Macedonië (land)




































































Република Македонија
Republika Makedonija

Republika e Maqedonisë















Vlag van Macedonië

Wapen van Macedonië

(Details)

(Details)


Macedonië (land)

Basisgegevens
Officiële landstaal
Macedonisch
Hoofdstad
Skopje
Regeringsvorm
Republiek
Staatshoofd
Gjorge Ivanov
Regeringsleider
Zoran Zaev
Religie
oosters-orthodox 64,8%, islam 33,3%, overig christelijk 0,7%, overige 1,2%
Oppervlakte 25.713 km² [1] (1,8% water)
Inwoners 2.022.547 (2002)[2]
2.103.721 (2017)[3] (0000081815 81,8/km² (2017))

Overige
Volkslied
Denes nad Makedonija
Munteenheid
Denar (MKD)
UTC
+1 (zomer +2)
Nationale feestdag
2 augustus

Web | Code | Tel.

.mk | MKD | 389

Voorgaande staten






Socialistische Federale Republiek Joegoslavië Socialistische Federale Republiek Joegoslavië

1991 (Joegoslavische burgeroorlog)


Topografie

Macedonië (land)

Portaal  Portaalpictogram  Landen & Volken




Macedonië in Europa




Macedonië in de Balkan




Macedoniëplein in Skopje


De Republiek Macedonië (Macedonisch Slavisch: Република Македонија, Geluidsfragment uitspraak (info / uitleg)) (Albanees: Republika e Maqedonisë) is een land gelegen in het midden van de Balkan in Zuidoost-Europa. Het is een van de opvolgerstaten van de voormalige Socialistische Federale Republiek Joegoslavië, waarvan het zich onafhankelijk verklaarde in 1991. Het werd lid van de Verenigde Naties[4] in 1993, maar als gevolg van een geschil met Griekenland over zijn naam, werd het enkel toegelaten onder de voorlopige verwijzing voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië[5] (Macedonisch Slavisch: Поранешна Југословенска Република Македонија,[6] Poranešna Jugoslovenska Republika Makedonija), afgekort FYROM (van het Engelse Former Yugoslav Republic of Macedonia). Op 12 juni 2018 bereikten de regeringen van Macedonië en Griekenland een voorlopig akkoord dat erin moet resulteren dat het land de naam Republiek Noord-Macedonië (Република Северна Македонија, Republika Severna Makedonija) krijgt.[7][8] De naamsverandering werd met tweederde meerderheid goedgekeurd door het Macedonische parlement op 19 oktober 2018.[9] Het Griekse parlement keurde op 25 januari 2019 met een nipte meerderheid van 153 tegen 146 de nieuwe naam goed.[10]


De Republiek Macedonië is een binnenstaat die wordt begrensd door Kosovo in het noordwesten, Servië in het noorden, Bulgarije in het oosten, Griekenland in het zuiden en Albanië in het westen. De hoofdstad van het land is Skopje, met een kleine 670.000 inwoners in 2006. Andere grotere steden zijn respectievelijk Kumanovo, Bitola, Tetovo, Gostivar, Prilep, Struga, Ohrid, Veles, Strumica en Štip. Het land heeft meer dan vijftig meren en zestien bergen hoger dan 2000 meter.


De Republiek Macedonië is lid van de Verenigde Naties en de Raad van Europa.[11] Sinds december 2005 is ze ook een kandidaat voor toetreding tot de Europese Unie[12] en heeft ze het lidmaatschap aangevraagd van de NAVO.[13]




Inhoud






  • 1 Geschiedenis


  • 2 Europese Unie


  • 3 Geografie


    • 3.1 Steden




  • 4 Bestuurlijke indeling


  • 5 Talen


  • 6 Religie


  • 7 Galerij


  • 8 Zie ook




Geschiedenis



1rightarrow blue.svgZie Geschiedenis van de Republiek Macedonië voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de Tweede Wereldoorlog werd Joegoslavië (formeel) een federale staat, waarbij voor het eerst ook het Macedonische volk[14] een eigen territorium kreeg, de Socialistische Republiek Macedonië. Op 8 september 1991 werd deze deelstaat na een referendum onafhankelijk.


De naam Macedonië ligt gevoelig bij Griekenland, aangezien het noordelijke deel van Griekenland ook die naam heeft. De Grieken vrezen dat er verwarring ontstaat tussen het land Macedonië en de noordelijke provincie van Griekenland, met name omdat de provincie onder andere door Alexander de Grote belangrijk was in de oudheid.[15] Griekenland drong er bij de internationale gemeenschap op aan om het verschil tussen de twee 'Macedoniën' duidelijk naar voren te laten komen. Daarom is in de Verenigde Naties bepaald dat Macedonië in het internationale verkeer wordt aangeduid als 'Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië' (in het Engels Former Yugoslav Republic of Macedonia of afgekort als F.Y.R.O.M.). De Grieken noemen het land ΠΓΔΜ (spreek uit: poe-ghoe-dhoe-moe), de Griekse afkorting voor F.Y.R.O.M., of simpelweg Skopje, naar de hoofdstad van het land. Op 17 maart 2008 onderhandelden Athene en Skopje over de naam, omdat er voor 2 april een oplossing gevonden moest worden naar aanleiding van de onderhandelingen over de toetreding van het nieuw gevormde land tot de NAVO. Er werd echter geen oplossing gevonden en Griekenland gebruikte zijn veto om de toetreding tot de NAVO te blokkeren.


De nieuwe Republiek Macedonië ondervond weinig tot geen gevolgen van de Oorlogen in Joegoslavië begin jaren 90. Dat veranderde toen in 1998 een extreem-nationalistische orthodoxe regering onder premier Georgievski aan de macht kwam en bovendien oorlog uitbrak in Kosovo. Veel etnische Albanezen vluchtten uit Kosovo, waarvan een deel naar Macedonië waar al een etnisch Albanese minderheid woonde. De Albanezen in Macedonië, georganiseerd in de UÇK-M, streefden naar onafhankelijkheid. Dit leidde ertoe dat er in 2001 in de Republiek Macedonië een korte maar hevige strijd woedde tussen etnische Albanezen en het Macedonische regeringsleger. Als gevolg hiervan stopte het geweld en werd door Macedonische en etnisch Albanese leiders het Akkoord van Ohrid ondertekend.


Besloten werd dat de NAVO zou assisteren bij het innemen van de wapens van de etnische Albanezen. Deze missie kreeg de naam Task Force Harvest (oogst). De NAVO werd gevraagd om de Republiek Macedonië na beëindiging van TFH te ondersteunen bij het vredesproces en de parlementsverkiezingen van 15 september 2002. Hierop stationeerde de NAVO de vredesmacht Task Force Fox in de Republiek Macedonië. Nadat de verkiezingen naar tevredenheid verlopen waren werd deze missie opgevolgd door een kleinere EU-vredesmacht "Concordia", die later weer werd opgevolgd door een EU politie-missie met de naam "Proxima", die een jaar (tot 15 december 2004) actief zou zijn. Vlak voor die tijd werd de missie met één jaar verlengd (Proxima II). Deze missie eindigde op 15 december 2005.


Europese Unie



1rightarrow blue.svgZie Macedonië en de Europese Unie voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Republiek Macedonië heeft op 22 maart 2004 een aanvraag gedaan om toe te treden tot de Europese Unie. Op 9 november 2005 gaf de Europese Commissie een positief advies, dat op 17 december 2005 werd overgenomen door de Europese Raad. Het land werd daarmee kandidaat-lid.


Geografie



  • lengte landgrenzen: 766 km (151 km met Albanië, 148 km met Bulgarije, 246 km met Griekenland, 61 km met Servië en 151 km met Kosovo)

  • kustlijn: geen

  • langste rivieren: Vardar

  • grootste meren: Meer van Ohrid Doiranmeer, Prespameer

  • hoogste punt: Korab, 2754 m

  • laagste punt: rivier de Vardar, 44 m


Steden


De belangrijkste steden/dorpen in de Republiek Macedonië zijn:











  • Berovo (Berovë)


  • Bitola (Manastir)

  • Brod


  • Debar (Dibër)


  • Delčevo (Delçevë)

  • Demir Kapija





  • Gevgelija (Gjevgjeli)


  • Gostivar (Gostivar)


  • Kavadarci (Kavadar)


  • Kičevo (Kërçovë)


  • Kočani (Koçan)


  • Kratovo (Kratovë)





  • Kriva Palanka (Kriva Palank)


  • Kruševo (Krushevë)


  • Kumanovo (Kumanovë)


  • Negotino (Negotinë)


  • Ohrid (Ohër)

  • Prilep





  • Radoviš (Radovish)


  • Resen (Resën)


  • Skopje (Shkup)


  • Štip (Shtip)

  • Struga

  • Strumica




  • Sveti Nikole


  • Tetovo (Tetovë)

  • Valandovo

  • Veles

  • Vinica



Bestuurlijke indeling



1rightarrow blue.svgZie Lijst van gemeenten in Macedonië voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Tot november 1991 was de republiek opgedeeld in 34 districten, waarna de primaire bestuurlijke verdeling werd veranderd in 123 gemeenten (opštini). In augustus 2004 werd dit teruggebracht tot 84 gemeenten.


Talen


De enige nationale officiële taal van de Republiek Macedonië is het Macedonisch,[16] dat in Bulgarije door sommigen[17] als een dialect of variëteit van het Bulgaars wordt beschouwd, en dus niet als een op zichzelf staande taal.


In het westen van de Republiek Macedonië leeft een belangrijke Albanese minderheid, die in onder meer de centrumsteden Debar, Gostivar en Tetovo zelfs de meerderheid van de bevolking uitmaakt. In alle gemeenten waar meer dan 20% Albanezen wonen kan het Albanees gebruikt worden voor vragen aan de overheid en in het gemeentelijk bestuur.[16] Ook in Skopje, waar de meerderheid van de bevolking Macedonisch is, zijn wegwijzers en straatnaamborden doorgaans tweetalig. Ook het Turks wordt nog door zo'n 200.000 mensen gesproken in Macedonië. In de gemeenten Centar Župa en Plasnica spreekt zelfs de meerderheid van de bevolking Turks.


Verder wordt het Servisch nog vrij algemeen beheerst als tweede taal, doordat Macedonië vroeger een deel van Joegoslavië was. Ook wordt er lokaal Adygees, Aroemeens, Balkan-Gagaoezisch Turks, Grieks, Megleno-Roemeens en (Balkan-)Romani gesproken.


Het Macedonisch wordt geschreven met een variant van het cyrillisch alfabet.


Religie


Volgens de laatste volkstelling in 2002 is het grootse deel van de inwoners Macedonisch-orthodox, één op de drie inwoners is islamitisch, een minderheid katholiek of joods.


Galerij



Zie ook




  • De Regio Macedonië

  • Monumenten op de Werelderfgoedlijst

  • Lijst van grote Macedonische steden

  • Het Macedonisch voetbalelftal
























Popular posts from this blog

Knooppunt Holsloot

Altaar (religie)

Gregoriusmis