Ndtyhij

Celbiologie
De plantaardige cel
Organellen van een plantencel:
a. Plasmodesma b. Plasmamembraan c. Celwand 1. Chloroplast d. Thylakoïde e. Zetmeelkorrel 2. Vacuole f. Vacuole g. Tonoplast h. Mitochondrion i. Peroxisoom j. Cytoplasma	k. Kleine vesikels l. ruw ER 3. Celkern m. Kernporie n. Kernmembraan o. Nucleolus p. Ribosoom q. glad ER r. Golgivesikels s. Golgiapparaat t. Cytoskelet
Portaal  Biologie

Een plantaardige cel is een cel zoals die bij planten voorkomt. Zo'n cel bestaat van buiten naar binnen uit een celwand, een membraan, een laagje cytoplasma en een vacuole: de grote, centrale ruimte die gevuld is met water en opgeloste stoffen. In het cytoplasma bevinden zich de overige celorganellen zoals bladgroenkorrels, golgiapparaat, mitochondriën en het endoplasmatisch reticulum.

De celwand is altijd doordrenkt met water, behalve in uitgedroogde plantendelen. Het vacuolevocht heeft doorgaans een hogere osmotische waarde vergeleken met de celwand. Hierdoor dringt er osmotisch water van uit de houtvaten door de celwand en door de vacuolemembraan naar de vacuole. Het wordt als het ware aangezogen. Het gevolg is dat de cel wordt opgepompt en er een overdruk ontstaat (turgor). Hieraan verlenen veel planten(delen) hun stevigheid.

Men kan de cel vergelijken met een opgepompte voetbal. De binnenbal staat voor het cytoplasma, de buitenbal voor de celwand. De lucht in de bal staat voor het vacuolevocht. Plakt men op willekeurige wijze een aantal voetballen aan elkaar, dan ontstaat een model van een eenvoudig plantaardig weefsel (parenchym). Tussen de ballen zal veel ruimte zitten. Die is er in plantaardige weefsels ook. Zij worden intercellulaire ruimten genoemd en zijn doorgaans gevuld met lucht.

Epidermiscel van een ui onder een elektronenmicroscoop