Bamber tijdens de Grand Prix van Zuid Afrika, 2009
Earl Bamber (Wanganui, 9 juli 1990) is een autocoureur uit Nieuw-Zeeland.
Inhoud
1Loopbaan
2GP2 resultaten
2.1GP2 Asia resultaten
3Referenties
Loopbaan
Bamber is een autocoureur die in 2008 de op zes na hoogste toekomstster in de wereld was in een lijst, gemaakt door "DriverDB "[1]. In 2009, rijdend in de A1GP, kreeg hij zijn bijnaam door een crash te veroorzaken met een "bull-in-a-China-shop" actie, waarbij hij de ervaren coureur Adrian Zaugg uitschakelde in de wedstrijd in Portugal. Na afloop van de race kreeg hij de bijnaam "Bull Bamber", of afgekort "BB".[2]
In 2006 won Bamber de Formule BMW Azië[3] en won in 2008 de ronde op Imola in de Europese Formula Master.[4]
Bamber reed voor A1 Team Nieuw-Zeeland in de eerste ronde van het A1GP seizoen 2008-2009 op Zandvoort, nadat hij indruk had gemaakt in de rookie tests in het seizoen 2007-2008.[5] Hij was tweede in de sprintrace achter Team Maleisië[6] en derde in de hoofdrace achter Team Frankrijk en Team Maleisië.[7]
In 2009 reed Bamber in de International Formula Master en was een commentator in de Superleague Formula in de ronde op Donington Park in 2009.
Bamber nam in 2011 deel aan het Superleague Formula circus. Hij deed dit in de wagen van Nieuw-Zeeland. Deze auto kwam uit voor het team van Atech Reid. Hij was een teammaat van Robert Doornbos. Op 5 juni vertrok hij vanaf de tweede startplaats in de eerste race van het seizoen op Assen. Hij verloor de finale shootout van Tristan Gommendy.
In 2014 won Bamber in een Porsche van Fach Auto Tech het kampioenschap in de Porsche Supercup.[8]
In 2015 won Bamber de 24 uur van Le Mans voor het fabrieksteam van Porsche, naast Nick Tandy en huidig Formule 1-coureur Nico Hülkenberg.
In 2017 won Bamber wederom de 24 uur van Le Mans voor Porsche, ditmaal naast Timo Bernhard en Brendon Hartley.
GP2 resultaten
GP2 Asia resultaten
Jaar
Inschrijving
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Rang
Punten
2008–09
Qi-Meritus Mahara
CHN FEA 6
CHN SPR 2
UAE FEA NF
UAE SPR C
BHR1 FEA 11
BHR1 SPR 7
QAT FEA
QAT SPR
MAL FEA
MAL SPR
BHR2 FEA
BHR2 SPR
14
8
Referenties
Bronnen, noten en/of referenties
↑The future racing stars
↑"Black Bullet Profiel: Earl Bamber", nzmotorsport.co.nz. Geraadpleegd op 22 december 2009.
↑"Earl Bamber", driverdb.com, 4 april 2009. Geraadpleegd op 22 december 2009.
↑"JD MOTORSPORT PAKT TITEL DOOR OVERWINNING VAN BAMBER", formulamaster.net, 21 september 2008. Geraadpleegd op 22 december 2009.
↑"Bamber racet voor Nieuw-Zeeland", a1gp.com, 28 september 2008. Geraadpleegd op 22 december 2009.
↑"Zandvoort: Verslag sprintrace", motorsport.com. Geraadpleegd op 22 december 2009.
↑"Zandvoort: Verslag hoofdrace", motorsport.com. Geraadpleegd op 22 december 2009.
↑Earl Bamber is the new Porsche champion
24 uur van Le Mans-winnaars
Negenvoudig winnaar:
Tom Kristensen
Zesvoudig winnaar:
Jacky Ickx
Vijfvoudig winnaar:
Derek Bell · Frank Biela · Emanuele Pirro
Viervoudig winnaar:
Yannick Dalmas · Olivier Gendebien · Henri Pescarolo
Drievoudig winnaar:
Woolf Barnato · Rinaldo Capello · Luigi Chinetti · Marcel Fässler · Hurley Haywood · Phil Hill · Al Holbert · André Lotterer · Klaus Ludwig · Allan McNish · Benoît Tréluyer · Marco Werner
Tweevoudig winnaar:
Earl Bamber · Timo Bernhard · Tim Birkin · Ivor Bueb · Romain Dumas · Ron Flockhart · Jean-Pierre Jaussaud · Gérard Larrousse · JJ Lehto · Gijs van Lennep · Manuel Reuter · André Rossignol · Raymond Sommer · Hans-Joachim Stuck · Jean-Pierre Wimille · Alexander Wurz
Enkelvoudig winnaar:
Laurent Aïello · Michele Alboreto · Fernando Alonso · Chris Amon · Seiji Ara · Richard Attwood · Mauro Baldi · Lorenzo Bandini · Paolo Barilla · Jürgen Barth · Dudley Benjafield · Robert Benoist · Lucien Bianchi · Robert Bloch · Mark Blundell · Christophe Bouchut · David Brabham · Geoff Brabham · Martin Brundle · Sébastien Buemi · Eugène Chaboud · Frank Clement · Price Cobb · Gérard de Courcelles · Sammy Davis · Stanley Dickens · John Duff · Johnny Dumfries · Loïc Duval · Philippe Étancelin · Luis Fontés · A.J. Foyt · Paul Frère · Bertrand Gachot · Marc Gené · José Froilán González · Masten Gregory · Jean Guichet · Dan Gurney · Duncan Hamilton · Brendon Hartley · Mike Hawthorn · Éric Hélary · Johnny Herbert · Hans Herrmann · Graham Hill · John Stuart Hindmarsh · Earl Howe · Nico Hülkenberg · Neel Jani · Stefan Johansson · Davy Jones · Glen Kidston · Louis Krages · André Lagache · Jan Lammers · Hermann Lang · René Léonard · Marc Lieb · Helmut Marko · Pierluigi Martini · Jochen Mass · Bruce McLaren · Kazuki Nakajima · John Nielsen · Tazio Nuvolari · Jackie Oliver · Stéphane Ortelli · Didier Pironi · Fritz Riess · Jochen Rindt · Mike Rockenfeller · Pedro Rodríguez de la Vega · Tony Rolt · Jean Rondeau · Jean-Louis Rosier · Louis Rosier · Bernard Rubin · Roy Salvadori · Ninian Sanderson · Ludovico Scarfiotti · Vern Schuppan · Masanori Sekiya · Lord Selsdon · Carroll Shelby · Guy Smith · Nick Tandy · Jean Trémoulet · Maurice Trintignant · Nino Vaccarella · Pierre Veyron · Peter Walker · Andy Wallace · Derek Warwick · Volker Weidler · Peter Whitehead · Bill Whittington · Don Whittington · Joachim Winkelhock
Knooppunt Holsloot Kenmerken Wegen A37 × N34 Type knooppunt klaverblad Portaal Verkeer & Vervoer Knooppunt Holsloot is een verkeersknooppunt op de kruising van de autosnelweg A37 en de N34 in Drenthe, tussen Emmen en Coevorden. Oorspronkelijk was deze aansluiting een afritconstructie van het type Haarlemmermeeraansluiting, zoals bij Knooppunt Hooipolder. Sinds 2002 is het knooppunt omgebouwd tot een volledig klaverblad. Als noviteit werd hier voor het eerst gebruikgemaakt van dimbare verlichting in plaats van de normale vaste tijden waarop de verlichting aan en uit gaat, wat een grote kostenbesparing opleverde. [1] Dat Holsloot als volwaardig knooppunt is uitgevoerd, waarbij alle verkeersstromen en afbuigingen ononderbroken kunnen doorgaan, is uitzonderlijk. Het betreft hier namelijk een aansluiting tussen een autosnelweg en niet-snelweg. Een vergelijkbare situatie treft men nabij Hoensbroek bij het knooppunt Ten Esschen. Aa
Een afbeelding van de Gregoriusmis uit een getijdenboek gemaakt in de zuidelijke Nederlanden tussen 1500 en 1525 Gregoriusmis, Meester van het Akense Altaar, ca. 1500-1525. Collectie Museum Catharijneconvent De Gregoriusmis of de Mis van Sint Gregorius is een motief in katholieke kunst, dat het eerst verscheen in de late Middeleeuwen en dat nog steeds werd gebruikt tijdens de contrareformatie. Paus Gregorius I (ca. 540-604) is afgebeeld, de H. Mis opdragend, terwijl Christus als de Man van Smarten verschijnt op het altaar dat voor Sint Gregorius staat. Volgens de legende had St. Gregorius gebeden om een teken voor een betwijfelaar van de transsubstantiatieleer, waarop de lijdende Christus tijdens het opdragen van de Mis verscheen om hem te overtuigen en waarbij zijn bloed in de altaarkelk liep. Vaak zijn ook de passiewerktuigen afgebeeld. Zie de categorie Mass of Saint Gregory van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. This page is onl
