Domitius Ulpianus
Multi tool use
Domitius Ulpianus (circa 170 — 223) was een beroemd Romeins jurist uit Tyrus.
Hij bekleedde verscheidene — belangrijke — functies in de keizerlijke administratie en werd vermoedelijk in 223 vermoord. Van hem is veel bewaard gebleven dankzij de verschillende codices die we nog bezitten. Ongeveer een derde van de Digesta (Digesten) (zie ook Corpus Iuris Civilis), een uit de werken van de klassieke Romeinse juristen samengesteld rechtsboek, bestaat uit fragmenten van zijn werk. Ook in de Fragmenta Vaticana, de Collatio, de Scholia Sinaitica, enzovoort (zie ook Juridica anonyma) vinden we fragmenten uit zijn werken terug. We vinden van hem commentaren op wetteksten en edicten, disputaties (Disputationes), adviezen (Responsa), instituten (Institutiones), monografieën (onder andere over de plichten van ambtenaren) en notities (Notae).
Nederlandse vertaling
Ulpianus, Papinianus en kleinere fragmenten, vertaald door J.E. Spruit en K.E.M. Bongenaar (Het Erfdeel van de Klassieke Romeinse Juristen, 3), Zutphen, Walburg Pers, 1986, p. 12-75. - vooral Tituli (p. 12-61).
Beknopte bibliografische referentie
P. De Rynck - A. Welkenhuysen, De Oudheid in het Nederlands. Repertorium en bibliografische gids voor vertalingen van Griekse en Latijnse auteurs en geschriften, Baarn, 1992, p. 376 (= 1993). ISBN 90-263-1098-6
FAHxz L24VijN00,cu jE8S eP2Zy OotSN jDMkBHb66FMXI rNLONQy7zg1yFWBkpPx yadsUMv23SZAcIvrfEiWaw
Popular posts from this blog
43
8
I am trying to hunt down a book I read in the 90s, but lost some time ago. It starts with some children wandering in a wood, and they encounter a wood nymph creature that starts following them around. Eventually, the wood nymph becomes accepted, and starts to live with humans. The more time he spends with them, the more human he becomes. There is an incident where he cuts off his finger as a party trick expecting it to grow back, but instead it bleeds, because he is not made of wood any more. So he starts to live as a human, apart from the fact that he does not age at the same rate, and he lives for hundreds of years. Eventually, he becomes an alchemist, although I forgot the purpose of his experiments. Finally, after a few hundred years, he walks into his garden and plants himself, and becomes a tree. Doe...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...
