Johan George van Saksen (1869-1938)

Multi tool use

Prins Johan George van Saksen in zijn werkkamer

Gedenkteken naast de Katholische Hofkirche in Dresden
Johan George Pius Karel Leopold Maria Januarius Anacletus van Saksen, hertog van Saksen (Dresden, 10 juli 1869 - Altshausen, 24 november 1938) was een Saksische prins uit het Huis Wettin.
Johan George was het zesde kind en de tweede zoon van koning George van Saksen en Maria Anna van Portugal. Zijn oudere broer Frederik August was de laatste koning der Saksen. Johan George was een bekend kunstkenner en verzamelaar.
Samen met zijn jongere broer Maximiliaan studeerde hij enige tijd rechten in Freiburg im Breisgau, maar hij stapte over naar de Universiteit van Leipzig, waar hij geschiedenis en kunstgeschiedenis studeerde. In 1909 kende deze universiteit hem een eredoctoraat toe. Na een korte loopbaan in het Saksische leger legde de prins zich voornamelijk toe op reizen en het verzamelen van (oude) kunst. Hij had een imponerende collectie van met name Oud-Egyptische kunst, die zich tegenwoordig in het Landesmuseum Mainz bevindt.
Prins Johann George was President van het Saksische Rode Kruis. In 1907 was hij als Generaal uit het Saksische leger getreden. Tijdenns de Eerste Wereldoorlog heeft hij geen militaire functie bekleed maar hij koos voor het leiden van het Rode Kruis. De Saksische koning verleende hem daarom op 25 mei 1915 een unieke burgerlijke onderscheiding, het grootkruis en de ster van de Saksische Orde van Burgerlijke Verdienste met opgelegd kruis van Genève[1].
Huwelijken
Prins Johan George trouwde in 1894 in Stuttgart met Maria Isabella van Württemberg, dochter van hertog Filips van Württemberg en aartshertogin Maria Theresia Anna van Oostenrijk. Na haar overlijden, hertrouwde hij met Maria Immaculata van Bourbon der beide Siciliën, een dochter van Alfons van Bourbon-Sicilië en Maria Antonia van Bourbon-Sicilië. Beide huwelijken bleven kinderloos.
Overlijden
Prins Johan George overleed terwijl hij op familiebezoek was in Althausen. Zijn lichaam werd bijgezet in de nieuwe crypte van de Katholische Hofkirche in Dresden. Naast de kathedraal herinnert nog een bescheiden monument, in de vorm van een kruis, aan hem.
Literatuur
- Dieter Weber, Paul Arnold, Peter Keil, "Die Orden des Königreiches Sachsen", Volume 2 van Phaleristische Monographien, Graf Klenau Verlag, 1997. ISBN 3932543491, 9783932543494
Bronnen, noten en/of referenties
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Duitstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Engelstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- thepeerage.com
↑ Weber, Arnold &Keil Blz. 140
|
wRZXa FWl9WddvM1LN X Knls zU,jvpNMKglIVyPiY73SQu6AxzQ3aoEarb,3 QiNZu
Popular posts from this blog
Deel van de serie over kerkelijk gerei waaronder paramenten en liturgisch vaatwerk gebruikt in de liturgie Liturgisch vaatwerk Vasa sacra Miskelk · Pateen Kelklepeltje Ciborie · Monstrans Pyxis · Custodiale Vasa non sacra Ampullen · Wijwatervat Olievaatje Wierookvat · Ablutievat Paramenten Amict · Albe · Baarkleed · Cingel Tuniek · Dalmatiek · Fanon Kazuifel · Manipel · Stola Gremiale · Benedictievelum Mijter Koorkledij Rochet · Superplie Koorkap · Cappa magna Kovel Kelkgerei Bursa · Kelkvelum Ciborievelum Kerklinnen Corporale · Kelkdoekje Lavabodoekje · Palla Altaardwaal Kerkinterieur Altaar · Ambo Biechtstoel · Communiebank Doksaal · Doopvont Faldistorium Godslamp · Hoogaltaar Heilig Kruisaltaar Katheder · Preekstoel Sedilia Tabernakel · Volksaltaar Liturgische boeken Altaarmissaal Benedictionale · Brevier Evangeliarium · Evangelistarium Graduale · Kyriale Lectionarium Psalter · Rituaal Sacramentarium · Volksmissaal Overige Flambou...
Knooppunt Holsloot Kenmerken Wegen A37 × N34 Type knooppunt klaverblad Portaal Verkeer & Vervoer Knooppunt Holsloot is een verkeersknooppunt op de kruising van de autosnelweg A37 en de N34 in Drenthe, tussen Emmen en Coevorden. Oorspronkelijk was deze aansluiting een afritconstructie van het type Haarlemmermeeraansluiting, zoals bij Knooppunt Hooipolder. Sinds 2002 is het knooppunt omgebouwd tot een volledig klaverblad. Als noviteit werd hier voor het eerst gebruikgemaakt van dimbare verlichting in plaats van de normale vaste tijden waarop de verlichting aan en uit gaat, wat een grote kostenbesparing opleverde. [1] Dat Holsloot als volwaardig knooppunt is uitgevoerd, waarbij alle verkeersstromen en afbuigingen ononderbroken kunnen doorgaan, is uitzonderlijk. Het betreft hier namelijk een aansluiting tussen een autosnelweg en niet-snelweg. Een vergelijkbare situatie treft men nabij Hoensbroek bij het knooppunt Ten Esschen. Aa...
Laan van Meerdervoort De Laan van Meerdervoort bij de kruising met de Zoutmanstraat, gezien vanuit de toren van het Haganum Geografische informatie Locatie Den Haag, Nederland Lengte 6 km Algemene informatie Aangelegd in 1875-1960 Bebouwing woningen Opvallende gebouwen 20 rijksmonumenten Openbaar vervoer tram Portaal: Nederland De Chinese Muur en het einde van de Laan van Meerdervoort De Laan van Meerdervoort in Den Haag is met een lengte van 5800 meter [1] de langste laan (maar niet de langste straat of weg) van Nederland. Aan de kant van de lage huisnummers zet de Laan van Meerdervoort zich voort in de Javastraat en vervolgens de Wassenaarseweg, wat de totale lengte op 8,5 km brengt. De Laan van Meerdervoort, voorheen 'Dekkerslaantje', is naar een oude boerderij buiten de Haagse grachtengordel genoemd. Daar bevindt zich thans de buurt Willemspark. De boerderij lag ongeveer ter hoogte van het huidig...