood heeft gewerkt als een katalysator voor de Filipijnse revolutie.
Foto's
José Rizals graf in Manilla
Bronnen, noten en/of referenties
↑ Zijn boek Noli was een van de eerste romans in Azië geschreven buiten China en Japan en was een van de eerste romans met als onderwerp antikoloniale rebellie (zie ook hier. Geraadpleegd op 10 januari 2007).
↑ Andrés Bonifacio was lid van La Liga Filipina. Na de arrestatie en verbanning van Rizal werd de groepering ontmanteld en brak zij op in twee delen. De katipunan was de radicalere en gewelddadige van de twee.
|

|
Zie de categorie José Rizal van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
xJ,SRdIJwlaMn jNmHi,CKZG0gWjpv
Popular posts from this blog
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...