Ndtyhij

Resolutie 918
Van de	VN-Veiligheidsraad
Datum	17 mei 1994
Nr. vergadering	3377
Code	S/RES/918
Onderwerp	Rwanda
Beslissing	Breidde het mandaat en de sterkte van de UNAMIR-vredesmacht uit en legde een wapenembargo op.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1994
Permanente leden
China ·  Frankrijk ·  Rusland ·  Verenigd Koninkrijk ·  Verenigde Staten
Niet-permanente leden
Argentinië ·  Brazilië ·  Tsjechië ·  Djibouti ·  Spanje ·  Nigeria ·  Nieuw-Zeeland ·  Oman ·  Pakistan ·  Rwanda
Hotel Des Mille Collines in Kigali waar vluchtelingen onderdak hadden gezocht.

Resolutie 918 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd zonder te stemmen
door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 17 mei 1994.

Achtergrond

Zie Rwanda voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Al tijdens het Belgische koloniale tijdperk was er geweld tussen de Hutu- en de
Tutsi-bevolkingsgroepen in Rwanda. Desondanks bleef die laatste, die in de minderheid was, de macht
uitdragen. Na de onafhankelijkheid bleef het etnische conflict aanslepen tot in 1978 de Hutu's aan de
macht verkozen werden. Tijdens deze rustige periode mochten Tutsi-vluchtelingen niet naar Rwanda terugkeren
en in de jaren 1980 kwam het opnieuw tot geweld. In 1990 vielen Tutsi-milities van het
FPR met Oegandese steun Rwanda binnen. Met Westerse steun werden
zij echter verdreven. Toch werden hieropvolgend vredesgesprekken aangeknoopt.

Inhoud

Waarnemingen

De Veiligheidsraad veroordeelde het geweld en de vele moorden op burgers in Rwanda en de straffeloosheid
waarmee gewapenden hun gang kunnen gaan. Het belang van het vredesakkoord van Arusha werd
benadrukt en alle partijen moesten er zich opnieuw toe verbinden. De duizenden doden en het grote aantal
vluchtelingen betekenden een enorme humanitaire crisis. Het internationaal humanitaire recht werd op grote
schaal geschonden. Het doden van leden van een etnische groep om die groep te vernietigen
is een misdaad onder het internationaal recht. Alle partijen moesten dan ook al het aanzetten tot geweld en
etnische haat, vooral via de media, onmiddellijk stoppen.

Aan de secretaris-generaal, Boutros Boutros-Ghali, werd gevraagd de dood van de
presidenten van Rwanda en Burundi (hun vliegtuig werd neergehaald) en de schendingen van het humanitaire
recht te onderzoeken. Er moest dringend internationale actie komen om de vrede te herstellen. Daarom was het
wenselijk dat het mandaat van de UNAMIR-vredesmacht om
humanitaire redenen werd uitgebreid.

Handelingen

A

De Veiligheidsraad eiste een onmiddellijk einde aan de vijandelijkheden, een staakt-het-vuren en het einde
van het zinloze geweld en de slachting.

Het mandaat van UNAMIR werd uitgebreid met de volgende bevoegdheden:

a. Meewerken aan de veiligheid van ontheemden en vluchtelingen; onder meer door beveiligde humanitaire zones op te richten,

b. De hulpverdeling beveiligen.

UNAMIR mag zich verdedigen als beschermde zones, mensen of hulpverleners bedreigd worden.
Ook werd een verhoging van het troepenaantal tot 5500 geautoriseerd.

De secretaris-generaal werd gevraagd om als eerste fase onmiddellijk de VN-waarnemers terug in te zetten en de gemechaniseerde infanterie op volle sterkte te brengen. Ook werd hem gevraagd zo snel mogelijk te
rapporteren over de volgende fase in verband met de medewerking van de partijen, het staakt-het-vuren, de
middelen en de duur van het mandaat. Van de lidstaten werd bijkomend
personeel gevraagd. Bij de partijen werd erop aangedrongen UNAMIR en de hulpverlening niet te hinderen en de
luchthaven van Kigali als neutrale zone te behandelen.

B

De Veiligheidsraad verbood de verkoop van wapens, munitie, militaire voertuigen en
uitrusting, politie-uitrusting en reserveonderdelen aan Rwanda. Ook werd er een comité opgericht met de volgende taken:

a. Informatie bekomen van landen over hun maatregelen om het embargo uit te voeren,

b. Informatie over schendingen overwegen en aanbevelingen doen om het embargo te versterken,

c. Maatregelen aanbevelen tegen schendingen.

C

De secretaris-generaal werd nog gevraagd zo snel mogelijk te rapporteren over schendingen van het humanitaire
recht en zich in samenwerking met de Organisatie van Afrikaanse Eenheid te blijven inspannen voor een
vreedzame oplossing binnen het Arusha-vredesakkoord.

De Veiligheidsraad zou de situatie blijven opvolgen. De secretaris-generaal moest binnen de 5 weken rapporteren over de situatie en nogmaals voor het einde van het lopende mandaat van UNAMIR.

Verwante resoluties

• Resolutie 809 Veiligheidsraad Verenigde Naties


• Resolutie 912 Veiligheidsraad Verenigde Naties


• Resolutie 925 Veiligheidsraad Verenigde Naties


• Resolutie 928 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties uit 1994

Lijst · 893 · 894 · 895 · 896 · 897 · 898 · 899 · 900 · 901 · 902 · 903 · 904 · 905 · 906 · 907 · 908 · 909 · 910 · 911 · 912 · 913 · 914 · 915 · 916 · 917 · 918 · 919 · 920 · 921 · 922 · 923 · 924 · 925 · 926 · 927 · 928 · 929 · 930 · 931 · 932 · 933 · 934 · 935 · 936 · 937 · 938 · 939 · 940 · 941 · 942 · 943 · 944 · 945 · 946 · 947 · 948 · 949 · 950 · 951 · 952 · 953 · 954 · 955 · 956 · 957 · 958 · 959 · 960 · 961 · 962 · 963 · 964 · 965 · 966 · 967 · 968 · 969