Ndtyhij

CM Punk
CM Punk in 2011
Persoonlijke informatie
Geboortenaam	Phillip Jack Brooks
Nationaliteit	Verenigde Staten
Geboorteplaats	Chicago (Illinois)
Geboortedatum	26 oktober 1978
Lengte	1,87 m
Gewicht	84 kg
Carrière
Debuut	1999
Met pensioen	2014
Ringnaam	CM Punk
Trainer/coach	Danny Dominion Kevin Quinn Dave Taylor Dave Finlay William Regal Raven Paul Heyman Duke Roufus
Overige beroep(en)	Professioneel worstelaar MMA
(en) IMDb-profiel

Phillip Jack Brooks (Chicago (Illinois), 26 oktober 1978), beter bekend onder zijn ringnaam CM Punk, is een Amerikaans voormalig professioneel worstelaar die tussen 2006 en 2014 actief was in de WWE. Hij debuteerde in september 2016 als MMA-vechter bij de UFC.

Biografie

Als professioneel worstelaar won Brooks zeven wereldtitels waarvan een keer het ROH World Championship, een keer het ECW Championship, drie keer het WWE World Heavyweight Championship (Golden Belt) en twee keer het WWE Championship. Laatstgenoemde veroverde hij in beide gevallen gedurende een vete met John Cena en in mindere mate Alberto Del Rio en The Miz. Afgezien van deze wereldtitels won Brooks in de WWE aan de zijde van Kofi Kingston het World Tag Team Championship en individueel ook het Intercontinental Championship. Brooks werd zo de 19e WWE Triple Crown Champion en is tot op heden de snelste worstelaar die deze prestatie neerzette. Brooks had er 203 dagen voor nodig. Hij is tevens de langst regerende WWE Champion van het actuele Universe Era, dat al aan de gang is sinds 2009. Brooks zou 434 dagen lang onbetwist WWE Champion blijven, totdat hij in januari 2013 na de pay-per-view Royal Rumble de titel kwijtspeelde aan The Rock als gevolg van fictieve onrechtmatigheden waaraan hij tijdens zijn Royal Rumble-wedstrijd met The Rock schuldig werd bevonden. Brooks zou een maand later een herkansing krijgen, maar verloor opnieuw van The Rock tijdens de pay-per-view Elimination Chamber. Een controversiële reeks van gebeurtenissen die toen een eerste barst in het blazoen van Brooks en de WWE betekende.

Brooks begon zijn worstelcarrière in 1999 en worstelde aanvankelijk in diverse onafhankelijke worstelpromoties. Hij werd later lid van Ring of Honor (ROH). Daar ontwikkelde hij zich verder tot hoofdtrainer van ROH, een verwezenlijking die zijn goede collega en vriend Daniel Bryan later zou kopiëren. In 2005 tekende Brooks een verbintenis met de WWE en werd doorverwezen naar hun opleidingscentrum, de Ohio Valley Wrestling (OVW), waar hij alle beschikbare OVW-titels won. Brooks' feitelijke carrière in de WWE startte pas in 2006, toen hij optrad onder zijn inmiddels gedenkwaardige ringnaam CM Punk in het destijds door WWE overgenomen ECW. Brooks' personage, een geharde straight edge-volgeling, werd immens populair bij de fans van de WWE. Brooks is ook in het dagelijks leven een volgeling van deze cultuur.

Eind januari 2014 verliet Brooks de WWE met slaande deuren. De WWE had Brooks beloofd dat hij - gezien zijn almaar stijgende populariteit - de hoofdrol zou vertolken tijdens WrestleMania 29 (2013). In plaats van de wedstrijd tussen CM Punk en The Undertaker, ging de tweede ontmoeting tussen John Cena en The Rock met alle aandacht lopen. De federatie pleegde woordbreuk, wat bij een misnoegde Brooks navenant in het verkeerde keelgat schoot. Brooks' allerlaatste worstelwedstrijd blijft anno 2018 de Royal Rumble-editie van 2014. Als teken van trouw aan de fans van de WWE, zwoer Brooks geen overeenkomst meer te sluiten met een andere worstelpromotie dan de WWE. Later zou hij ook een burn-out inroepen als argument voor zijn beslissing. Hij beëindigde op amper 36-jarige leeftijd zijn carrière, maar liet de deur tot een terugkeer op een kier. In 2016 verklaarde CM Punk in de podcast van voormalig professioneel worstelaar Colt Cabana dat het water tussen hem en de leidinggevenden van de WWE nog steeds te troebel is. Een comeback in het professioneel worstelen behoort vooralsnog niet tot de plannen. Brooks mikt nu op een succesvolle MMA-carrière, maar verloor op 10 september 2016 zijn eerste wedstrijd in de wereldberoemde UFC.

Professioneel worstelcarrière (1999-2014)

Vroege carrière

CM Punk in november 2002

Zijn eerste stappen in het worstelen waren in het zogenoemde "Backyard Wrestling" in een federatie die "Lunatic Wrestling Federation" heette samen met zijn vrienden en zijn broer Mike Brooks in het midden van de jaren 90. Hij gebruikte daar voor het eerst de naam CM Punk als deel van het tag team, de Chick Magnets.

Al snel verliet CM Punk de federatie en ging als student naar de "Steel Domain" worstelschool in Chicago, waar hij getraind was door Ace Steel, Danny Dominion en Kevin Quinn om een professionele worstelaar te bekomen. Als deel van de training, hij worstelde op Steel Domain Wrestling in Saint Paul (Minnesota). Het was in de Steel Domain dat hij Scott Colton, die snel de ringnaam Colt Cabana adopteerde, ontmoette. Punk en Cabana bekwamen beste vrienden en spendeerde meest van hun jonge carrière samen te werken in dezelfde onafhankelijke promoties, als opponenten of bondgenoten. In de onafhankelijke promoties vormde Punk een stable met mede Steel Domain leerlingen Colt Cabana, Chuckie Smoothe, Adam Pearce en manager Dave Prazak die de Gold Bond Mafia heette.

Independent Wrestling Association: Mid-South (2000–2005)

Punk's thuis promotie voor het begin van zijn carrière werd de Independent Wrestling Association Mid-South (IWA Mid-South). Tijdens Punks tijd in IWA:Mid-South, hij had hoog genoteerde feuds met Colt Cabana en Chris Hero, terwijl Punk ook naar de top van de rooster steeg door het winnen van het IWA Mid-South Light Heavyweight Championship (2 keer) en het IWA Mid-South Heavyweight Championship op vijf verschillende gelegenheden, door sterren te verslaan zoals A.J. Styles, Cabana en zelfs Eddie Guerrero voor dat kampioenschap.

Punks matchen met Cabana leidde hem ingehuurd te worden door het Ring of Honor promotie. Van februari 2003 tot mei 2004 weigerde Punk te worstelen voor IWA:Mid-South. Desondanks keerde Punk terug naar IWA:Mid-South en ging verder worstelen en was ook commentator totdat hij in 2005 een contract tekende met World Wrestling Entertainment (WWE). Zijn laatste IWA:Mid-South-verschijning was op 2 juli 2005 in een "60-minute time limit" match tegen Delirious dat in een gelijkspel eindigde.

Ring of Honor en Total Nonstop Action Wrestling (2002-2005)

CM Punk in Ring of Honor.

Punk vergezelde Ring of Honor als een face ("held") maar bekwam snel een heel ("schurk") in een feud ("vete") met Raven dat gekenmerkt werd met verscheidene varianten van No Disqualification matchen. Hun rivaliteit werd in 2003 beschouwd als een van ROH's topvete's van het jaar. Door hun rivaliteit werd in november 2003 een match georganiseerd op "The Conclusion", waar CM Punk Raven versloeg in een Steel Cage match. OP hetzelfde moment, CM Punk vergezelde de NWA Total Nonstop Action (TNA), waar hij samen met Julio Dinero een paar vormde en vergezelde Ravens TNA-alliantie, The Gathering.

Punk begon te stijgen naar de top en op Second Anniversary Show verloor hij de toernooifinale van A.J. Styles om het ROH Pure Championship. Al snel vormde hij een duo met Scott Colton als Second City Saints en wonnen tezamen twee keer het ROH Tag Team Championship. Punk en Dinero bleven niet langer in TNA en keerden terug naar ROH.

In ROH, Punk nam het op tegen ROH World Champion Samoa voor het kampioenschap in een serie van drie matchen. De eerste match vond plaats op "World Title Classic" in Dayton (Ohio) op 12 juni 2004 met een 60-minuten tijdslimiet match dat in een gelijkspel eindigde. Op "Joe vs. Punk II" op 16 oktober 2004, dat normaal plaatsvond op 4 oktober 2004, eindigde in een gelijkspel en het was een 60-minuten tijdslimiet match. Op 24 december 2004 eindigde Joe de serie door Punk te verslaan in de derde en laatste match op "All-Star Extravaganza 2" en het was een geen tijdslimiet match.

In juni 2005 accepteerde Punk een overeenkomst met World Wrestling Entertainment, na een oefenmatch tegen Val Venis op hun Sunday Night Heat-show. Op 18 juni 2005 versloeg Punk Austin Aries op "Death Before Dishonor III" en won het ROH World Championship. Na het behalen van de titel, Punk bekwam een heel en startte een verhaallijn waarin hij dreigde dat hij het ROH World Championship naar de WWE zal meenemen. Wekenlang pestte Punk de ROH-worstelaars en -fans en tijdens de verhaallijn verscheen Mick Foley sporadisch op ROH. Op 12 augustus 2005 meost Punk de titel afstaan aan James Gibson, die de four corner elimination match won. Punks geplande laatste match in ROH was in "Punk: The Final Chapter" op 13 augustus 2005 was tegen zijn vriend Colt Cabana in een Two out of Three Falls match, die hij verloor.

World Wrestling Entertainment / WWE

Ohio Valley Wrestling (2005–2006)

In september 2005 was Punk verwezen naar Ohio Valley Wrestling (OVW), een WWE-opleidingscentrum. Hij maakte op 8 september 2005 zijn debuut in een dark match, waar hij, Nigel McGuinness en Paul Burchill verslagen waren door Deuce Shade, Elijah Burke en Seth Skyfire. Op 26 september 2005, in zijn OVW-televisiedebuut, Punk leed aan een gescheurde trommelvlies en een gebroken neus nadat Danny Inferno hem raakte met een overdreven stijve rechterhand. Ondanks de blessure, Punk eindigde de match en herstelde heel snel.

Op 9 november 2005 bekwam Punk OVW Television Champion door Ken Doane te verslaan, dat snel tot een vete leidde tussen Punk en Brent Albright, die voorheen een vete had met Doane voor het Television Championship en zijn kans verloor om te worstelen tegen Doane nadat Punk hem raakte met een stalen stoel zodat hij zelf kon worstelen tegen Doane. Ze worstelden later in series van matchen. Op 4 januari 2006 verloor Punk het OVW Television Championship tijdens een Three Way Dance match onder zichzelf, Albright en Doane. Doane was halfweg in de match geblesseerd en was vervangen door Aaron "The Idol" Stevens, die Punk elimineerde. Na eliminatie, keerde Punk alsnog terug naar de ring om Albright af te leiden en Stevens telde Albright uit en bekwam de nieuwe OVW Television Champion. Op WrestleMania 22 had Punk een kleine verschijning als een van de gangsters die een "1930s era car" reed naar de ring voor John Cena's entree.

Nadat Matt Cappotelli het OVW Heavyweight Championship vacant stelde omdat hij in februari 2006 een tumor had in zijn hoofd, werd er een toernooi gehouden om een nieuwe kampioen te kronen. Punk bereikte de finale maar verloor alsnog de finale van Albright, die de nieuwe kampioen bekwam. Punk en Albright zette hun vete verder door en op 3 mei 2006 versloeg Punk eindelijk Albright door de Strap match te winnen voor het OVW Heavyweight Championship. Als kampioen behield Punk meermaals zijn titel tegen verscheidene opponenten zoals Shad Gaspard, Ken Kennedy, Johnny Jeter en Mike "The Miz" Mizanin.

Op 28 juli 2006 versloegen Punk en Seth Skyfire Shad Gaspard en Neighborhoodie om het OVW Southern Tag Team Championship te winnen op een house show. Op 2 augustus 2006 verloren ze het Tag Team Championship aan Deuce Shade & "Domino" Cliff Compton.

Later werd Punk gepromoveerd naar de hoofdrooster van WWE, maar hij keerde af en toe terug naar OVW zoals de 400ste aflevering van OVW totdat de WWE op 7 februari 2008 hun opleidingscentrumovereenkomst met de OVW werd beëindigd.

ECW (2006-2008)

CM Punk als ECW Champion op 30 september 2007

Op 24 juni 2006, tijdens een house show op het voormalig ECW Arena, Punk maakte zijn ECW-debuut door Stevie Richards te verslaan. In de ECW-aflevering van 4 juli 2006 maakte Punk zijn televisiedebuut door korte promo's te maken over zijn straight edge levensstijl en het benadrukken van de disciplinaire aspecten van het drugs- en alcoholvrije leven. Hoewel hij aan de straight edge gimmick heeft vastgehouden, hij had nu ook een thaisbokstraining achtergrond. Op 1 augustus 2006 maakte Punk op het Hammerstein Ballroom zijn TV-worsteldebuut door Justin Credible te verslaan. In ECW vestigde CM Punk vestigde zich als ongeslagen door te gaan door opponenten te verslaan zoals Christopher W. Anderson, Stevie Richards en Shannon Moore.

Al snel begon Punk te ruziën met Mike Knox nadat Knoxs vriendin, Kelly Kelly, gevoelens had voor Punk. Punk versloeg Knox in hun eerste een-op-een match (kwalificatiematch voor de Elimination Chamber op December to Dismember) evenals de rematch, waarna Kelly Kelly de overwinning vierde van CM Punk op haar vriendje. Punk teamde dan met D-Generation X en de Hardy Boyz in hun Survivor Series match tegen Rated-RKO, Knox, Johnny Nitro en Gregory Helms, een match waarbij alle deelnemers van DXs zijde de eliminaties overleefden. Op December to Dismember nam Punk deel aan de Elimination Chamber voor het ECW World Championship; hoewel hij de eerste persoon die geëlimineerd werd door Rob Van Dam.

In het worstelen

• Finishers
  
  
  
  • Anaconda vise
  
  
  • Go To Sleep
  
  
  
  

• Signature moves
  
  
  
  • Arm wrench
  
  
  • Charging high knee strike
  
  
  • Running bulldog
  
  
  • Double underhook backbreaker
  
  
  • Hurricanrana
  
  
  • Jumping hammerlock
  
  
  • Monkey flip
  
  
  • One-handed bulldog
  
  
  • Can opener
  
  
  • Running calf kick
  
  
  • Slingshot
  
  
  • Snap scoop powerslam pin
  
  
  • Spinning heel kick
  
  
  • Springboard
  
  
  • Enzuigiri
  
  
  • Arm tap elbow strikes
  
  
  • Elbow drop (Randy Savage style)
  
  
  • Tilt-a-whirl backbreaker
  
  
  • Vice Spinning Neckbreaker
  
  
  • Diving elbow drop
  
  
  
  

• 
  Managers
  
  
  
  • Tracy Brooks
  
  
  • Alexis Laree
  
  
  • Lucy
  
  
  • James Mitchell
  
  
  • Dave Prazak
  
  
  
  

Prestaties

CM Punk als World Heavyweight Champion in SummerSlam (2008)

CM Punk als WWE Champion in 2012.

• Independent Wrestling Association Mid-South
  
  
  
  • IWA Mid-South Heavyweight Championship (5 keer)
  
  
  • IWA Mid-South Light Heavyweight Championship (2 keer)
  
  
  
  

• International Wrestling Cartel
  
  • IWC Heavyweight Championship (1 keer)
  
  

• Mid-American Wrestling
  
  • MAW Heavyweight Championship (1 keer)
  
  

• NWA Cyberspace
  
  • NWA Cyberspace Tag Team Championship (1 keer met Julio Dinero)
  
  

• NWA Revolution
  
  • NWA Revolution Heavyweight Championship (1 keer)
  
  

• 
  Ohio Valley Wrestling
  
  
  
  • OVW Heavyweight Championship (1 keer)
  
  
  • OVW Southern Tag Team Championship (1 keer met Seth Skyfire)
  
  
  • OVW Television Championship (1 keer)
  
  
  
  

• 
  Pro Wrestling Illustrated
  
  
  
  • 
    PWI Feud of the Year (2011) vs. John Cena
    
  
  
  • 
    PWI Match of the Year (2011) vs. John Cena
    
  
  
  • 
    PWI Most Popular Wrestler of the Year (2011)
  
  
  • 
    PWI Wrestler of the Year (2011 & 2012)
  
  
  • 
    PWI Most Hated Wrestler of the Year (2012)
  
  
  
  

• 
  Ring of Honor
  
  
  
  • 
    ROH World Championship (1 keer)
  
  
  • 
    ROH Tag Team Championship (2 keer met Colt Cabana)
  
  
  
  

• Steel Domain Wrestling
  
  • SDW Northern States Television Championship (2 keer)
  
  

• St. Paul Championship Wrestling
  
  • SPCW Northern States Light Heavyweight Championship (1 keer)
  
  

• 
  World Wrestling Entertainment/WWE
  
  
  
  • 
    ECW Championship (1 keer)
  
  
  • 
    WWE World Heavyweight Championship (3 keer)
  
  
  • 
    WWE Championship (2 keer)
  
  
  • 
    WWE World Tag Team Championship (1 keer met Kofi Kingston)
  
  
  • 
    WWE Intercontinental Championship (1 keer)
  
  
  • 
    Money in the Bank ladder match (2 keer; 2008 & 2009)
  
  
  • 
    Triple Crown Championship (19de)
  
  
  • 
    Slammy Award
    
    
    
    • "The shocker of the Year" (2009)
    
    
    • "Despicable Me Award" (2010)
    
    
    • "The Superstar Of The Year" (2011)
    
    
    • "The "Pipe Bomb" of the Year" (2011)
    
    
    • "T-Shirt of the Year" (2011) "Best in the World"
      
    
    
    
    
  
  
  
  

MMA

Punk tekende in december 2014 een contract bij de MMA-organisatie UFC. Zonder noemenswaardige achtergrond in een daadwerkelijke full-contact vechtsport, bereidde hij zich vanaf dat moment voor op een daadwerkelijk gevecht tegen een getrainde tegenstander. Hij debuteerde op 10 september 2016 binnen MMA met een partij tegen Mickey Gall, op UFC 203. Die versloeg Punk na ruim twee minuten in de eerste ronde van hun gevecht middels een verwurging (rear-naked choke).

Externe links

• 
  (en) Officiële website
  


• 
  (en) Profiel op Online World of Wrestling
  


• 
  (en)  Phil Brooks in de Internet Movie Database
  


• 
  (en) Profiel op WWE
  

Zie de categorie Phil Brooks van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.