Itaboraí-bekken
Multi tool use
Het Itaboraí-bekken is een bekken in Brazilië die afzettingen uit het Paleoceen omvat. Het is de type-locatie van het Itaboraían (59,0 – 57,0 miljoen jaar geleden), het derde tijdvak binnen de South American Land Mammal Ages. Het Itaboraí-bekken is samen met het Boliviaanse Santa Lucía-formatie en het Argentijnse Punta Peligro de belangrijkste vindplaats van fossielen van zoogdieren uit het Paleoceen in Zuid-Amerika.
Locatie
Het Itaboraí-bekken bevindt zich bij São José de Itaboraí in de staat Rio de Janeiro. De fossielen zijn gevonden in een kalksteenmijn.
Fauna
De eerste fossielen werden in de jaren dertig van de twintigste eeuw gevonden in het Itaboraí-bekken en behoorden tot koppotigen. In 1944 werd het eerste zoogdierfossiel gevonden.
De zoogdierfauna van het Itaboraí-bekken bestond uit diverse groepen metatheriën, gordeldieren en hoefdierachtigen. De huidige drie Zuid-Amerikaanse buideldierordes waren in het Paleoceen al aanwezig op het continent. Net als tegenwoordig kende de Didelphimorphia de grootste diversiteit. Naast opossums zijn ook de Paucituberculata (de opossummuis Riolestes) en de Microbiotheria (Mirandatherium) bekend uit het Itaboraí-bekken. Een vierde buideldiergroep uit het Itaboraí-bekken was de Polydolopimorphia met Epidolops als algemeenste vorm. De Sparassodonta met Patene was de vijfde groep metatheriën uit het Itaboraí-bekken. Daarnaast zijn er nog verschillende andere soorten bekend zoals Austropediomys en soorten met een betwiste classificatie zoals Gaylordia en Eobrasilia. Riostegotherium is het oudst bekende gordeldier. De hoefdiergroepen uit het Itaboraí-bekken waren "condylarthen" (Didolodontidae), litopternen (Protolipternidae, Anisolambdidae), notoungulaten (Henricosborniidae, Oldfieldthomasiidae), astrapotheriën (Trigonostylopidae) en xenungulaten (Carodniidae).
Verder zijn in het Itaboraí-bekken fossielen gevonden van de casuarisachtige Diogenornis, de schrikvogel Paleopsilopterus, kaaimannen (Eocaiman) en andere krokodilachtigen, slangen (Boidae, Aniliidae), schildpadden (Podocnemis), padden (Bufo), klauwkikkers (Xenopus) en wormsalamanders.
Bronnen, noten en/of referenties
- Fossils snakes from the Paleocene of São José de Itaboraí, Brazil. JC Rage. Palaeovertebrata (1998).
- The Xenarthra (Mammalia) of Sao José de Itaboraí Basin (upper Paleocene, Itaboraian), Rio de Janeiro, Brazil. L Paglarelli Bergqvist et al. Geodiversitas (2004).
- Earliest South American paucituberculatans and their significance in the understanding of pseudodiprotodont marsupial radiations. FJ Goin et al. Zoological Journal of the Linnean Society (2009).
- A reassessment of bunodont metatherians from the Paleogene of Itaboraí (Brazil): systematics and age of the Itaboraian SALMA. EV Oliveira & FJ Goin. Revista Brasileira de Paleontologia (2011).
- A new Eocaiman (Alligatoridae, Crocodylia) from the Itaboraí Basin, Paleogene of Rio de Janeiro, Brazil. AEP Pinheiro et al. Historical Biology (2012).
- Paleocene mammal faunas of South America. Paleocene-mammals.de
|
pECTSMI
Popular posts from this blog
2
chapter I of Hata Yoga Pradipika lists out the following 15 different types of asanas along with details Swastika-âsana, Gomukha-âsana, Vîrâsana, Kurmâsana, Kukkuṭa âsana, Uttâna Kûrma-âsana, Dhanura âsana, Matsya-âsana, Paśchima Tâna, Mayûra-âsana, Śava-âsana, Siddhâsana, Padmâsana, Siṃhâsana and Bhadrâsana What are the scriptures that contain detail about any Hata yoga asanas other than that are mentioned in the Hata Yoga above.
yoga asana hatha-yoga
share | improve this question
asked 6 hours ago
hanugm hanugm
3,593 1 13 38
...
Voor het gelijknamige metrostation, zie De Pijp (metrostation). De Pijp Wijk van Amsterdam Kerngegevens Gemeente Amsterdam Stadsdeel Zuid Coördinaten 52°21'11"NB, 4°53'46"OL Overig Postcode(s) 1072, 1073, 1074 De Pijp is een Amsterdamse wijk en een voormalig stadsdeel van Amsterdam, nu onderdeel van stadsdeel Zuid. Inhoud 1 Geschiedenis 2 Geografie 3 Bevolking 4 Economie 5 Cultuur, religie, overig 6 Trivia 7 Bekende mensen uit De Pijp 8 Canon van Amsterdam 9 Externe links 10 Bronnen 11 Noten Geschiedenis Plan Van Niftrik (1867). Plan Kalff (1877). Het Sarphatimonument in het Sarphatipark. Straatwandbeeld van de Pijp (Gerard Doustraat) De Eerste Jacob van Campenstraat bij de Ruysdaelkade. De Albert Cuypmarkt op de Albert Cuypstraat. De Tweede Jan van der Heijdenstraat. Wooncomplex uit de jaren 1920 aan het Thér...
Joseph Stallaert in zijn atelier Joseph Stallaert , Maternité Joseph Stallaert (Merchtem,19 maart 1825 – Elsene/Brussel, 24 november 1903) was een Belgisch kunstschilder. Inhoud 1 Levensloop 2 Leerlingen 3 Situering 4 Trivia 5 Musea en andere realisaties 6 Literatuur Levensloop De grootvader langs vaderszijde, Jan-Frans Stallaert was dichter en een amateur van de letterkunde, vooral van Cats en Vondel. De ouders waren nuchtere handelaars en de vader besliste dat zijn zoon in de zakenwereld zou gaan. Daarom plaatste hij hem op 15-jarige leeftijd in de leer bij een baas, toevallig een oom van de landschapschilder Edmond De Schampheleer. Met diens hulp kon Stallaert beginnen aan het waarmaken van zijn eigen droom : dank zijn De Schampheleer werd hij aanvaard in het vrij atelier van kunstschilder François-Joseph Navez. Na de dood van zijn vader gaf Stallaert zijn betrekking op en wijdde zich -volledig gemotiveerd- helemaal aan de schild...
