Europees kampioenschap voetbal 2000



















































Europees kampioenschap voetbal 2000


UEFA Euro 2000

Toernooi-informatie
Gastlanden
Vlag van België België / Vlag van Nederland Nederland
Datum
10 juni 2000 – 2 juli 2000
Teams 16 (van 1 confederatie)
Stadions (in 8 gaststeden)
Winnaar
Vlag van Frankrijk Frankrijk (2e titel)

Toernooistatistieken
Wedstrijden 31
Doelpunten 85  (2,74 per wedstrijd)
Toeschouwers 1.122.833  (36.220 per wedstrijd)
Topscorer(s)
Vlag van Nederland Patrick Kluivert (5 doelpunten)
Vlag van Joegoslavië Savo Milošević (5 doelpunten)
Beste speler
Vlag van Frankrijk Zinédine Zidane





Portaal: 

Voetbal


Het Europees kampioenschap voetbal mannen 2000, ook Euro 2000 genoemd, was de elfde editie van het door de UEFA georganiseerde Europese voetbalkampioenschap. Het toernooi werd gehouden in België & Nederland, en duurde van 10 juni 2000 tot 2 juli 2000. Het was voor het eerst dat een EK in twee landen werd georganiseerd. De zestien landen die zich geplaatst hadden speelden in groepen en finales in acht stadions. Frankrijk won het toernooi door Italië in de finale te verslaan door middel van een golden goal.




Inhoud






  • 1 Deelnemende landen


  • 2 Speelsteden


  • 3 Scheidsrechters


  • 4 Verloop van het toernooi


  • 5 Groepsfase


    • 5.1 Groep A


    • 5.2 Groep B


    • 5.3 Groep C


    • 5.4 Groep D




  • 6 Knock-outfase


    • 6.1 Kwartfinales


      • 6.1.1 Portugal - Turkije


      • 6.1.2 Italië - Roemenië


      • 6.1.3 Nederland - Joegoslavië


      • 6.1.4 Spanje - Frankrijk




    • 6.2 Halve finales


      • 6.2.1 Frankrijk - Portugal


      • 6.2.2 Nederland - Italië




    • 6.3 Finale




  • 7 Doelpunten


    • 7.1 Doelpuntenmakers


    • 7.2 Doelpunten per land


    • 7.3 Doelpunt van het toernooi




  • 8 Individuele prijzen


    • 8.1 UEFA Team van het Toernooi


    • 8.2 UEFA Gouden Schoen


    • 8.3 UEFA Speler van het Toernooi




  • 9 Overig


  • 10 Externe link





Deelnemende landen




Deelnemende landen:

 Winnaar


 Tweede


 Halvefinalisten


 Kwartfinalisten


 Uitgeschakeld in groepsfase





1rightarrow blue.svgZie Europees kampioenschap voetbal 2000 kwalificatie voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De kwalificatie voor het EK 2000 vond plaats in 1998 en 1999. 49 landen werden onderverdeeld in negen kwalificatiegroepen. Deze landen speelden uit- en thuiswedstrijden tegen elkaar. De winnaar van iedere groep kwalificeerde zich automatisch voor het eindtoernooi, evenals de beste nummer 2. De overige 8 runners-up werden via loting onderverdeeld in vier play-offs (uit en thuis), waarvan de winnaar zich kwalificeerde voor het eindtoernooi. België & Nederland waren als organiserende landen automatisch gekwalificeerd.


Grote verrassingen deden zich niet voor. De meeste grote landen die op de eindronde werden verwacht, wisten zich te plaatsen. Grootste afwezige was Kroatië, dat op het WK 1998 nog de derde plaats behaalde. Noorwegen en Slovenië wisten zich voor het eerst te plaatsen voor een Europees kampioenschap.


De zestien landen die zich plaatsten voor het eindtoernooi zijn hieronder weergegeven.









































































































Land Kwalificatie als Datum kwalificatie Eerdere deelnames aan EK1

Vlag van België België

00Gastland

0018 januari 1998
31 (1972, 1980, 1984)

Vlag van Nederland Nederland

01Gastland

0118 januari 1998
51 (1976, 1980,1988,1992, 1996)

Vlag van Italië Italië

02Winnaar groep 1

099 oktober 1999
44 (1968,1980, 1988, 1996)

Vlag van Noorwegen Noorwegen

03Winnaar groep 2

148 september 1999
0

Vlag van Duitsland Duitsland

04Winnaar groep 3

069 oktober 1999
70 (19722, 19762, 19802, 19842, 19882, 1992, 1996)

Vlag van Frankrijk Frankrijk

05Winnaar groep 4

079 oktober 1999
41 (1960, 1984, 1992, 1996)

Vlag van Zweden Zweden

06Winnaar groep 5

038 september 1999
13 (1992)

Vlag van Spanje Spanje

07Winnaar groep 6

128 september 1999
55 (1964,1980, 1984, 1988, 1996)

Vlag van Roemenië Roemenië

08Winnaar groep 7

059 oktober 1999
22 (1984, 1996)

Vlag van Joegoslavië Joegoslavië

09Winnaar groep 8

029 oktober 1999
4 (19603, 19683, 19763, 19843)

Vlag van Tsjechië Tsjechië

10Winnaar groep 9

089 juni 1999
40 (19604, 19764, 19804, 1996)

Vlag van Portugal Portugal

11Beste runner-up

159 oktober 1999
2 (1984, 1996)

Vlag van Engeland Engeland

12Winnaar playoff

1117 november 1999
51 (1968, 1980, 1988, 1992, 1996)

Vlag van Denemarken Denemarken

13Winnaar playoff

1317 november 1999
50 (1964, 1984, 1988, 1992, 1996)

Vlag van Slovenië Slovenië

14Winnaar playoff

0417 november 1999
01

Vlag van Turkije Turkije

15Winnaar playoff

1017 november 1999
10 (1996)



1 Een vetgedrukt jaartal betekent een kampioenschap tijdens dat toernooi


2 als Vlag van Duitsland West-Duitsland


3 als Vlag van Joegoslavië SFR Joegoslavië


4 als Vlag van Tsjechië Tsjecho-Slowakije


Op 12 december 1999 vond de loting plaats in Gent. De landen werden hierbij in vier groepen onderverdeeld.















Groep A Groep B Groep C Groep D

Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Roemenië Roemenië



Vlag van België België
Vlag van Italië Italië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Zweden Zweden



Vlag van Joegoslavië Joegoslavië
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Spanje Spanje



Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Tsjechië Tsjechië




Speelsteden




Choreografie Euro 2000


De 31 wedstrijden van het Europees Kampioenschap 2000 werden gehouden in acht stadions; vier Belgische en vier Nederlandse. Ieder stadion had destijds een capaciteit van minstens 29.000 toeschouwers. De Amsterdam ArenA was het grootste stadion met 52.960 plaatsen; ook het Feijenoord Stadion in Rotterdam en het Koning Boudewijnstadion in Brussel hadden meer dan 50.000 plaatsen. De openingswedstrijd werd op 10 juni door België en Zweden gespeeld in het Koning Boudewijnstadion. De finale werd op 2 juli in het Feijenoord Stadion gespeeld. In de Amsterdam ArenA, het Feijenoord Stadion en het Koning Boudewijnstadion werden de meeste wedstrijden gespeeld. In deze drie stadions werden vijf wedstrijden gehouden. Zowel België als Nederland speelden alleen in eigen land.





















































Vlag van Nederland Amsterdam

Vlag van Nederland Rotterdam

Vlag van België Brussel

Vlag van Nederland Eindhoven

Amsterdam ArenA
Capaciteit: 52.140

De Kuip
Capaciteit: 51.137

Koning Boudewijnstadion
Capaciteit: 50.122

Philips Stadion
Capaciteit: 33.000

Amsterdam Arena Roof Open.jpg

StadionFeyenoord.jpg

Bosnia Soccer Fans at King Baudouin Stadium Brussels.jpg

Ventilating corner seats of Philips Stadion.JPG
3 groepswedstrijden
1 kwartfinale
1 halve finale
3 groepswedstrijden
1 kwartfinale
finale
3 groepswedstrijden
1 kwartfinale
1 halve finale
3 groepswedstrijden

Speelsteden Euro 2000.png
3 groepswedstrijden
3 groepswedstrijden
3 groepswedstrijden
3 groepswedstrijden
1 kwartfinale

Gelredome.jpg

Standard liege01.jpg

Stade du pays de Charleroi 2.jpg

Janbreydelstadion.jpg

GelreDome
Capaciteit: 30.082

Stade Maurice Dufrasne
Capaciteit: 30.023

Stade du Pays de Charleroi
Capaciteit: 29.891

Jan Breydelstadion
Capaciteit: 29.042

Vlag van Nederland Arnhem

Vlag van België Luik

Vlag van België Charleroi

Vlag van België Brugge


Scheidsrechters





Gebouw Delftse Poort in Rotterdam met afbeelding van Edgar Davids


Op het Europees Kampioenschap 2000 floten 13 scheidsrechters uit verschillende landen. Gamal Al-Ghandour was de enige niet-Europese scheidsrechter op het toernooi. Markus Merk floot het openingsduel, Anders Frisk leidde de finale.








  • Vlag van Oostenrijk Günter Benkö


  • Vlag van Denemarken Kim Milton Nielsen


  • Vlag van Egypte Gamal Al-Ghandour


  • Vlag van Engeland Graham Poll


  • Vlag van Frankrijk Gilles Veissière


  • Vlag van Duitsland Markus Merk


  • Vlag van Italië Pierluigi Collina





  • Vlag van Nederland Dick Jol


  • Vlag van Portugal Vítor Melo Pereira


  • Vlag van Schotland Hugh Dallas


  • Vlag van Spanje José Garcia Aranda


  • Vlag van Zweden Anders Frisk


  • Vlag van Zwitserland Urs Meier




Verloop van het toernooi




Het Franse en Italiaanse elftal voorafgaand aan de finale van het EK





Alessandro Del Piero en Francesco Totti tijdens de finale in De Kuip


In groep A wist Portugal zich met drie overwinningen voor de kwartfinale te plaatsen. Na een 0-2-achterstand won men uiteindelijk met 3-2 van Engeland. Roemenië werd laat in blessuretijd met 0-1 verslagen, de wedstrijd tegen Duitsland werd gewonnen door een hattrick van Sérgio Conceição (3-0). Roemenië wist zich als tweede te kwalificeren, men speelde gelijk tegen Duitsland en won door middel van een late strafschop van Engeland (2-3). Hierdoor werden Engeland en regerend Europees kampioen Duitsland onder leiding van bondscoach Erich Ribbeck verrassend in de groepsfase uitgeschakeld. Ribbeck stapte na afloop van het toernooi op en werd vervangen door oud-international Rudi Völler.


In groep B kwalificeerde Italië zich met negen punten door overwinningen op Turkije (1-2), België (2-0) en Zweden (2-1). Turkije werd nummer 2 door een doelpuntloos gelijkspel tegen Zweden en een 2-0-overwinning op België, beide treffers werden gescoord door Hakan Şükür. België won het openingsduel van het toernooi van Zweden, maar dit was niet genoeg om de kwartfinale te bereiken. Hiermee werd België het eerste gastland van een Europees kampioenschap dat de groepsfase niet overleefde.


In groep C begon Spanje met een 0-1 nederlaag tegen debutant Noorwegen, maar werd alsnog groepspwinnaar door overwinningen op Slovenië (1-2) en Joegoslavië (3-4). In de laatste wedstrijd boog Spanje in blessuretijd een 3-2-achterstand om naar een overwinning. Joegoslavië werd met vier punten tweede, door een 3-3 gelijkspel tegen Slovenië en een 1-0-overwinning op Noorwegen. Savo Milošević scoorde vier keer voor Joegoslavië in de groepsfase. Noorwegen behaalde met hetzelfde doelsaldo evenveel punten als Joegoslavië, maar werd derde op basis van het doelgemiddelde.


In groep D werd gastland Nederland groepswinnaar met negen punten. Zowel Nederland als Frankrijk versloegen Denemarken met 3-0. Nederland won haar eerste duel van Tsjechië door een benutte strafschop vlak voor tijd, Frankrijk behaalde een 1-2-overwinning op de Tsjechen. Doordat beide landen na twee duels zeker waren van de kwartfinales, ging het onderlinge duel alleen om de eerste plaats. Na twee keer op achterstand te zijn gekomen won Nederland uiteindelijk met 2-3 van Frankrijk. Tsjechië won van Denemarken dankzij twee goals van Vladimír Šmicer, Denemarken eindigde hierdoor als enige land met 0 punten, zonder een goal te hebben gemaakt.


De kwartfinales kenden weinig verrassingen. Portugal won van Turkije door twee doelpunten van Nuno Gomes. Italië versloeg Roemenië met 2-0. Nederland maakte indruk met een 6-1-overwinning op Joegoslavië, met onder meer een hattrick van Kluivert en twee goals van Overmars. Frankrijk won met 1-2 van Spanje.


In de halve finale tussen Frankrijk en Portugal kwam laatstgenoemde op voorsprong, in de tweede helft viel de gelijkmaker. In extra tijd kreeg Frankrijk een controversiële strafschop toegewezen vanwege een vermeende handsbal van Abel Xavier. De strafschop werd benut door Zinédine Zidane, vanwege de Sudden Death-regeling betekende dit de overwinning voor Frankrijk. Paulo Bento, Nuno Gomes en Abel Xavier werden voor lange tijd geschorst nadat ze scheidsrechter Günter Benkö hadden bekritiseerd en geduwd vanwege zijn beslissing.


De halve finale tussen Italië en Nederland kende een dominerend Nederland, met een verhouding in doelpogingen van 21 tegen 4. Na 34 minuten ontving Zambrotta zijn tweede gele kaart, waardoor Italië met tien man verder moest. Daarvoor had Bergkamp al de paal geraakt. Nederland kreeg twee strafschoppen in reguliere speeltijd, deze werden echter gemist door Frank de Boer (’39, redding Francesco Toldo) en Patrick Kluivert (’62, paal). Ook na extra tijd bleef het 0-0. De strafschoppenserie werd met 3-1 gewonnen door Italië, onder meer door twee reddingen van Toldo.


Op 2 juli speelden Frankrijk en Italië de finale in het Feijenoord Stadion. Italië leek lange tijd te gaan winnen nadat Marco Delvecchio de score in de tweede helft had geopend. In de 90ste minuut scoorde Sylvain Wiltord echter de gelijkmaker. In extra tijd scoorde invaller David Trezeguet vervolgens de Golden Goal. Hiermee werd Frankrijk winnaar van het EK 2000, het was de tweede Europese titel voor Frankrijk.



Groepsfase



Groep A


























































Land

Wed

Win

Gel

Ver

DV

DT

+/−

Pnt

Vlag van Portugal Portugal
3 3 0 0 7 2 +5
9

Vlag van Roemenië Roemenië
3 1 1 1 4 4 0
4

Vlag van Engeland Engeland
3 1 0 2 5 6 –1
3

Vlag van Duitsland Duitsland
3 0 1 2 1 5 –4
1



















12 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Duitsland Vlag van Duitsland

1 – 1

Vlag van Roemenië Roemenië

Stade Maurice Dufrasne, Luik
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen (Vlag van Denemarken Denemarken)

Scholl Goal 16'


Goal 5' Moldovan



















12 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Portugal Vlag van Portugal

3 – 2

Vlag van Engeland Engeland

Philips Stadion, Eindhoven
Toeschouwers: 33.000
Scheidsrechter: Anders Frisk (Vlag van Zweden Zweden)

Figo Goal 22'
João Pinto Goal 37'
Gomes Goal 59'

wedstrijdverslag

Goal 3' Scholes
Goal 18' McManaman



















17 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Roemenië Vlag van Roemenië

0 – 1

Vlag van Portugal Portugal

GelreDome, Arnhem
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Gilles Veissière (Vlag van Frankrijk Frankrijk)



Goal 90+4' Costinha



















17 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Engeland Vlag van Engeland

1 – 0

Vlag van Duitsland Duitsland

Stade du Pays de Charleroi, Charleroi
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Pierluigi Collina (Vlag van Italië Italië)

Shearer Goal 53'





















20 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Engeland Vlag van Engeland

2 – 3

Vlag van Roemenië Roemenië

Stade du Pays de Charleroi, Charleroi
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Urs Meier (Vlag van Zwitserland Zwitserland)

Shearer Goal 41' (pen.)
Owen Goal 45'


Goal 22' Chivu
Goal 48' Munteanu
Goal 89' (pen.) Ganea



















20 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Portugal Vlag van Portugal

3 – 0

Vlag van Duitsland Duitsland

Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 44.000
Scheidsrechter: Dick Jol (Vlag van Nederland Nederland)

Conceição Goal 35', Goal 54', Goal 71'




Groep B


























































Land

Wed

Win

Gel

Ver

DV

DT

+/−

Pnt

Vlag van Italië Italië
3 3 0 0 6 2 +4
9

Vlag van Turkije Turkije
3 1 1 1 3 2 +1
4

Vlag van België België
3 1 0 2 2 5 –3
3

Vlag van Zweden Zweden
3 0 1 2 2 4 –2
1



















10 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


België Vlag van België

2 – 1

Vlag van Zweden Zweden

Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Markus Merk (Vlag van Duitsland Duitsland)

Goor Goal 43'
E. Mpenza Goal 46'


Goal 53' Mjällby



















11 juni 2000
«onderlinge duels»
14.30 uur (UTC+2)


Turkije Vlag van Turkije

1 – 2

Vlag van Italië Italië

GelreDome, Arnhem
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Hugh Dallas (Vlag van Schotland Schotland)

Buruk Goal 62'


Goal 52' Conte
Goal 70' (pen.) Inzaghi



















14 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Italië Vlag van Italië

2 – 0

Vlag van België België

Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 46.000
Scheidsrechter: José Garcia Aranda (Vlag van Spanje Spanje)

Totti Goal 6'
Fiore Goal 66'





















15 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Zweden Vlag van Zweden

0 – 0

Vlag van Turkije Turkije

Philips Stadion, Eindhoven
Toeschouwers: 24.500
Scheidsrechter: Dick Jol (Vlag van Nederland Nederland)






















19 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Turkije Vlag van Turkije

2 – 0

Vlag van België België

Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 48.000
Scheidsrechter: Kim Milton Nielsen (Vlag van Denemarken Denemarken)

Şükür Goal 45', Goal 70'





















19 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Italië Vlag van Italië

2 – 1

Vlag van Zweden Zweden

Philips Stadion, Eindhoven
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Vitor Melo Pereira (Vlag van Portugal Portugal)

Di Biagio Goal 39'
Del Piero Goal 88'


Goal 77' Larsson


Groep C


























































Land

Wed

Win

Gel

Ver

DV

DT

+/−

Pnt

Vlag van Spanje Spanje
3 2 0 1 6 5 +1
6

Vlag van Joegoslavië Joegoslavië
3 1 1 1 7 7 0
4

Vlag van Noorwegen Noorwegen
3 1 1 1 1 1 0
4

Vlag van Slovenië Slovenië
3 0 2 1 4 5 –1
2



















13 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Spanje Vlag van Spanje

0 – 1

Vlag van Noorwegen Noorwegen

Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour (Vlag van Egypte Egypte)



Goal 65' Iversen



















13 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Joegoslavië Vlag van Joegoslavië

3 – 3

Vlag van Slovenië Slovenië

Stade du Pays de Charleroi, Charleroi
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Vitor Melo Pereira (Vlag van Portugal Portugal)

Milošević Goal 67', Goal 73'
Drulović Goal 70'


Goal 23', Goal 57' Zahovič
Goal 52' Pavlin



















18 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Slovenië Vlag van Slovenië

1 – 2

Vlag van Spanje Spanje

Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Markus Merk (Vlag van Duitsland Duitsland)

Zahovič Goal 59'


Goal 4' Raúl González
Goal 60' Etxeberria



















18 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Noorwegen Vlag van Noorwegen

0 – 1

Vlag van Joegoslavië Joegoslavië

Stade Maurice Dufrasne, Luik
Toeschouwers: 24.000
Scheidsrechter: Hugh Dallas (Vlag van Schotland Schotland)



Goal 8' Milošević



















21 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Joegoslavië Vlag van Joegoslavië

3 – 4

Vlag van Spanje Spanje

Jan Breydelstadion, Brugge
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Gilles Veissière (Vlag van Frankrijk Frankrijk)

Milošević Goal 30'
Govedarica Goal 50'
Komljenović Goal 75'


Goal 38', Goal 90+4' Pérez
Goal 51' Munitis
Goal 90' (pen.) Mendieta



















21 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Slovenië Vlag van Slovenië

0 – 0

Vlag van Noorwegen Noorwegen

GelreDome, Arnhem
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Graham Poll (Vlag van Engeland Engeland)





Groep D


























































Land

Wed

Win

Gel

Ver

DV

DT

+/−

Pnt

Vlag van Nederland Nederland
3 3 0 0 7 2 +5
9

Vlag van Frankrijk Frankrijk
3 2 0 1 7 4 +3
6

Vlag van Tsjechië Tsjechië
3 1 0 2 3 3 0
3

Vlag van Denemarken Denemarken
3 0 0 3 0 8 –8
0



















11 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Frankrijk Vlag van Frankrijk

3 – 0

Vlag van Denemarken Denemarken

Jan Breydelstadion, Brugge
Toeschouwers: 29.000
Scheidsrechter: Günter Benkö (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)

Blanc Goal 16'
Henry Goal 64'
Wiltord Goal 90'





















11 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Nederland Vlag van Nederland

1 – 0

Vlag van Tsjechië Tsjechië

Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Pierluigi Collina (Vlag van Italië Italië)

F. de Boer Goal 89' (pen.)





















16 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Tsjechië Vlag van Tsjechië

1 – 2

Vlag van Frankrijk Frankrijk

Jan Breydelstadion, Brugge
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Graham Poll (Vlag van Engeland Engeland)

Poborský Goal 35' (pen.)


Goal 7' Henry
Goal 60' Djorkaeff



















16 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Denemarken Vlag van Denemarken

0 – 3

Vlag van Nederland Nederland

Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Urs Meier (Vlag van Zwitserland Zwitserland)



Goal 57' Kluivert
Goal 66' R. de Boer
Goal 77' Zenden



















21 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Denemarken Vlag van Denemarken

0 – 2

Vlag van Tsjechië Tsjechië

Stade Maurice Dufrasne, Luik
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Gamal Al-Ghandour (Vlag van Egypte Egypte)



Goal 64', Goal 67' Šmicer



















21 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Frankrijk Vlag van Frankrijk

2 – 3

Vlag van Nederland Nederland

Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Anders Frisk (Vlag van Zweden Zweden)

Dugarry Goal 8'
Trezeguet Goal 31'


Goal 14' Kluivert
Goal 51' F. de Boer
Goal 59' Zenden

In vergelijking met het vorige EK plaatsten Frankrijk, Portugal, Spanje en Nederland zich opnieuw voor de kwartfinales. Joegoslavië schakelde Kroatië uit, Duitsland en Engeland werden door Roemenië uitgeschakeld. Italië en Turkije namen de plaats in van Tsjechië.



Knock-outfase































































































































































kwartfinale

halve finale

finale
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

24 juni – Amsterdam
 
 

 
 



 Vlag van Turkije Turkije
 0

28 juni – Brussel

 Vlag van Portugal Portugal
 2
 

 Vlag van Portugal Portugal
 1

25 juni – Brugge

 
 Vlag van Frankrijk Frankrijk
 2
 

 Vlag van Spanje Spanje
 1


2 juli – Rotterdam

 Vlag van Frankrijk Frankrijk
 2
 

 Vlag van Frankrijk Frankrijk
 2

25 juni – Rotterdam

 
 Vlag van Italië Italië
 1

 Vlag van Nederland Nederland
 6

29 juni – Amsterdam


 Vlag van Joegoslavië Joegoslavië
 1
 

 Vlag van Nederland Nederland
 0 ns (1)

24 juni – Brussel

 
 Vlag van Italië Italië
 0 ns (3)
 

 Vlag van Italië Italië
 2



 Vlag van Roemenië Roemenië
 0
 



Kwartfinales



Portugal - Turkije




















24 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Turkije Vlag van Turkije

0 – 2

Vlag van Portugal Portugal

Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Dick Jol (Vlag van Nederland Nederland)



Goal 44', Goal 56' Gomes


Italië - Roemenië




















24 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Italië Vlag van Italië

2 – 0

Vlag van Roemenië Roemenië

Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 42.500
Scheidsrechter: Vítor Melo Pereira (Vlag van Portugal Portugal)

Totti Goal 33'
Inzaghi Goal 43'




Nederland - Joegoslavië




















25 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Nederland Vlag van Nederland

6 – 1

Vlag van Joegoslavië Joegoslavië

Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: José Garcia Aranda (Vlag van Spanje Spanje)

Kluivert Goal 24', Goal 38', Goal 54'
Govedarica Goal 51' (e.d.)
Overmars Goal 78', Goal 90'


Goal 90+1' Milošević


Spanje - Frankrijk




















25 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Spanje Vlag van Spanje

1 – 2

Vlag van Frankrijk Frankrijk

Jan Breydelstadion, Brugge
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Pierluigi Collina (Vlag van Italië Italië)

Mendieta Goal 38' (pen.)


Goal 32' Zidane
Goal 44' Djorkaeff


Halve finales



Frankrijk - Portugal




















28 juni 2000
«onderlinge duels»
20:45 uur (UTC+2)


Frankrijk Vlag van Frankrijk

2 – 1
(nv)


Vlag van Portugal Portugal

Koning Boudewijnstadion, Brussel
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Günter Benkö (Vlag van Oostenrijk Oostenrijk)

Henry Goal 51'
Zidane Goal 117' (pen.)


Goal 19' Gomes


Nederland - Italië




















29 juni 2000
«onderlinge duels»
18:00 uur (UTC+2)


Italië Vlag van Italië

0 – 0
(nv)


Vlag van Nederland Nederland

Amsterdam ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Markus Merk (Vlag van Duitsland Duitsland)

















 
 

strafschoppen
 

Di Biagio Gescoord met penalty
Pessotto Gescoord met penalty
Totti Gescoord met penalty
Maldini Soccerball shade cross.svg

3 – 1

Soccerball shade cross.svg F. de Boer
Soccerball shade cross.svg Stam
Gescoord met penalty Kluivert
Soccerball shade cross.svg Bosvelt
 


Finale



1rightarrow blue.svgZie Finale Europees kampioenschap voetbal 2000 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.



















2 juli 2000
«onderlinge duels»
20:00 uur (UTC+2)


Frankrijk Vlag van Frankrijk

2 – 1
(nv)


Vlag van Italië Italië

Stadion Feijenoord, Rotterdam
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Anders Frisk (Vlag van Zweden Zweden)

Wiltord Goal 90+4'
Trezeguet Golden goal scored 103'

wedstrijdverslag

Goal 55' Delvecchio




UEFA Europees kampioenschap voetbal
Winnaar 2000

Star*.svgStar*.svg
Vlag van Frankrijk
FRANKRIJK
2de titel


Doelpunten



Doelpuntenmakers



5 doelpunten




  • Vlag van Nederland Patrick Kluivert


  • Vlag van Joegoslavië Savo Milošević


4 doelpunten



  • Vlag van Portugal Nuno Gomes

3 doelpunten




  • Vlag van Frankrijk Thierry Henry


  • Vlag van Portugal Sérgio Conceição


  • Vlag van Slovenië Zlatko Zahovič


2 doelpunten




  • Vlag van Tsjechië Vladimír Šmicer


  • Vlag van Engeland Alan Shearer


  • Vlag van Frankrijk Youri Djorkaeff


  • Vlag van Frankrijk David Trezeguet


  • Vlag van Frankrijk Sylvain Wiltord


  • Vlag van Frankrijk Zinédine Zidane


  • Vlag van Italië Filippo Inzaghi


  • Vlag van Italië Francesco Totti


  • Vlag van Nederland Frank de Boer






  • Vlag van Nederland Marc Overmars


  • Vlag van Nederland Boudewijn Zenden


  • Vlag van Spanje Gaizka Mendieta


  • Vlag van Spanje Alfonso Pérez


  • Vlag van Turkije Hakan Şükür


1 doelpunt




  • Vlag van België Bart Goor


  • Vlag van België Emile Mpenza


  • Vlag van Tsjechië Karel Poborský


  • Vlag van Engeland Steve McManaman


  • Vlag van Engeland Michael Owen


  • Vlag van Engeland Paul Scholes


  • Vlag van Frankrijk Laurent Blanc


  • Vlag van Frankrijk Christophe Dugarry


  • Vlag van Duitsland Mehmet Scholl


  • Vlag van Italië Antonio Conte


  • Vlag van Italië Alessandro Del Piero


  • Vlag van Italië Marco Delvecchio


  • Vlag van Italië Luigi Di Biagio


  • Vlag van Italië Stefano Fiore


  • Vlag van Nederland Ronald de Boer






  • Vlag van Noorwegen Steffen Iversen


  • Vlag van Portugal Costinha


  • Vlag van Portugal Luís Figo


  • Vlag van Portugal João Pinto


  • Vlag van Roemenië Cristian Chivu


  • Vlag van Roemenië Ionel Ganea


  • Vlag van Roemenië Viorel Moldovan


  • Vlag van Roemenië Dorinel Munteanu


  • Vlag van Slovenië Miran Pavlin


  • Vlag van Spanje Joseba Etxeberria


  • Vlag van Spanje Pedro Munitis


  • Vlag van Spanje Raúl González


  • Vlag van Zweden Henrik Larsson


  • Vlag van Zweden Johan Mjällby


  • Vlag van Turkije Okan Buruk


  • Vlag van Joegoslavië Ljubinko Drulović


  • Vlag van Joegoslavië Dejan Govedarica


  • Vlag van Joegoslavië Slobodan Komljenović


Eigen doelpunt



  • Vlag van Joegoslavië Dejan Govedarica





Doelpunten per land































































































Doelpunten voor
Land Aantal doelpunten voor Gemiddelde

Vlag van Nederland Nederland
13 2.60

Vlag van Frankrijk Frankrijk
13 2.17

Vlag van Portugal Portugal
10 2.00

Vlag van Italië Italië
9 1.50

Vlag van Joegoslavië Joegoslavië
8 2.00

Vlag van Spanje Spanje
7 1.75

Vlag van Engeland Engeland
5 1.67

Vlag van Slovenië Slovenië
4 1.33

Vlag van Roemenië Roemenië
4 1.00

Vlag van Tsjechië Tsjechië
3 1.00

Vlag van Turkije Turkije
3 0.75

Vlag van België België
2 0.67

Vlag van Zweden Zweden
2 0.67

Vlag van Duitsland Duitsland
1 0.33

Vlag van Noorwegen Noorwegen
1 0.33

Vlag van Denemarken Denemarken
0 0.00



























































































Doelpunten tegen
Land Aantal doelpunten tegen Gemiddelde

Vlag van Noorwegen Noorwegen
1 0.33

Vlag van Nederland Nederland
3 0.60

Vlag van Portugal Portugal
3 0.60

Vlag van Tsjechië Tsjechië
3 1.00

Vlag van Italië Italië
4 0.67

Vlag van Turkije Turkije
4 1.00

Vlag van Zweden Zweden
4 1.33

Vlag van België België
5 1.67

Vlag van Duitsland Duitsland
5 1.67

Vlag van Slovenië Slovenië
5 1.67

Vlag van Roemenië Roemenië
6 1.50

Vlag van Engeland Engeland
6 2.00

Vlag van Frankrijk Frankrijk
7 1.17

Vlag van Spanje Spanje
7 1.75

Vlag van Denemarken Denemarken
8 2.67

Vlag van Joegoslavië Joegoslavië
13 3.25


Totaal: 85 doelpunten (2.74 per wedstrijd)



Doelpunt van het toernooi


De UEFA zelf verkoos geen mooiste doelpunt bij deze editie van het EK. In Engeland verkoos BBC’s Match of the Day de treffer van Stefano Fiore tegen België als doelpunt van het toernooi, met het doelpunt van Patrick Kluivert tegen Frankrijk als tweede en Zinédine Zidane’s goal tegen Spanje als derde.[1]



Individuele prijzen


Zinédine Zidane werd door de UEFA uitgeroepen tot Speler van het Toernooi. Patrick Kluivert en Savo Milošević werden beiden topscorer van het toernooi met vijf doelpunten, en ontvingen daarvoor de Gouden Schoen. In het Team van het Toernooi werden 22 spelers opgenomen, waarvan zeven van kampioen Frankrijk. Uit deze selectie werd door de UEFA tevens een beste opstelling gevormd.[2]



UEFA Team van het Toernooi















Keepers
Verdedigers
Middenvelders
Aanvallers

Vlag van Italië Francesco Toldo
Vlag van Frankrijk Fabien Barthez



Vlag van Frankrijk Laurent Blanc
Vlag van Frankrijk Marcel Desailly
Vlag van Italië Alessandro Nesta
Vlag van Italië Fabio Cannavaro
Vlag van Nederland Frank de Boer
Vlag van Italië Paolo Maldini
Vlag van Frankrijk Lilian Thuram



Vlag van Frankrijk Patrick Vieira
Vlag van Frankrijk Zinédine Zidane
Vlag van Portugal Luís Figo
Vlag van Spanje Josep Guardiola
Vlag van Nederland Edgar Davids
Vlag van Italië Demetrio Albertini
Vlag van Portugal Rui Costa



Vlag van Frankrijk Thierry Henry
Vlag van Nederland Patrick Kluivert
Vlag van Portugal Nuno Gomes
Vlag van Spanje Raúl González
Vlag van Italië Francesco Totti
Vlag van Joegoslavië Savo Milošević



UEFA Team of the Tournament 2000 best line-up.jpg



UEFA Gouden Schoen




  • Vlag van Nederland Patrick Kluivert


  • Vlag van Joegoslavië Savo Milošević



UEFA Speler van het Toernooi



  • Vlag van Frankrijk Zinédine Zidane


Overig


De mascotte van het EK 2000 was Benelucky. Benelucky werd bedacht door Utrechtse student Jurrian Reurings, nadat de UEFA een wedstrijd had gehouden waarop 5000 inzendingen volgden.[3] De naam Benelucky is een woordspeling op ‘Benelux’, en tevens een samentrekking van het Latijnse woord ‘bene’ en het Engelse ‘lucky’, samen bedoeld als ‘goed geluk’. De mascotte werd gepresenteerd tijdens de oefenwedstrijd Nederland-België op 4 september 1999. Benelucky heeft de kop en de manen van een leeuw en de hoorns en staart van een duivel, verwijzend naar respectievelijk de ‘Nederlandse leeuw’ en de ‘Rode Duivels’. De manen van de mascotte bevatten de kleuren van beide vlaggen.


Het officiële lied van het EK 2000 was Campione 2000 (Italiaans voor kampioen) van de Zweedse muzikant E-Type. Tevens werd een officieel Euro 2000-album uitgebracht, met daarop 21 nummers.


De slogan van het EK 2000 was Football without Frontiers (Voetbal zonder Grenzen). Deze slogan refereerde aan het samenwerkingsverband tussen gastlanden Nederland en België, en was tevens bedoeld om het internationale Europese karakter van het toernooi te onderstrepen.


Het EK 2000 was het eerste internationale kampioenschap waarbij alle spelers voorafgaande aan de wedstrijden bij het betreden van het veld door kinderen werden begeleid.[4]


In vergelijking met 23 andere Europese landen werd het EK voetbal in Nederland op televisie verreweg het best bekeken. Naar de 27 wedstrijden die rechtstreeks door de NOS-televisie werden uitgezonden, keken gemiddeld 3,9 miljoen kijkers. Gemeten over alle 31 duels komt Nederland tot een gemiddelde kijkdichtheid van 25,6 procent.[5]




Externe link


Mediabestanden



  • (en) UEFA.com: Euro 2000
















Popular posts from this blog

Knooppunt Holsloot

Altaar (religie)

Gregoriusmis